Η χαμένη τιμή της αστικής τάξης –
Σημασία δεν έχει τόσο τι είπε ο κ.Μητσοτάκης στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του, ούτε τόσο τι ΔΕΝ είπε (που είναι και το πιο σημαντικό, βέβαια). Σημασία είχε η αθρόα προέλευση της ελληνικής αστικής τάξης και των εκπροσώπων του πολιτικού της συστήματος (1), σε μια συγκινητική σχεδόν συνάντηση για την υπεράσπιση της χαμένης τιμής της.
Μιλήσε ο “παλαιός των ημέρων” για να κατευνάσει τις καλπάζουσες ενοχές όλων τους μπροστά στο βέβαιο βάραθρο όχι πλέον της ελληνικής οικονομίας, αλλά της ίδιας της εθνικής κυριαρχίας, μια επίδοση πρωτοφανής στα παγκόσμια χρονικά. Το είπε και ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε, πιστεύω. («Πολλοί Έλληνες με τους οποίους έχω μιλήσει με έχουν ευχαριστήσει για την υποστήριξη της Γερμανίας. Αυτό που έχει αποτύχει πλήρως στη χώρα είναι η ίδια η ελληνική ελίτ». 03/12/2012 )
Τόσο η διακυβέρνηση Καραμανλή (δια στόματος κυρίως κ. Αλογοσκούφη), τόσο εκείνη του κ. Σημίτη (μέσω κ. Στουρνάρα), ρίχνει η μία το μπαλάκι στην άλλη για την χρεωκοπία. Και όμως συνεχίζουν να κυβερνούν μέσω της σημερινής συγκυβέρνησης. Τώρα ήταν η ώρα του κ. Μητσοτάκη να μας πει ότι η Ελλάς θα είχε σωθεί αν είχε ακολουθήσει την πολιτική του. Αθώος λοιπόν και αυτός. Και όμως το γεγονός της χρεωκοπίας και της έκπτωσης της εθνικής κυριαρχίας, παραμένει ακλόνητο και δε συγκινείται από τις αλληλοκατηγορίες των επιμέρους ομάδων του σκηνικού μιας μεγάλης εθνικής καταστροφής.
Για το λαό βέβαια, ούτε κουβέντα. “Κούραγιο” και “αλληλοβοήθεια των φτωχών” συστήνει ο κ. Μητσοτάκης (2), όπως άλλωστε και οι παράγοντες της σημερινής κυβέρνησης. Ούτε υποψία έκκλησης στους ισχυρούς τους φίλους εντός κι εκτός Ελλάδος να συνδράμουν ενεργά τις τραγικές συνθήκες ενός εγκλήματος εν εξελίξει. Ούτε λόγος για αλλαγή πλεύσης της αφαίμαξης κάθε διαθέσιμου εισοδήματος. Σιωπή.
Μια σιωπή ψυχρή κι αδιάφορη όπως και οι άνθρωποι που πήγαν εν σώματει να ακούσουν τους ακκισμούς μιας τάξης που ασχολείται μόνο με τον εαυτό της και το παλαιό της μεγαλείο, και τείνει εὐήκοον οὖς μόνο σε ό,τι ναρκισσιστικά θωπεύει (ακόμα και μέσα σε αυτές τις δραματικές στιγμές) τη φιλαυτία της και τον ανεδαφικό σουσουδισμό μιας εποχής που έφυγε οριστικά: και έτσι στριμωγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο έπαιρναν θάρρος από το παρηγορητικό λόγο του κ. Μητσοτάκη. Κανείς τους δεν έφταιξε (3).
Κουβέντα βέβαια για την οικογενειακρατία, για τις πελατειακές σχέσεις με τα βαφτιστήρια και τις κουμπαριές, σιωπή ιχθύος για την αποστασία που έφερε τη χούντα, για τις σχέσεις με τη Ζήμενς και το Χριστοφοράκο, και τόσα άλλα ων ουκ έστι τέλος.
Μείωση των κοινωνικών παροχών του κράτους, ανταγωνιστικότητα, πάταξη της φοροδιαφυγής, πάταξη των απεργιών και κάθε άλλης ενέργειας αποσταθεροποίησης του πρωτόγνωρου καθεστώτος που επέβαλλε στους πολίτες το ΔΝΤ και η ευρωπαϊκή ένωση, είναι οι πρωτότυπες ιδέες που ακούστηκαν εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη. Βέβαια υποστήριξε και τη μετατροπή του Συντάγματος, ως τελευταία πινελιά δημοκρατικότητας (2).
