Οι δύο ερχόμενες εβδομάδες μπορεί να κλονίσουν τη θέση του Προέδρου Ομπάμα, εκτιμά αναλυτής του BBC, με αφορμή την ψηφοφορία στο Κογκρέσο για την επέμβαση στη Συρία.
Ακόμη και μία νίκη στο Κογκρέσο για το θέμα της Συρίας, δεν θα αφήσει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ αλώβητο, εκτιμά ο αναλυτής του BBC, Μάρκ Μαρντέλ. «Οι ρητορικές του ικανότητες είναι υπεράνω κάθε αμφιβολίας. Θα ξεδιπλωθούν στο ακέραιο στις έξι μεγάλες τηλεοπτικές συνεντεύξεις που έχει προγραμματίσει και στο διάγγελμα του προς το έθνος το βράδυ της Τρίτης. Αλλά τελευταία ο λόγος του έχει χάσει λιγάκι από την ικανότητα να μαγεύει τον ακροατή», γράφει ο αναλυτής του τηλεοπτικού και ειδησεογραφικού δικτύου. Σημειώνει δε ότι το πιο δύσκολο είναι να πείσει τους γερουσιαστές που κρατούν τη μοίρα του στα χέρια τους ενόψει της ψηφοφορίας, υπενθυμίζοντας ότι στο παρελθόν ο Ομπάμα δεν έχει καταφέρει να πείσει το Κογκρέσο στις περισσότερες περιπτώσεις.
Ο λόγος είναι σύμφωνα με τον Μαρντελ πως ο Ομπάμα έχει αγνοήσει την ανάγκη ζυμώσεων στο Κογκρέσο εδώ και χρόνια. «Αυτή είναι μία πόλη στην οποία, πολύ περισσότερο από ότι στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, υπάρχουν προσωπικές πολιτικές. Κάθε γερουσιαστής και αντιπρόσωπος έχει μία έντονη αίσθηση της δικής του προσωπικής σημασίας. Κάθε ένας θα έβρισκε κολακευτικό να του δώσει προσοχή ο Πρόεδρος. Για αυτούς που έχουν να κάνουν με την εξουσία αυτό έχει μεγάλη αξία. Το να κολακεύσεις έναν εγωισμό σήμερα, μπορεί να παίξει ρόλο σε μία συμφωνία αύριο. Αλλά στον κ.Ομπάμα δεν αρέσουν οι χειραψίες, τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και οι ερωτήσεις για την υγεία της συζύγου. Δεν έχει χτίσει τις σχέσεις που θα του επέτρεπαν να πείσει και να απειλήσει», συνεχίζει η ανάλυση.
«Αλλά το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Οι περισσότεροι από εμάς πετυχαίνουμε πιο εύκολα να πείσουμε τους άλλους όταν εμείς υποστηρίζουμε με πάθος το συγκεκριμένο σκοπό. Ακούστε τον Πρόεδρο Ομπάμα στην Αγία Πετρούπολη και δεν είναι πάντα σαφές ότι έχει πείσει τον ίδιο του τον εαυτό», γράφει ο Μαρντέλ. «Αυτό είναι ίσως άδικο. Έχει καταλήξει σε μία επιλογή δράσης, αλλά μόνο μετά από ένα μακρύ και αγωνιώδες ταξίδι, στο οποίο πήγε απρόθυμα. Τον πήγε κάπου που φαίνεται να είναι πολύ μακριά από το δικό του ένστικτο και φύση. Στη συνέντευξη τύπου στη Σουηδία, έδειξε ότι θα προτιμούσε να ασχολείται με το θέμα της εκπαίδευσης των φτωχών παιδιών παρά με θέματα πολέμου και ειρήνης. Στο κάτω κάτω, εκλέχθηκε για να δώσει προτεραιότητα στα εσωτερικά θέματα και για να τελειώσει τους πολέμους των ΗΠΑ», προσθέτει.
Ο αναλυτής του BBC εκτιμά ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος παλεύει με τρεις ενστικτώδεις τάσεις μέσα του: Μία συναισθηματική επιθυμία να αποφύγει τον πόλεμο, την οποία ενισχύει μία πολιτική ανάγκη να το πράξει για εσωτερικούς λόγους και μία ιδεολογική πεποίθηση ότι η Αμερική δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβάλλει τη θέληση της στον κόσμο. Μία επιθυμία, την οποία ενισχύει ο θαυμασμός του για το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων να υπερασπιστεί τους αδύναμους, τους καταπιεσμένους και αυτούς που τους αρνείται το δικαίωμα να έχουν λόγο στη διακυβέρνηση της χώρας τους. Το ρόλο του ως διοικητής, του οποίου το βασικό καθήκον είναι να υπερασπιστεί την Αμερική και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της στον κόσμο.
«Η διαμάχη μεταξύ αυτών των τριών,έχει αποτέλεσμα να τάσσεται δειλά κατά της ανάμειξης στο συριακό στην αρχή, αλλά μετά να χαράσσει κόκκινες γραμμές για τη χρήση χημικών. Έκανε πίσω στην αρχή όσον αφορά στην ανάληψη δράσης όταν οι γραμμές παραβιάστηκαν αρχικά και μετά απρόθυμα επέστρεψε σε αυτές, τονίζοντας ότι στόχος δεν είναι η αλλαγή καθεστώτος. Όταν σύμμαχοι όπως η Μεγάλη Βρετανία αρνήθηκαν να μοιραστούν την άποψη των ΗΠΑ, στράφηκε στο Κογκρέσο. Είναι πιθανό ότι η κριτική που του ασκείται είναι λάθος και ότι ο ίδιος μόνος πήρε ένα σοφό δρόμο, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Αλλά αυτή τη στιγμή φαίνεται σα να οδεύει προς μία πολιτική καταστροφή», καταλήγει η ανάλυση.
Πηγή: bbc.co.uk