Τι σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία για Ελλάδα και Ευρώπη.
Γράφει ο Χρήστος Αλωνιστιώτης
Το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών επιβεβαίωσε το «χειρότερο σενάριο» το οποίο είχε μελετηθεί από όλες τις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες αλλά δεν συγκέντρωνε μεγάλες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Η τελική καταμέτρηση όμως, ήρθε απλά ως επιβεβαίωση του κανόνα που διέπει τις εκλογικές αναμετρήσεις από την έναρξη της ευρωπαϊκής κρίσης.
Με απλά λόγια, το «χειρότερο σενάριο» είναι αυτό κατά το οποίο το πρώτο κόμμα δεν καταφέρνει να σχηματίσει κυβέρνηση ακόμα και αν υπάρξει συνεργασία, καθώς έχει απολέσει τον έλεγχο της Γερουσίας. Προκειμένου να μην αναλωθώ σε λεπτομέρειες για το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας, θα συνοψίσω λέγοντας ότι μια κυβέρνηση θα πρέπει να έχει τον έλεγχο και των δυο νομοθετικών Σωμάτων (Βουλή και Γερουσία), διαφορετικά ο σχηματισμός κυβέρνησης είναι αδύνατος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος, οι εκθέσεις των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών, ήταν άκρως αρνητικές με τη σκληρότερη όλων να είναι η έκθεση της Citi, η οποία τονίζει ότι πρόκειται για τις πρώτες εκλογές από την έναρξη της κρίσης, όπου το αποτέλεσμα ήταν αυτό που δεν θα έπρεπε.
Είναι γεγονός ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Η Ιταλία κλήθηκε να νομιμοποιήσει τη γερμανική συνταγή και είπε ένα ηχηρό όχι. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: τι θα συμβεί από εδώ και πέρα;
Ο SilvioBerlusconi έχει εκφράσει ανοιχτά την αντίθεσή του με τη γερμανική πρακτική για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη αλλά και για την έξοδο από την κρίση. Δε λησμονούμε τις απειλές για έξοδο από το ευρώ, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα τις χρησιμοποιήσει ως μια ασπίδα άμυνας απέναντι στα γερμανικά συμφέροντα.
Η Ιταλία είναι μια χώρα η οποία διαθέτει βιομηχανία και ο Berlusconi έχει άμεση πρόσβαση στις ιταλικές επιχειρηματικές ενώσεις. Φαντάζει εξαιρετικά αφελές να πιστεύει κανείς ότι η Ιταλία θα παραδώσει τις βιομηχανίες στη Γερμανία.
Εξετάζοντας τα πράγματα ακόμα πιο βαθιά, αν υποθέσουμε ότι η Ιταλία ακολουθεί το δρόμο ενός μνημονίου, η ύφεση και η ανεργία θα την οδηγήσει σε ένα ανεξέλεγκτο κοινωνικό χάος και σε μια ραγδαία αποβιομηχανοποίηση.
Άλλωστε να μην ξεχνάμε ότι η Ισπανία έχει καταφέρει να μην ενταχθεί στο μνημόνιο και είναι πολύ πιθανό να μην ενταχθεί ποτέ σε αυτό. Η αποτυχία των χωρών που υιοθέτησαν το μνημόνιο είναι προφανής. Το ίδιο και η οικονομική τους υποδούλωση.
Όσον αφορά την Ελλάδα, τα οφέλη είναι πολύ μικρότερα από αυτά που πιστεύουν πολλοί. Με τρία μνημόνια, τα περιθώρια ελιγμών είναι εξαιρετικά μικρά. Δυστυχώς, για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι αντί να ηγηθούμε των εξελίξεων βρεθήκαμε πολύ πιο πίσω.
Ο αντίκτυπος των ιταλικών εκλογών στις αγορές, έγινε αισθητός από την πρώτη στιγμή. Το ευρώ σημείωσε κατακόρυφη πτώση, αλλά το βασικότερο ήταν ότι υπήρξε μαζική εισροή κεφαλαίων στα ασφαλή καταφύγια. Χρυσός, γεν και δολάριο σημείωσαν σημαντικά κέρδη.
Όσο η Ιταλία βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο, η εικόνα των αγορών θα επιδεινώνεται. Θεωρούμε ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι ιδιαίτερα δύσκολοι για τις αγορές και θεωρούμε ότι έχουμε εισέλθει στην περίοδο όπου θα αναζητήσουμε υπερβολές προς την πλευρά των ασφαλών καταφυγίων.