Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Παπαμιμίκος: Με την τόλμη Σαμαρά η χώρα στέκεται στα πόδια της

«Όλα τα κόμματα και όλοι οι βουλευτές αναλαμβάνουν, ενόψει της προεδρικής εκλογής, ιστορικές ευθύνες»

papamikos600_240114

Στο μεγάλο δημοκρατικό επίτευγμα που ξεκίνησε στις 24 Ιουλίου του 1974 αναφέρεται σε άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα για τα 40 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ο γραμματέας της ΝΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος.

Ο κ. Παπαμιμίκος επισημαίνει πως «ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έδωσε οριστική λύση στο πολιτειακό ζήτημα και καθιέρωσε το πιο δημοκρατικό Σύνταγμα που γνώρισε έως τότε ο τόπος, αντιμετωπίζοντας ύβρεις, διχαστικά συνθήματα και ψεύτικα διλήμματα από εκείνους που έταζαν τα πάντα στους πάντες, αδιαφορώντας για την καταχρέωση της χώρας και των επόμενων γενιών».

Σύμφωνα με τον κ. Παπαμιμίκο, «οι ρίζες του δημοκρατικού πολιτεύματος αποδεικνύονταν γερές, αλλά το κράτος αρρώσταινε από την υπερδιόγκωση, τη σπατάλη, την ασυδοσία, τη λεηλασία των πόρων του», υποστηρίζει δε πως «κάτω από δύσκολες συνθήκες, με τη σύνεση και την τόλμη που χαρακτηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά και με την υπευθυνότητα των βουλευτών που στηρίζουν την κυβέρνηση, η χώρα άρχισε ήδη να στέκεται στα πόδια της».
Τονίζει μάλιστα πως η Συνταγματική Αναθεώρηση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος.

Αναφερόμενος στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα σημειώνει ότι «κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίξει τη μοίρα της Ελλάδας στα ζάρια», τονίζοντας πως «ένα λάθος μπορεί να τινάξει στον αέρα τις θυσίες που όλοι κάναμε».

Σύμφωνα με τον κ. Παπαμιμίκο, «όλα τα κόμματα και όλοι οι βουλευτές αναλαμβάνουν, ενόψει της προεδρικής εκλογής, ιστορικές ευθύνες», καθώς στους πρώτους μήνες του 2015 θα ξεκινήσουν στη Βουλή οι προβλεπόμενες ψηφοφορίες και ο καθένας, όπως σημειώνει, θα αναμετρηθεί με την ίδια την Ιστορία, το παρόν και το μέλλον της χώρας.

Θέτει δε το δίλημμα που θα έχουν οι βουλευτές, οι οποίοι θα κληθούν να επιλέξουν «ανάμεσα σε καιροσκοπικά κομματικά παιχνίδια από τη μια και την Ελλάδα από την άλλη. Και τότε δεν μπορεί παρά να χάσει ο λαϊκισμός και να κερδίσει η αίσθηση ευθύνης», σημειώνει, καταλήγοντας.

By