Συνέντευξη παραχώρησε στην εφημερίδα Hurriyet.
Για το κυπριακό και για το πως ξέφυγε από τη Χούντα μίλησε ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με συνέντευξή του στην εφημερίδα Hurriyet.
Σύμφωνα με τον Κ. Μητσότακη, «ο Ερντογάν είναι ένας ισχυρός και έμπειρος πρωθυπουργός που μπορεί να λαμβάνει δύσκολες αποφάσεις. Για αυτό, λέω, ότι θα πρέπει να ελπίζουμε ότι ο Ερντογάν θα μπορέσει να λύσει και το Κυπριακό. Πιστέψτε με, ο Ερντογάν μπορεί να λύσει το Κυπριακό με πολύ λιγότερη προσπάθεια από αυτήν που καταβάλει για το Κουρδικό» λέει ο πρώην πρωθυπουργός. Ο κ. Μητσοτάκης σημειώνει ότι το Κυπριακό δηλητηριάζει για δεκαετίες τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Σχετικά με τη Χούντα, αναφέρει: «Για να μη συλληφθώ και πάλι από τη Χούντα, αποφάσισα να φύγω από τη χώρα» και προσθέτει «ο μοναδικός δρόμος ήταν να περάσω το Αιγαίο και να φθάσω στην Τουρκία. Βρήκα ένα αλιευτικό σκάφος, των 10 μέτρων, για να μπορέσω να φύγω, αλλά, βέβαια, κάνοντας το σχέδιο αυτό, έπρεπε να συμβουλευθώ την τουρκική κυβέρνηση. Γνώριζα από παλιά τον τότε υπουργό Εξωτερικών, Τσαγλαγιανγκίλ. Έστειλα μήνυμα στον Τσαγλαγιανγκίλ, με έναν από τους υπουργούς Εξωτερικών μας, που ήταν πριν από τη Χούντα. Είπα ότι επιθυμώ να μεταβώ στην Τουρκία, αλλά παρακάλεσα αυτό να τηρηθεί μυστικό. Όταν έλαβα από τον Τσαγλαγιανγκίλ την απάντηση, «Ευχαρίστως», βγήκα στο δρόμο. Βγήκα μόνος μου, με εκείνο το αλιευτικό σκάφος, που είχα κανονίσει, τη νύχτα της 15ης Αυγούστου. Ο καιρός ήταν πολύ άσκημος. Κάτω από εκείνες τις καιρικές συνθήκες, έζησα την πρώτη και τελευταία εμπειρία μου, του καπετάνιου. Έστω και δύσκολα, κατόρθωσα να φθάσω στο Τσεσμέ. Αναζήτησα τον Τσαγλαγιανγκίλ από τη Σμύρνη. Εκείνος μου είπε να μείνω εκεί, που βρίσκομαι, και να περιμένω. Μετά από λίγο διάστημα, ήρθαν άντρες της μυστικής αστυνομίας, με πήραν και με συνόδευσαν μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Εκεί, με πήγαν στο Χίλτον και με άφησαν. Μόλις μπήκα στο δωμάτιό μου, χτύπησε το τηλέφωνο. Ανησύχησα και σκέφτηκα, άραγε ποιος να μου τηλεφωνά, διότι το ήξερα πως η ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα με ακολουθούσε. Και πάλι, όμως, σήκωσα το τηλέφωνο και ηρέμησα όταν άκουσα τη φωνή του Τσαγλαγιανγκίλ. Μου είπε ότι με περίμενε στη βεράντα του ξενοδοχείου για να πιούμε καφέ.
Εκείνη η συνάντηση ήταν για μένα άκρως σημαντική. Μιλήσαμε για πολύ σημαντικά θέματα. Για να μη με γνωρίσουν οι δημοσιογράφοι, τη δεύτερη μέρα, με οδήγησαν σε ένα μικρό ξενοδοχείο, στο Βόσπορο, σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης. Και, αργότερα, όταν έφθασε ο καιρός, με έκρυψαν μεταξύ του πληρώματος αεροσκάφους των τουρκικών αερογραμμών και επιβιβάστηκα στο αεροπλάνο για τη Γενεύη. Το σκάφος, με το οποίο ήρθα στο Τσεσμέ, το έστειλαν πίσω στην Ελλάδα. Η τουρκική κυβέρνηση διαχειρίστηκε τόσο καλά το θέμα αυτό, ώστε κανένας δε ζημιώθηκε.