Συνέντευξη της ευρωβουλευτoύ της Ελιάς στην τουρκική εφημερίδα
Στα ελληνικά έδωσε την συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η ευρωβουλευτής της Ελιάς, Εύα Καϊλή, όπως διευκρινίζει με ανάρτηση της στο fan page της στο facebook.
Ελληνοτουρκικές σχέσεις..με αφορμή συνέντευξη μου στην Χουριέτ: Καταρχήν, ο πατέρας μου γεννήθηκε στην… http://t.co/gFxvjp1bGx
— Eva Kaili (@EvaKaili) June 29, 2014
Όπως αναφέρει η κ. Καϊλή, ο πατέρας της γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ενώ η ίδια στην Θεσσαλονίκη. Η κ. Καϊλή παραθέτει αποσπάσματα από την συνέντευξη της, προκειμένου να αποφευχθούν παρερμηνείες από διάφορους, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Διαβάστε την συνέντευξη της Εύας Καϊλή στην τουρκική εφημερίδα:
–Για τις προτεραιότητες μου στην Ευρωβουλή, καθώς η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια πέρασε μία πολύ δύσκολη περίοδο αυστηρής και δραματικής δημοσιονομικής προσαρμογής, πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις αυτής της κρίσης, οι ανθρωπιστικές συνέπειες ήταν αβάσταχτες, καθώς οι μηχανισμοί που δημιουργήθηκαν για την αντιμετώπιση αυτής της εκτάκτου ανάγκης, έδειξαν ότι οι μακροοικονομικοί αριθμοί είναι πάνω από τη ζωή και την αξιοπρέπεια των πολιτών. Προχωρήσαμε τελικά σε ένα πρόγραμμα ελέγχου του χρέους, αλλά χωρίς να δημιουργήσουμε ένα δίχτυ ασφαλείας για τους πιο αδύναμους. Πρώτη προτεραιότητα είναι η δημιουργία μίας πολιτικής κοινωνικής ασφάλισης για τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται χειρότερα από τα οικονομικά προγράμματα προσαρμογής. Από το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης για όλους και την εγγύηση της δωρεάν παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε.
-Η γνώμη που έχει ο καθένας για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν έχει και τόση σημασία, γιατί oι σχέσεις των δύο χωρών αναπαράγουν τη δική τους δυναμική. Η Συνθήκη της Λωζάννης λειτούργησε για μία περίοδο επιλύοντας προβλήματα αλλά ανοίγοντας άλλα, κατόπιν το «πνεύμα του Νταβός» ανέπτυξε τη δική του διαχειριστική λογική, στην συνέχεια η «λογική του Ελσίνκι» έβαλε ένα ευρωπαϊκό θεσμικό υπόβαθρο στις σχέσεις μας, και τέλος η περίοδος Ερντογάν που έδωσε βάση στα θέματα που λύνονται και δεν προσβάλουν τους δύο λαούς, και το κυριότερο, κάνοντας τη ζωή τους ευκολότερη σε θέματα εμπορίου, χρηματοδοτήσεων, εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ανταλλαγών. Αυτή η κρίσιμη δεκαετία δημιούργησε μία κουλτούρα συνύπαρξης για μία γενιά που έφερε τους λαούς μας πιο κοντά από οποιαδήποτε στιγμή μετά το 1922. Η γενιά μας, θέλω να πιστεύω ότι θα επιλύσει προβλήματα που υπάρχουν και θα διασφαλιστεί η καλή γειτονία, που θα επιτρέψει και την απελευθέρωση κονδυλίων προς άλλες κατευθύνσεις, όπως η παιδεία και η στήριξη της νεολαίας και στις δυο χώρες.
