Γράφει ο John J. Hardy, Επικεφαλής της Στρατηγικής για Συνάλλαγμα (Head of FX Strategy) της Saxo Bank
Οι γερμανικές εκλογές ήταν θετικές για την Άγκελα Μέρκελ, αλλά αφήνουν τόσο την Ευρώπη όσο και το Ευρώ με ένα αίσθημα αβεβαιότητας. Η σαρωτική νίκη της Μέρκελ οφείλεται και στο γεγονός ότι ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων προήλθε από το κόμμα συνασπισμού Free Democratic Party (FDP). Συνεπώς, η Μέρκελ τώρα καλείται να σχηματίσει έναν «περίεργο» συνασπισμό είτε με το κόμμα των σοσιαλδημοκρατών SPD είτε με το κόμμα των Πρασίνων.
Ένας τέτοιος συνασπισμός αναμένεται να είναι πιο φιλικά προσκείμενος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), καθώς οι αριστερές παρατάξεις τείνουν να είναι πιο γενναιόδωρες στο σχέδιο της Ε.Ε. από ό,τι η Μέρκελ. Αλλά ακόμη και ένας μεγάλος συνασπισμός με το SPD ενέχει τον κίνδυνο η γερμανική ηγεσία στην Ευρώπη να βρεθεί τόσο αδύναμη όσο ισχυρή ήταν η νίκη της Μέρκελ στις εκλογές. Και αυτό εν μέρει γιατί κάθε απόφαση στην Γερμανία που σχετίζεται με την Ε.Ε. θα αποτελεί μια άσκηση υπολογισμού των επιπτώσεων της εγχώριας πολιτικής σε έναν ανήσυχο συνασπισμό.
Στο εξής, το πιθανότερο είναι η Merkel να διατηρήσει την προσέγγιση που της έχει αποφέρει σχετική επιτυχία μέχρι τώρα – δηλαδή να προβαίνει σε μικρές παραχωρήσεις εδώ κι εκεί, όπως ένα μικρό τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, με σκοπό να αποτρέψει μία γενικευμένη διασπορά τυχόν μεμονωμένων κρίσεων. Αυτό που δεν πρόκειται να δούμε είναι ένα νέο, γενικευμένο όραμα για την Ευρώπη. Το υφιστάμενο Μεγάλο Ερώτημα για την Ευρώπη αφορά τις θεμελιώδεις τάσεις που τείνουν να διασπάσουν την Ευρώπη, εάν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα: και αυτές είναι το ενιαίο νόμισμα και η ενιαία κεντρική τράπεζα σε μία ένωση πολλών αυτοδύναμων κρατών.
Η Ε.Ε. είναι ένα σπίτι χωρίς θεμέλια, και ένα τέτοιο σπίτι δεν μπορεί να σταθεί για πάντα. Ο νέος συνασπισμός υπό την ηγεσία της Μέρκελ δεν αναμένεται να θέσει τη Γερμανία σε μια πορεία οικοδόμησης του συγκεκριμένου θεσμού. Απλώς θα δούμε τη Γερμανία να συνεχίζει να «επισκευάζει» τις ρωγμές που εμφανίζονται στους τοίχους του, καθώς το σπίτι συνεχίζει να αποσταθεροποιείται.
Το Ευρώ (EUR) την προηγούμενη εβδομάδα εκτοξεύτηκε στο υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με το Δολάριο (USD) από τις αρχές του έτους, καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) αιφνιδίασε την επενδυτική κοινότητα με την ανακοίνωσή της ότι δε θα προχωρήσει τελικά σε μείωση του ρυθμού αγοράς αξιόγραφων. Παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι ακόμα και εάν η Fed προχωρούσε σε μείωση του ρυθμού, ο ισολογισμός της Κεντρικής Τράπεζας θα έδειχνε επέκταση ύψους 1 τρισ. δολαρίων μόνο για το 2013.
Στο μεταξύ, στο ίδιο διάστημα ο ισολογισμός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) έχει συρρικνωθεί κατά 25%. Σε αυτό το σημείο, το ευρώ μπορεί να αποδυναμωθεί μόνο στην περίπτωση που η Μέρκελ δεσμευθεί περισσότερο στην Ε.Ε. και επιτρέψει στην ΕΚΤ να έχει έναν πιο ενεργό ρόλο ή στην περίπτωση που επιστρέψουν τα σενάρια διάλυσης της Ε.Ε.
Στην Ευρώπη, η οποία ήδη έχει κινδυνεύσει από τις αυξανόμενες εντάσεις με τη νέα γερμανική κυβέρνηση, μία άνοδος του ευρώ θα επιτάχυνε την εξάπλωση των εντάσεων μέσα στην Ε.Ε. και θα μας έφερνε πιο γρήγορα στο επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας αυτής της περίεργης ένωσης.
Το τελευταίο που χρειάζεται η Ευρώπη είναι ένα ισχυρό νόμισμα.