H δήλωση του κ. Σόιμπλε ότι η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασισθεί για να μη φύγει από το ευρώ, μάλλον ξεπέρασε τα εσκαμμένα
Η αλλαγή οικονομικής πολιτικής που ευαγγελίζεται ότι θα επιχειρήσει να επιτύχει η κυβέρνηση, βρίσκει εμπόδια στην επιμονή των δανειστών να μην πειραχθεί τίποτα από το υφιστάμενο πρόγραμμα και τους στόχους που έχει επιβάλει το μνημόνιο.
Η επιμονή τους είναι τόσο πιεστική που ακόμα και στην προσπάθεια που έκανε το υπουργείου οικονομικών της Γερμανίας να ρίξει τους τόνους μετά τις “εμπρηστικές” δηλώσεις Σόιμπλε, το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι η τρόικα ετοιμάζει και τρίτο δάνειο για την Ελλάδα.
Το ερώτημα είναι αν το έχει ανάγκη το νέο δάνειο η Ελλάδα; Οι αριθμοί δείχνουν ότι το έχει ανάγκη καθώς δεν μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, τουλάχιστον υπό τις παρούσες συνθήκες. Η προσπάθεια κάλυψης των “κενών” που προκύπτουν με επαναλαμβανόμενες εξόδους στις αγορές, θα ήταν καταστροφική για τη βιωσιμότητα του χρέους και θα έφερνε ακόμα μεγαλύτερα βάρη στον κρατικό προϋπολογισμό.
Σε αντίθεση με αυτό η Ελλάδα θα μπορούσε να πάρει ακόμα ένα δάνειο από το μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε μεταξύ 8 έως και 15 δισ ευρώ, με τα υφιστάμενα χαμηλά επιτόκια και να καλύψει τις ανάγκες της χωρίς να επιβαρύνει ιδιαίτερα το χρέος.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό, καθώς κανείς δεν θα μπορούσε να πει αυτή τη στιγμή ότι θα προτιμούσε να δανειστεί ακριβά από τις αγορές και όχι φτηνά από τους εταίρους. Το πρόβλημα είναι ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκα Σόιμπλε, είπαν εμμέσως πλην σαφώς ότι το νέο δάνειο προϋποθέτει την πιστή εφαρμογή όσων προβλέπει το μνημόνιο.
Με λίγα λόγια ξεκαθάρισαν στην ελληνική κυβέρνηση ότι θα πρέπει να διαγράψει από το λεξιλόγιο της τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τις παροχές, καθώς ακόμα το πρόγραμμα έχει πολύ δρόμο μπροστά του.
Ωστόσο, η δήλωση του κ. Σόιμπλε ότι η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασισθεί για να μη φύγει από το ευρώ, μάλλον ξεπέρασε τα εσκαμμένα, αν αναλογιστεί κανείς ότι αφορά μια χώρα που, καλώς ή κακός, τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει υποστεί αιματηρές περικοπές στην προσπάθεια της να αποφύγει την έξοδο της από την Ευρωζώνη.
Το πρόβλημα είναι όμως ότι ο “αιφνιδιασμός” από τις δηλώσεις Σόιμπλε, δεν επέτρεψε στην κυβέρνηση να αντιπαρατεθεί στις νέες απειλές από το ΔΝΤ και το Βερολίνο. Αντίθετα αρκέστηκε σε μια εσωτερικής κατανάλωσης αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίον κατηγορεί ότι «σε μία έξαρση λαϊκισμού βλέπει παντού φαντάσματα και αντικοινωνικά μέτρα», τονίζοντας ότι η κυβέρνηση θα εξακολουθεί να πορεύεται στο δρόμο των αναγκαίων, για την ανάκαμψη της οικονομίας, μεταρρυθμίσεων.
Αλέξανδρος Κλώσσας