-Αναφορικά δε με το Κυπριακό, είναι ένα ζήτημα που οι δύο κοινότητες μπορούν να διαχειριστούν με όρους Διεθνούς Δικαίου χωρίς εμμονές και επεκτατικές λογικές. Άλλωστε σε μια χώρα με τόσα πλεονεκτήματα, μια πολιτική ή οικονομική λύση ίσως να μην είναι τόσο μακρινή. Ελπίζω οι παρεμβάσεις Αθήνας και Άγκυρας να μην παρεμποδίσουν την εξεύρευση μιας οριστικής λύσης, αλλά να είναι καταλύτες στην επίλυση. Στην ευρύτερη περιοχή άλλωστε, υπάρχουν αρκετές πληγές ανοιχτές, ώστε ο ρόλος ενός παράγοντα σταθερότητας να είναι κρισιμότερος από ποτέ. Η Κύπρος μπορεί να έχει αυτόν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
-Ο πατέρας μου που μέχρι να ξεκινήσει σπουδές στο Πολυτεχνείο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζούσε στην Κωνσταντινούπολη και φυσικά γνωρίζει τουρκικα, μου μεταφέρει πως δυστυχώς, ορισμένα βιβλία Ιστορίας αναδεικνύουν και αναπαράγουν μόνο τις άσχημες στιγμές και καλλιεργούν μια αντιπαλότητα αιώνων, αποφεύγοντας κάθε αναφορά στην συμβίωση όπου Έλληνες και Τούρκοι μοιράζονταν την ίδια φτώχια, την ίδια αδικία από τους δυνατούς της εκάστοτε εξουσίας, την ίδια εμπειρία της αναγκαστικής ξενιτιάς, ο ένας δίπλα στον άλλο και βοηθώντας ο ένας τον άλλο ανθρώπινα -κάτι που ίσως διέκριναν όλοι όταν η Ελλάδα έστειλε άμεσα στην Πόλη, την επίλεκτη της ομάδα διάσωσης το 1999 μετά από ισχυρό σεισμό στην Τουρκία. Οι άνθρωποι τα καταφέρναμε πάντα καλύτερα από τους κυβερνήτες μας.
-Όσο για τον νυν Τούρκο πρωθυπουργό, που έδειξε διαφορετική πολιτική λογική από τους προκατόχους του, έχοντας ένα πιο φιλολαϊκό προφίλ, δείχνοντας αποφασιστικότητα όταν συγκρούστηκε με κοινωνικά κατεστημένα στην χώρα του, παρουσιάζοντας ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα με θετικά οικονομικά αποτελέσματα παρά τις δυσμενείς διεθνώς οικονομικές συνθήκες, η διακυβέρνησή του τελευταία έδειξε σημάδια κόπωσης, καθώς είδαμε σκληρές εικόνες και συμπεριφορές που αδικούν την προηγούμενη περίοδο Ερντογάν. Αν αποφευχθούν νέες εντάσεις, τότε ίσως να μπορούμε να μιλάμε για μια σημαντική περίοδο ευημερίας για τον τουρκικό λαό που επί δεκαετίες υπέστη πολλές ταλαιπωρίες, αλλά και για το περιφερειακό υποσύστημα της Ανατολικής Μεσογείου, και μια περίοδο παραγωγικής και εποικοδομητικής σταθερότητας συγκριτικά πάντα με το παρελθόν.
-Για τις τουρκικες σειρές, είναι μεν δημοφιλείς στην χώρα μας, ίσως και λόγο της πολιτιστικής εγγύτητας των δύο λαών, αλλά στις ιστορικές αναφορές ακόμα και τις εκλαϊκευμένες, χρειάζεται πολλή δουλειά για να αμβλύνουμε τις διαφορετικές οπτικές μας.
-Ενώ τέλος για την θέση της γυναίκας, στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία, σημειώνω πως μόνο θετική μπορεί να είναι η συμβολή τους σε κάθε τομέα, αποδεδειγμένο κατά καιρούς και επιστημονικά μέσω ερευνών. Η «ανατολίτικη» νοοτροπία ορισμένων, δυσκολεύει την ίση συμμετοχή, αλλά σιγά σιγά κερδίζεται ο σεβασμός που μας αναλογεί. Παρόλα αυτά οι αριθμοί κάνουν λόγο για συνεχείς δυσκολίες και παρενόχληση ακόμα και στην Ευρώπη, τίποτα λοιπόν δεν είναι δεδομένο. Ελπίζω η νέα γενιά να ξεπεράσει όλα τα στερεότυπα που κληρονομήσαμε