Γράφει ο Νίκος Νυφούδης
Η Θεσσαλονίκη. Αυτή η πόλη, πάντα πόλη. Που οι Θεσσαλονικείς λατρεύουν και οι Αθηναίοι έχουν ερωτευτεί. Ο Γιάννης Μπουτάρης, ίσως, ο μόνος δήμαρχος των τελευταίων δεκαετιών που της αρμόζει. Με πολλά μειονεκτήματα μεν, με άλλον αέρα δε.
Τι είναι αυτό που φταίει όμως και οι Θεσσαλονικείς φαίνεται ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας; Καλή η δικαιολογία πως για όλα φταίει η Αθήνα, αλλά για το φιάσκο του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης ποιος φταίει; Ιδού η απορία. Κερδίσαμε τον τίτλο Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014, μέσα από έναν δύσκολο ανταγωνισμό πόλεων όπως η Ρώμη και η Βαρκελώνη. Με μια πρωτόγνωρη κινητοποίηση, για τα εθνικά δεδομένα, να συνεργαστούν με έναν κρατικό φορέα όλοι οι υπόλοιποι φορείς -εθελοντικοί και μη- και να δουλέψουν για το καλό της πόλης. Και το σηκώσαμε. Το πήραμε. Τους σκίσαμε. Πώς αλλιώς να το πω, πως ένα χρόνο πριν, πιστέψαμε όλοι πως το μίζερο παρελθόν της πόλης ανήκει εκεί που του πρέπει. Στην Ιστορία. Και σήμερα ένα χρόνο μετά, έξι μήνες πριν να ξημερώσει η 1η Ιανουαρίου του 2013 κινδυνεύουμε με ένα ακόμα φιάσκο.
Για να πάμε λίγο καιρό πίσω. Η Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας ήταν μια πρόταση που μετέφερε ο Υφυπουργός, τότε, Σπύρος Βούγιας στη συνάντησή του για θέματα του δήμου με το δήμαρχο Θεσσαλονίκης. Σε συνεργασία λοιπόν, με τη Μαρία Πασχαλίδου Αντιδήμαρχο Νεολαίας, Αθλητισμού και Εθελοντισμού πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη ίσως συλλογική κινητοποίηση της πόλης. Υπήρξε ένα δίμηνο που όλοι μιλούσαν γι” αυτό, ζούσαν γι” αυτό εργάζονταν γι” αυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πως η λευκή αφισούλα της διεκδίκησης υπήρχε αναρτημένη παντού. Από τα εμπορικά καταστήματα, τις εκκλησίες μέχρι και τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, που είναι γενικά δεν αναρτούν εύκολα οτιδήποτε πέρα από τη γιορτή των εργαζομένων τους -χαριτολογώντας-.
Έγινε λοιπόν μια πανστρατιά ανθρώπων, που πραγματικά δημιούργησε ένα πρόγραμμα που ειλικρινά, αν και συμμετείχα στην οργανωτική επιτροπή, δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να γίνει. Είμαστε σίγουροι πως θα κερδίζαμε τον τίτλο. Δεν υπήρχε αμφιβολία, όπως και έγινε. Την νίκη ακολούθησε το πανηγύρι και οι εορτασμοί σε γωνιές και πλατείες. Για λίγο καιρό. Ώσπου άρχισαν οι γκρίνιες πως ενώ θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσουν οι δράσεις και οι εκδηλώσεις του 2013, ως έτος προπομπός, δεν γινόταν τίποτα. Το ίδιο και σήμερα. Έπειτα από πολλές προσπάθειες η διοίκηση σαν να μην έχει καταλάβει το δώρο που της δόθηκε.
Σήμερα, σε οποιοδήποτε Ευρωπαϊκό κράτος που είχε πλάνο για τον τουρισμό -οποίος ως έννοια είναι πολυεπίπεδος και δεν αφορά μόνο τις ελληνικές παραλίες και την γιαγιά με το τσεμπέρι- η Υπουργός Τουρισμού, δεν θα παρουσίαζε βιντεάκια με ανθρωπάκια και παπάκια στο νερό που δήθεν προβάλουν τη χώρα μας αλλά θα είχε καλέσει τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης για να σχεδιάσουν πως θα αποτελούσε η Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα, έτος που θα αλλάξει τον ρου της Ιστορίας για τον Τουρισμό της Βόρειας Ελλάδας. Την προβολή που η νύφη του Θερμαϊκού έχει δεχθεί με αυτή την κατάκτηση λίγοι την έχουν αντιληφθεί. Όπως λίγοι έχουν αντιληφθεί την καταστροφή που έχουν υποστεί όσοι ασχολούνται με τον χειμερινό τουρισμό λόγω του «κακού» χειμώνα στη Βόρεια Ελλάδα. Μια Θεσσαλονίκη, Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας, θα πρέπει να αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πανηγύρι. Σε 12 θεματικές σχεδιάσαμε το πρόγραμμα για τη T-h-e-s-s-a-l-o-n-i-k-i. Κάθε γράμμα άλλος μήνας. Κάθε μήνα άλλες δράσεις. Κάθε δράση κι άλλοι άνθρωποι! Για να δούμε.
Ελπίζω, απλά, να μην καταντήσει η ιστορία να θεωρούμε εμείς οι Θεσσαλονικείς πετυχημένο δήμαρχο τον Καμίνη -γιατί δεν ζούμε εκεί- και αντιστοίχως οι Αθηναίοι τον Μπουτάρη. Είναι κρίμα, γιατί και οι δυο τους αξίζουν περισσότερα, και οι πόλεις μας αξίζουν τα πάντα.
*Ο κ. Νυφούδης είναι επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δημοτικός σύμβουλος του δήμου Πυλαίας- Χορτιάτη και δημιουργός του «The Life Goddess»