Οι αποκλίνουσες συμπεριφορές αγγίζουν πλέον τα όρια του μύθου
Πλήθος δημοσιευμάτων πυροδότησε πάλι η πιο αμφιλεγόμενη περσόνα του πλανήτη, έπειτα από τις δηλώσεις στις οποίες προέβη τις προηγούμενες ημέρες ο ιδιοκτήτης της αμερικανικής ομάδας ράγκμπι New England Patriots, Ρόμπερτ Κραφτ, σύμφωνα με τις οποίες ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν του έκλεψε το «δαχτυλίδι» του πρωταθλήματος Σούπερ Μπολ του 2004, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του πρώτου στην Ρωσία το 2005.
Αυτό όμως δεν είναι το μόνο περιστατικό «τραμπουκισμού» το οποίο αποδίδεται στο Ρώσο Πρόεδρο, οι αποκλίνουσες συμπεριφορές του οποίου αγγίζουν πλέον τα όρια του μύθου, αποκαλύπτοντας έναν αδίστακτο «νταή» που δεν αναγνωρίζει κανέναν από πάνω του παρά μόνο τον ίδιο το Θεό.
Πολλοί – αφορμώμενοι από παρόμοια περιστατικά του πρότερου βίου του – έχουν κάνει κατά καιρούς λόγο για σύνδρομο παθολογικής κλεπτομανίας και άλλοι για ωμή πλεονεξία, τραμπουκισμό και εξουσιομανία ενός ανθρώπου που μοιάζει να πιστεύει ακράδαντα πως μπορεί να έχει ό,τι θέλει ανά πάσα στιγμή άσχετα από το αν αυτό ανήκει δικαιωματικά σε κάποιον άλλο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του οικονομικού ιστότοπου Business Insider, την ίδια χρονιά, το 2005, προέβη σε παρόμοια απαράδεκτη χειρονομία «νταηλικιού» όταν επισκεπτόμενος το Μουσείο Γκούγκενχάιμ της Νέας Υόρκης έγνεψε στους σωματοφύλακές του, κατά την αποχώρησή τους, να υπεξαιρέσουν ένα γυάλινο ομοίωμα αυτόματου Καλάζνικοφ γεμάτο βότκα, το οποίο ήταν δώρο κάποιου άλλου εκ Ρωσίας ερχόμενου επισκέπτη, αφήνοντας άφωνους τους υπόλοιπους προσκεκλημένους. Ειρήσθω εν παρόδω πως το εν λόγω αντικείμενο-σουβενίρ το βρίσκει κανείς παντού στη Μόσχα έναντι ευτελούς ποσού.
Φήμες επίσης τον θέλουν να πηγαίνει όποτε του «καπνίσει» στις συναντήσεις του με ξένους υψηλούς αξιωματούχους ή ακόμα και με ηγέτες – ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που μαρτυρεί τη γενικότερη στάση του απέναντι στους άλλους, αλλά και την εδραία πεποίθησή του: είναι το Νο. 1 και αυτό του δίνει το δικαίωμα να αργεί όσο και όποτε θέλει, μη δίνοντας λογαριασμό παρά μόνο στο… Θεό, που παρεπιμπτόντως είναι ο ίδιος.
Στοιχεία των ανατολικογερμανικών μυστικών υπηρεσιών από τη θητεία του ως πράκτορας της KGB στην Ανατολική Γερμανία κάνουν επίσης λόγο για «αθεράπευτο γυναικά» και εξαιρετικά βίαιο προς τη σύζυγό του άτομο. Μάλιστα, αυτή η νοοτροπία του «τουμπέκα και προχώρα» έχει αποτελέσει αφορμή πλήθους φημών που τον θέλουν να «αρπάζει» κυριολεκτικά με το «έτσι θέλω» όποια γυναίκα του γυαλίσει. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της προσωπικής του φωτογράφου Ιάνα Λαπίκοβα, όπως και στην περίπτωση της πρώην γυμνάστριας Αλίνα Καμπάεβα.
Για να μην αναφερθούμε στις εγκληματικές ενέργειές του όσο διατελούσε δήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης, όπου λειτουργούσε περισσότερο ως μπράβος παρά ως πολιτικό πρόσωπο.
Στην Ελλάδα έχουμε μία ευρέως διαδεδομένη τούρκικη λέξη, η οποία αποδίδει καλά τη φυσιογνωμία και την προσωπικότητα τέτοιων ατόμων. Είναι η λέξη: νταής, η ευρεία χρήση της οποίας στην καθημερινή γλώσσα μας αποκαλύπτει και το θαυμασμό μας για τέτοιου είδους συμπεριφορές…
Σύμφωνα με το εύστοχο λήμμα του slang.gr:
Από το σχολείο και την οικογένεια, μέχρι τη γειτονιά και τον στρατό, κι από τη σχέση του κράτους με τους πολίτες (δυστυχώς) μέχρι τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όπου πίπτει θέμα ιεραρχίας και δυνατότητα επικύρωσής της, άλλως κι επικουρικά τρόμος αμφισβήτησής της, πίπτει και νταηλίκι. Από το τούρκικο dayilik [φιλοτάραχο, φασαρία]. Η αγγλική απόδοση είναι bullying κι η επί το ελληνικότερο απόδοση είναι ο εκφοβισμός, ο εξαναγκασμός.
Οι φυσικοί φιλόσοφοι έλεγαν ότι ο ανθρώπινος νόμος υπάρχει για να προστατεύει τον αδύνατο, αφού για τον ισχυρό υπάρχει το δικό του, άγραφο, φυσικό δίκαιο που εφαρμόζεται από καταβολής κόσμου. Ο νταής είναι ένας ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ του αδύναμου και του ισχυρού, που μετατίθεται κατά βούληση πότε στο ένα και πότε στο άλλο στρατόπεδο, ανάλογα με αυτόν που έχει απέναντί του. Το νταηλίκι λοιπόν -ως εν γένει συμπεριφορά του νταή- κατά το ήμισυ αφορά στον εκφοβισμό των αδυνάτων και κατά το υπόλοιπο μισό στην εφαρμογή τουμπεκί -καθότι «δε μας παίρνει».
Κατά συνέπεια, το νταηλίκι είναι άμεσα συνδεδεμένο με την αντίληψη που έχει ο νταής για το περιβάλλον του, ο οποίος συστηματικά χωρίζει βάσει πολυάριθμων κριτηρίων (φυλή, θρησκεία, ιδιότητα, ηλικία, περιουσιακή κατάσταση, πολιτική επιρροή κλπ) τους ανθρώπους γύρω του σε λιγότερο και περισσότερο δυνατούς από αυτόν και κεφαλαιοποιεί αναλόγως, καθότι, ως κακοποιημένο παιδί και μετέπειτα πρόωρος εκσπερματιστής / ανέραστη γυνή, λίγες πια ηδονές αλλά πλείστα απωθημένα του έχουν μείνει σε αυτή τη ζωή.
Πηγή: iefimerida.gr