Συμπεριφέρονται σαν να είναι μια κοινωνία πραγματικών μυρμηγκιών.
Ρομποτικά μυρμήγκια, τα οποία συμπεριφέρονται όπως σε μια κοινωνία πραγματικών μυρμηγκιών δημιούργησαν Αμερικανοί και Γάλλοι επιστήμονες. Τα ρομπότ εξωτερικά δεν μοιάζουν με μυρμήγκια, καθώς έχουν σχήμα μικρών κύβων πάνω σε ροδάκια, όμως η συλλογική συμπεριφορά τους θυμίζει σε εντυπωσιακό βαθμό τα αληθινά μυρμήγκια.
Για παράδειγμα, τα ρομπότ-μυρμήγκια προγραμματίζονται απλώς να προχωρούν προς τα εμπρός και, στη συνέχεια, η ρομποτική «αποικία» καταφέρνει συνεργαζόμενη να βρει τον ταχύτερο δρόμο μέσα από ένα λαβύρινθο, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτα σημάδια συλλογικής νοημοσύνης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το μυστικό είναι ότι οι ρομποτικές απομιμήσεις τους ανταλλάσσουν πληροφορίες για το πώς πρέπει να κινηθούν, όπως φυσικά συμβαίνει και τα πραγματικά μυρμήγκια.
Οι ερευνητές τοποθέτησαν δύο κεραίες στην κορυφή κάθε ρομποτικού μυρμηγκιού, οι οποίες αποτελούσαν και αισθητήρες φωτός. Όταν περισσότερο φως έπεφτε στην αριστερή κεραία, τότε το ρομπότ έστριβε προς τα αριστερά και όταν πιο πολύ φως έπεφτε στη δεξιά κεραία, έστριβε δεξιά. Ένας προβολέας, ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με μια κάμερα, που κατέγραφε τις κινήσεις των ρομπότ, έστελνε σε τακτικά χρονικά διαστήματα φως κατά μήκος της διαδρομής.
Όπως τα μυρμήγκια επικοινωνούν μέσω βιοχημικών σημάτων από φερομόνες, τα ρομπότ συνεργάζονται μέσω σημάτων φωτός που ανταλλάσσουν από τις κεραίες τους. Όπως δήλωσε ο Γκαρνιέ: «Κάθε ξεχωριστό ρομπότ είναι αρκετά χαζό. Έχει πολύ περιορισμένη μνήμη και μικρή επεξεργαστική ισχύ. Μόνο του, το κάθε ρομπότ απλώς θα τριγυρνούσε άσκοπα και θα χανόταν. Όμως όλα μαζί μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνεργαστούν. Είναι ο ίδιος ακριβώς μηχανισμός με τα μυρμήγκια».
Οι μηχανικοί του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Βιρτζίνια παρουσίασαν, μαζί με τα μυρμύγκια, μια μεγάλων διαστάσεων ρομποτική μέδουσα που ζυγίζει 75 κιλά και έχει μήκος περίπου 1,75 μέτρα. Το ρομπότ, με την ονομασία «Cyro», είναι το μεγαλύτερο μοντέλο μιας μικρότερης μέδουσας που είχαν δημιουργήσει πέρυσι οι ίδιοι ερευνητές με την ονομασία «RoboJelly» και η οποία είχε το μέγεθος ενός ανθρώπινου χεριού, δηλαδή σχεδόν όσο οι μέδουσες που εμφανίζονται στις παραλίες.
Το πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ χρηματοδότησε αυτή την έρευνα και για τις δύο μέδουσες, που προφανώς διαβλέπει χρήσιμες πρακτικές εφαρμογές, όπως για υποθαλάσσια παρακολούθηση. Επίσης τέτοιες μέδουσες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν μελλοντικά για μελέτη των θαλάσσιων όντων, χαρτογράφηση των βυθών, καταγραφή των ωκεάνιων ρευμάτων κ.α.
Και οι δύο μέδουσες βρίσκονται ακόμα σε πειραματικό στάδιο και θα περάσουν μερικά χρόνια ώσπου χρησιμοποιηθούν για οτιδήποτε. Οι ερευνητές προσπαθούν να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας της μεγάλης ρομποτικής μέδουσας και να την κάνουν να μιμείται καλύτερα την κίνηση των πραγματικών μεδουσών μέσα στο νερό. Στόχος των επιστημόνων είναι οι τεχνητή μέδουσα να κολυμπάει αυτόνομα για μήνες ή και χρόνια χωρίς διακοπή.