Ένα μικρό οικονομικό θαύμα
Το προηγούμενο Σάββατο πραγματοποιήθηκαν οι βουλευτικές εκλογές στη Μάλτα. Μετά από 15 χρόνια εξουσίας του Nationalist Party (μην σας μπερδεύει το όνομα, είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με εθνικισμούς, ξενοφοβία κι ακροδεξιά) η εξουσία πλέον πήγε στο Labour Party το οποίο είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Σύμφωνα με τις προγραμματικές τους θέσεις δεν αναμένουμε και μεγάλες διαφορές στη πολιτική τους ενώ οι όποιες διαφορές υπάρχουν συναντώνται κυρίως σε τοπικό επίπεδο.
Η αλήθεια είναι πως η ήττα της Κεντροδεξιάς δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση. Στην πραγματικότητα η Μάλτα δεν επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση. Ο τουρισμός παρέμεινε σε ικανοποιητικά επίπεδα, οι Τράπεζες δεν είχαν τοξικά ομόλογα και η οικονομία σωστά δομημένη αν και μικρή κράτησε τους κραδασμούς. Η οικονομία της στηρίζεται αρκετά στο τομέα των υπηρεσιών (80% επί του ΑΕΠ) ενώ παράγει μόνο το 20% των τροφίμων που καταναλώνονται. Αν προσθέσουμε και την απουσία ορυκτού πλούτου είναι λογικό το ισοζύγιο πληρωμών να είναι αρνητικό. Κι όμως δεν είχαμε δημοσιονομικές προσαρμογές, τα έσοδα του κράτους το 2011 ήταν περισσότερα από τα έξοδα και οι εργαζόμενοι είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα συνεχίζουν να παίρνουν 3μηνιαίο bonus από την Κυβέρνηση ενώ το Δημόσιο σύστημα Υγείας τους είναι σε υψηλά επίπεδα.
Οι περισσότεροι γνωρίζαμε την Μάλτα επειδή πολλά yacht ή εμπορικά πλοία είχαν σημαία της λόγω της φτηνής φορολογίας. Όμως η Μάλτα βρήκε μια νέα αγορά η οποία θα είχε σημαντικά οφέλη στην οικονομία. Η αγορά ήταν του διαδικτυακού στοιχήματος και των διαδικτυακών παιγνίων. Με την είσοδο της Μάλτας στη Ευρωπαϊκή Ένωση η φιλική φορολογική πολιτική για τις εταιρείες αλλά και το χαμηλό κόστος ζωής, μαζί με την νομοθεσία που ευνοούσε αυτού του είδους την επένδυση αρκετές εταιρείες αποφάσισαν να φέρουν την έδρα τους στη Μάλτα. Το αποτέλεσμα είναι αυτή την στιγμή ο συγκεκριμένος τομέας να είναι περίπου το 10% του GDP. Ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό όταν ο τουρισμός που είναι η κυριότερη βιομηχανία της Μάλτας είναι το 23%.
Τα παραπάνω στοιχεία από μόνα τους ίσως να μην λένε και πολλά. Όμως αυτές οι επενδύσεις τόνωσαν αρκετά την Μαλτέζικη οικονομία. Οι λόγοι απλοί αλλά πολλές φορές και τόσο περίπλοκοι για μια γραφειοκρατική οικονομία όπως της Ελλάδας. Οι εταιρείες δεν ήταν Μαλτέζικες άρα αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να φέρουν προσωπικό από την χώρα που είχαν την έδρα εξ αρχής. Αρκετές απ’ αυτές τις εταιρείες είναι πολυεθνικές οπότε θα έπρεπε να έχουν και προσωπικό για τις αγορές τις οποίες εξυπηρετούν. Αποτέλεσμα των παραπάνω συνθηκών ήταν οι εργαζόμενοι σ’ αυτές τις εταιρείες να έχουν ελκυστικούς μισθούς. Αναγκαστικά όμως θα έπρεπε να προσλάβουν και Μαλτέζους οι οποίοι πληρωνόντουσαν πλέον με καλύτερους μισθούς απ’ ότι αν δούλευαν σε μια Μαλτέζικη εταιρεία σε κάποιο άλλο τομέα. Κι ενώ το GDP per capita το 2005 ήταν 19700$ πλέον είναι 25800$.
Η Μάλτα όμως απ’ αυτές τις εταιρείες είχε κι άλλα πλεονεκτήματα. Οι ξένοι που ζουν εδώ και δουλεύουν στο συγκεκριμένο τομέα πληρώνουν φόρους και μάλιστα το ανώτερο όριο της φορολογικής κλίμακας (35%), συν ότι προσφέρουν ποικιλοτρόπως στην οικονομία της Μάλτας (κατοικία, καταναλωτικά αγαθά, διασκέδαση). Επιπλέον βοηθούν και στην αύξηση του τουρισμού καθώς έρχονται και τους επισκέπτονται φίλοι και οικογένεια (τους Έλληνες ίσως παραπάνω από μια φορά).
Τι διαφημίζει η Μάλτα για να προσελκύσει εταιρείες; Μικρή φορολογία, καλές υποδομές, νομοθετικό πλαίσιο. Τι διαφημίζουν οι εταιρείες για να προσελκύσουν άτομα; Ανταγωνιστικούς μισθούς, ήλιο και θάλασσα.
Όταν για μερικούς η ανάπτυξη αρχίζει και σταματάει σε στρατόπεδα και ΑΕΙ/ΤΕΙ ή Rooms to let κάποιες χώρες βλέπουν στο μέλλον. Κι όταν το 2021 θα είναι έτοιμο και το Smart City (ένα τεχνολογικό πάρκο με εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, κατοικίες και μαρίνα) η ώθηση στην οικονομία θα είναι πολύ μεγαλύτερη.[space size=»30″]