Η διάθεσή μου σε αυτό το άρθρο, να με συγχωρήσετε, αλλά δεν είναι και η καλύτερη
Γράφει η Αλεξάνδρα Σαγρή
Θα μου πείτε, ανανεωμένη θα έπρεπε να είναι μιας και η χρονιά άλλαξε,-καλή χρονιά σε όλους επί τη ευκαιρία-αφήσαμε πίσω μας ένα δεινό οικονομικά και κοινωνικά έτος και διανύουμε έναν νέο χρόνο με πρωτογενές πλεόνασμα βεβαίως βεβαίως…
Έναν νέο χρόνο, με το βλέμμα στραμμένο στην ελληνική προεδρία στην ΕΕ. Επισημότητες, μέτρα ασφαλείας, Ζάππεια,(όχι τα περίφημα 1,2,3), συναντήσεις, συσκέψεις, εκδηλώσεις.
Δε λέω, είναι καθοριστικής σημασίας η ελληνική προεδρία, τόσο για την ισορροπία της δικομματικής κυβέρνησης, όσο και ένα στοίχημα για την αποκατάσταση της χαμένης αίγλης, του χαμένου κύρους της Ελλάδας προς το εξωτερικό, την απομάκρυνση από τις δυσκολίες, τη μάχη για καλύτερες διαπραγματεύσεις…
Αν το σκεφτούμε βέβαια , εμείς πασχίζουμε τόσο καιρό να δείξουμε στο εξωτερικό πως προσπαθούμε, πως είμαστε άξιοι εμπιστοσύνης, ενώ στο εσωτερικό έχουμε χάσει κάθε ευκαιρία ανάκτησης της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος.
Η Ελλάδα λοιπόν, καλώς ή κακώς, θα κληθεί εν μέσω κρίσης της, να διαχειριστεί αποφάσεις, να δείξει ότι δε διαφέρει σε τίποτα από τους εταίρους της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Είναι όμως όντως έτσι;
Πριν λίγες μέρες γίναμε ακόμη μια φορά μάρτυρες απίστευτων καταστάσεων…
Λιάπης: μπαταρίες, πλαστές πινακίδες, κοινοτικά κονδύλια για ιδία χρήση.
Κάντας:η περίφημη λίστα των ονομάτων σχετικά με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα.
Τομπούλογλου: σκάνδαλο του επικεφαλούς του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», με τα λεφτά στο χέρι.
Ξηρός: επτά φορές με άδεια και τώρα δραπέτης.
Τ.Τ: επισφαλείς δανειοδοτήσεις.
Τι άλλο χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε πως είμαστε πολύ διαφορετικοί;
Ένα κράτος χρόνια διεφθαρμένο, με πολιτικό προσωπικό στην πλειοψηφία του ανίκανο να διαχειριστεί σωστά την οργάνωση των δομών και των υπηρεσιών του προς τον πολίτη.
Είμαστε πολύ διαφορετικοί και πρέπει επιτέλους να το καταλάβουμε και να πραγματοποιήσουμε στροφή 180, μην πω και 360 μοιρών.
Έλεγε ο Ξενοφών στο έργο του «Αγησίλαος», ότι ο βασιλιάς της Σπάρτης, ανάμεσα στις πολύ μεγάλες ωφέλειες προς την πατρίδα του, του συνυπολογίζει και αυτό εδώ, ότι δηλαδή φαινόταν ότι φανερά τηρούσε ο ίδιος πάρα πολύ τους νόμους, ενώ ήταν παντοδύναμος στην πόλη. Γιατί ποιος θα ήθελε να μην υπακούει, αν έβλεπε το βασιλιά να πειθαρχεί;
Όταν οι πολίτες βλέπουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τους λειτουργούς της πολιτικής, να μην τηρούν και να μη σέβονται τους θεσμούς, να καταπατούν με την πρώτη ευκαιρία τους νόμους και τους κανόνες της εύρυθμης λειτουργίας μιας κοινωνίας, ή όταν έχουν την υπόνοια πως πολλοί ακόμη είναι εμπλεκόμενοι σε καταστάσεις διαφθοράς, πώς οι ίδιοι θα πειθαρχήσουν, πώς οι ίδιοι θα έχουν εμπιστοσύνη στο σύστημα διοίκησης και διακυβέρνησης;
Ικανοί άνθρωποι με ουσιαστικά προσόντα, με γνώση και εμπειρία πρέπει να αναδειχτούν σε καίριες θέσεις και πόστα και να αναδομήσουν τις υπηρεσίες με συγκεκριμένα κριτήρια, όχι κομματικά, αλλά κοινωνικά και λειτουργικά.
Επιτέλους, είναι ευκαιρία για το απόλυτο ξεκαθάρισμα, είναι ευκαιρία η δικαιοσύνη να επιτελέσει αντικειμενικά το έργο της, είναι ευκαιρία όσοι επιτελούν έργο που αφορά στη λήψη αποφάσεων, στο σχεδιασμό και την οργάνωση από εδώ και πέρα μιας καλύτερης πραγματικότητας να το κάνουν με την απόλυτη ευθύνη και γνώση, πως άλλα λάθη δε δικαιολογούνται, να αναζητήσουν λύσεις, να κάνουν προτάσεις ρεαλιστικές με βάση τις υπάρχουσες ανάγκες και τις δεδομένες συνθήκες, να αναζητήσουν συνεργασίες στο εσωτερικό, να απομακρυνθούν από πελατειακές λογικές, ας φανούν επιτέλους αντάξιοι των περιστάσεων και των θέσεων που έχουν αναλάβει.