Στο τέλος μόνο, μια αναφορά στους νέους. «Το θάρρος δημιουργεί στο τέλος την ανατροπή». Να και μια αξιόλογη παραίνεση.
Ως μέλος μιας νεώτερης γενιάς (θυμάτων όπως λέγεται της κρίσης) ελπίζω κι εγω να την αξιοποιήσουμε στο επακρο και να τους την επιστρέψουμε στο ακέραιο. Αφού έχουν όλοι αυτοί το θάρρος να μιλάνε ακόμα, και να αλληλοχειροκροτούνται, θα πρέπει και εμείς να βρούμε το θάρρος για την ανατροπή και να την θεωρήσουμε ως τη μόνη λογική και δίκαιη εξέλιξη ενός μέλλοντος που έχει ήδη γυρίσει τις πλάτες του σε μια τάξη ανθρώπων κατάφορτη από ενοχές και πολλαπλές αποτυχίες.
@Aph_Kay (https://twitter.com/Aph_Kay)
(1)
Το κοινό που γέμισε ασφυκτικά πάντως, χθες, το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού δεν ήταν η νεολαία. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι παρόντες ανήκαν στη γαλάζια γενιά του ’80, πρώην υπουργοί, πρώην βουλευτές, πρώην στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Το επισήμανε άθελά του και ο επικεφαλής της συντακτικής επιτροπής κ. Γ. Παλαιοκρασσάς, ευχαριστώντας τους «τότε γενικούς διευθυντές και στελέχη του υπουργείου Οικονομικών που είναι σήμερα μαζί μας». Η συναισθηματική φόρτιση που παραδέχτηκε ήταν κοινό συναίσθημα.
Στην εκδήλωση έδωσαν το «παρών» ο πρόεδρος της Βουλής Ευ. Μεϊμαράκης, οι αρχηγοί της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης και των ΑΝΕΛ Π. Καμμένος, οι υπουργοί Κ. Χατζηδάκης, Ευρ. Στυλιανίδης. Ανδρ. Λυζουρέντζος, ο Μ. Γλέζος, ο Σπ. Χαλβατζής, ο πρόεδρος του
ΛΑΟΣ Σπ. Καρατζαφέρης, πλήθος βουλευτών καθώς και πρώην βουλευτές και υπουργοί της Ν.Δ. (μεταξύ των οποίων οι κ. Ρουσόπουλος και Βουλγαράκης, όπως και σχεδόν όλοι οι υπουργοί Οικονομικών), οι πρώην Πρόεδροι της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος και Χρ. Σαρτζετάκης, ο πρώην επίτροπος Στ. Δήμας. Από τον επιχειρηματικό κόσμο το «παρών» έδωσαν μεταξύ άλλων οι κ. Γ. Κωστόπουλος, Β. Βαρδινογιάννης, Αρ. Αλαφούζος και Θ. Αλαφούζος.
«Το θάρρος δημιουργεί στο τέλος την ανατροπή» |Του Παναγη Γαλιατσατου, Καθημερινη
(2) Η ομιλία Μητσοτάκη γραπτά και στο youtube
(3)
–Σ” αυτό τον τόπο έχει εξαφανιστεί κάθε ίχνος αυτοκριτικής. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αρκετοί συνάδελφοι επιφύλαξαν ύμνους [..]Για να καταγραφεί η ιστορία του, πρέπει να έχουμε όλα τα στοιχεία. Και στην περίπτωση του κ. Μητσοτάκη δεν τα διαθέτουμε, διότι και ο ίδιος, αν και συνεργάστηκε για τη συγγραφή βιβλίων που τον υμνούσαν, δεν τόλμησε να δώσει τις πληροφορίες που απαιτούνται για να αξιολογηθεί η πολιτική του διαδρομή. Και η αναφορά γίνεται ειδικά για την περίοδο της Αποστασίας, μίας εκ των μελανότερων στιγμών της ελληνικής Ιστορίας, που τον στιγμάτισε.Ιδιαίτερα στο θέμα των χρημάτων που ξόδεψαν οι αμερικανικές υπηρεσίες για να πείσουν πολιτικούς να συνταχθούν με τους αποστάτες. Διότι η Αποστασία οδήγησε στη δικτατορία, η οποία έφερε δεινά στην Ελλάδα.
Το μεγάλο μυστικό του Μητσοτάκη | Mιχαλης Ιγνατιου | ethnos.gr