Ο κίνδυνος είναι πραγματικά μεγάλος, ιδίως αν ο επερχόμενος ανασχηματισμός γίνει με γνώμονα τα πολιτικά οφέλη και όχι την ικανότητα, την πείρα, την επάρκεια και την αποτελεσματικότητα των ανθρώπων που θα κλιθούν να αναλάβουν καθήκοντα υπουργού
Θύμα πολιτικής σκοπιμότητας ενδέχεται να πέσουν οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και την αγορά. Αυτό το φόβο εκφράζουν στελέχη της αγοράς, τα οποία παρακολουθούν με αγωνία τα όσα εξελίσσονται μετά τα εκλογικά αποτελέσματα. Όσο περνάνε οι ημέρες και απομακρυνόμαστε από τις κάλπες όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες αναφέρουν σε ιδιωτικές συζητήσεις ,ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων για το ποιος θα εξαφανίσει πρώτος τη λιτότητα, θα έχει αρνητικά αποτελέσματα στις όποιες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες έχουν γίνει. Ο κίνδυνος είναι πραγματικά μεγάλος, ιδίως αν ο επερχόμενος ανασχηματισμός γίνει με γνώμονα τα πολιτικά οφέλη και όχι την ικανότητα, την πείρα, την επάρκεια και την αποτελεσματικότητα των ανθρώπων που θα κλιθούν να αναλάβουν καθήκοντα υπουργού. Είναι χαρακτηριστικός ότι γνωστός επιχειρηματίας έλεγε, πως πλέον “κινδυνεύουμε να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα, που με τόσο κόπο κατάφερε να μαζέψει ο ελληνικός λαός”. Ο φόβος που εκφράζεται είναι ότι η προσπάθεια των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης να ελαχιστοποιήσουν το πολιτικό κόστος, θα οδηγήσει σε ένα νέο κύκλο παροχολογίας βάζοντας σε κίνδυνο τα δημόσια οικονομικά. Αντίστοιχα, εκφράζουν έντονες ανησυχίες για καθυστέρηση στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να έχουν γίνει εδώ και χρόνια. Προφανώς και κανείς δεν μιλάει για το σύνολο των μεταρρυθμίσεων που έχει προτείνει-επιβάλει η τρόικα, καθώς πολλές από αυτές οδήγησαν ή οδηγούν σε αποδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και φτωχοποίηση των Ελλήνων. Για παράδειγμα όμως, κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν πρέπει να υπάρξει μια συνολική αναδιάρθρωση του Δημοσίου, με στόχο να γίνει σύγχρονο, γρήγορο και αποτελεσματικό. Με νέο οργανόγραμμα και σωστή αξιοποίηση όσων δημοσίων υπαλλήλων δεν έχουν αντικείμενο να ασχοληθούν. Ωστόσο, μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο δημιουργεί τον κίνδυνο ότι όχι μόνο δεν θα προχωρήσει μια τέτοια αναδιάρθρωση, αλλά θα αποδιοργανωθεί ακόμα περισσότερο ο δημόσιος τομέας με κινήσεις που θα έχουν καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς. Ήδη για ένα μεγάλο διάστημα πριν από τις διπλές κάλπες του Μαΐου, παρατηρήθηκε ένα “πάγωμα” της όποιας προσπάθειας των λίγων καλών αλλαγών που είχαν σχεδιαστεί τόσο στην οικονομία όσο και στην αγορά. Αυτό σημαίνει ότι αν μπούμε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο θα σταματήσει οποιαδήποτε προσπάθεια και θα αρχίσει η παροχολογία. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να επιστρέψει και πάλι στην εποχή που τα ευρώ έπεφταν βροχή από τα προεκλογικά μπαλκόνια, έστω και αν το ταμείο ήταν μείον. Στην εποχή που όλοι ζητούσαν μια θέση στο Δημόσιο ανταλλάσσοντας την με τη ψήφο τους. Στην εποχή που όλα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και αν οι νόμοι δεν το επέτρεπαν. Προφανώς μια εποχή που δεν την ξεπεράσαμε εντελώς, αλλά που πολύ πίστεψαν ότι σύντομα θα αποτελεί παρελθόν. Αλέξανδρος Κλώσσας