Το μεγάλο πρόβλημα είναι η παντελής έλλειψη οικονομικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού
Χρήστος Αλωνιστιώτης
Αναλυτής dailyfx.gr, FXCM
Μετά από το πανηγυρικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί τους προηγούμενους μήνες και ενόψει των ΑΜΚ των ελληνικών τραπεζών, η κατάσταση δείχνει να χειροτερεύει και πάλι. Η πολιτική αβεβαιότητα επέστρεψε και οι πιέσεις στο Γενικό Δείκτη του χρηματιστηρίου επανήλθαν.
Η κατάσταση παραμένει τεταμένη και οι επενδυτές είναι για μια ακόμα φορά πανικόβλητοι. Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, τα κεφάλαια που εισέρρευσαν στη χώρα ήταν μεσοπρόθεσμου, κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Με απλά λόγια, ήταν κεφάλαια που εκμεταλλεύτηκαν μια κατάσταση η οποία ήξεραν πως θα εξελιχθεί και είχε και ημερομηνία λήξης. Η ημερομηνία αυτή έχει παρέλθει προ πολλού.
Πολλοί λένε ότι η πολιτική αστάθεια αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην προσέλκυση κεφαλαίων. Κι όμως υπάρχουν χώρες, πολιτικά ασταθείς που προσελκύουν σημαντικά κεφάλαια. Το μεγάλο πρόβλημα με την Ελλάδα είναι η παντελής έλλειψη οικονομικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο και δεν υπάρχει καμία οικονομική προοπτική για το μέλλον.
Η έλλειψη προοπτικής είναι αυτή που απομακρύνει τα σοβαρά επενδυτικά κεφάλαια από το να τοποθετηθούν στην Ελλάδα. Εκλογές πάντα υπήρχαν, πάντα θα υπάρχουν και πάντα προκαλούσαν αναταραχή στις αγορές, ιδιαίτερα από το 2008 και ύστερα. Αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να ελεγχθεί από τα μεγάλα κεφάλαια.
Το χρηματιστήριο είναι ο καθρέπτης της οικονομίας. Όταν παραμένει κοντά στα ιστορικά του χαμηλά, σημαίνει ότι η οικονομία μας προβλέπεται να βαλτώσει. Όταν προσελκύει κερδοσκόπους και μόνο, σημαίνει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως μια ευκαιριακή χώρα. Όταν δε μπορείς να προχωρήσεις σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, όταν δεν προσελκύσεις επενδυτές (ή ακόμα χειρότερα τους διώχνεις) και το πλάνο για αποκρατικοποιήσεις καταρρέει, όταν δε δημιουργείς συνθήκες οικονομικής βιωσιμότητας για το μέλλον, πως περιμένεις να σε εμπιστευτούν τα μεγάλα κεφάλαια;
Τα μεγάλα κεφάλαια θα αγοράσουν ελληνικές μετοχές όταν θα έχουν πεισθεί ότι δεν θα έχουν υπεραξία μόνο από τις μετοχές (κάτι που μπορεί να γίνει και με χειραγώγηση των τιμών) αλλά και από την άνοδο της ελληνικής οικονομίας. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα αγοράσουν μετοχές και δεν θα δώσουν προοπτική στη χώρα και στο ΧΑ.
Πως το χρηματιστήριο θα κινηθεί ανοδικά όταν η πλειοψηφία των εταιρειών που το αποτελούν γίνονται προβληματικές εξαιτίας του περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιούνται; Οι ξένοι λοιπόν δεν θα τοποθετηθούν σοβαρά στο ελληνικό χρηματιστήριο αν δεν δουν τι θα γίνει και με τις τράπεζες.
Η ανακεφαλαιοποίηση δυστυχώς δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα. Μακροπρόθεσμα δημιουργεί κι άλλα. Πως οι τράπεζες θα αποπληρώσουν τα τεράστια κεφάλαια που έχουν πάρει από το ΤΧΣ; Ποιος θα βρεθεί να τους δώσει αυτά τα κεφάλαια; Και αν βρεθεί δε θα ζητήσει κάτι;
Με τι κεφάλαια θα καλυφθούν οι ζημιές των «κόκκινων» δανείων; Υπάρχει άραγε ένα σχέδιο με το οποίο οι τράπεζες θα αναλάβουν τις ζημιές μέχρι ένα επίπεδο και το υπόλοιπο θα «κουρευτεί»;
Όλα τα παραπάνω είναι προβλήματα που θα κληθεί να λύσει μια κυβέρνηση, όσες εκλογές και να γίνουν. Αυτή είναι η ουσία και αυτή είναι η μεγάλη πληγή. Όλα τα υπόλοιπα είναι φαιά ουσία που επιβεβαιώνουν στους ξένους ότι η Ελλάδα δεν έχει σχέδιο.