Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Πνίγουν την Ευρώπη τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής

Η έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας δείχνει ότι οι… αριθμοί είναι αμείλικτοι και η ανεργία εξελίσσεται σε μάστιγα.

Flag_of_ILOΜε την ανεργία στην Ευρωζώνη να αναρριχάται στο ιστορικό υψηλό του 12% σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) δείχνει πως για να ξεπεραστεί η κρίση θα χρειαστεί να δημιουργηθούν στην Ευρώπη περίπου 6 εκατομμύρια  θέσεις εργασίας θα ώστε το ποσοστό απασχόλησης στην γηραιά ήπειρο να επανέλθει στα επίπεδα που ήταν πριν ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση, δηλαδή το τελευταίο τρίμηνο του 2008.

Το Φεβρουάριο του 2013 ήταν άνεργοι 26 εκατομμύρια Ευρωπαίοι, δηλαδή 10 εκατ. περισσότεροι σε σύγκριση με το 2008. Η κατάσταση στον τομέα της απασχόλησης επιδεινώθηκε μετά την εισαγωγή πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης. Μόνο κατά το τελευταίο εξάμηνο περίπου 1 εκατ. άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους στην Ε.Ε., υπογραμμίζει ο ILO στην έκθεσή του, που δημοσιοποιήθηκε με την ευκαιρία της έναρξης ενός ευρωπαϊκού συνεδρίου στο Οσλο της Νορβηγίας.

Μόνο πέντε από τις 27 χώρες της Ε.Ε. (Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο και Μάλτα) έχουν σήμερα ποσοστό απασχόλησης υψηλότερο σε σχέση με την περίοδο πριν από την οικονομική κρίση. Η ανεργία των νέων ανέρχεται στο 23,5% στην Ε.Ε. με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στην Ελλάδα με 58% και στην Ισπανία με 55%.

Για πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η μακροχρόνια ανεργία καθίσταται δομικό πρόβλημα. Σε 19 χώρες, το 40% όσων αναζητούν εργασία είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή βρίσκονται χωρίς δουλειά επί 12 ή περισσότερους μήνες. Η διεθνής οργάνωση εργασίας  ζητά την υλοποίηση μιας στρατηγικής που θα επικεντρώνεται στην απασχόληση και παράλληλα συνιστά στις κυβερνήσεις να ασχοληθούν με τα δομικά προβλήματα, κυρίως στο χρηματοπιστωτικό τομέα.

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, για παράδειγμα, δεν έχουν επαρκή πρόσβαση σε τραπεζικά δάνεια, τα οποία είναι απαραίτητα ώστε να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Επιπλέον, οι μειώσεις των μισθών βλάπτουν τις επενδύσεις και τη ζήτηση και, κατά συνέπεια, και το διευρωπαϊκό εμπόριο.

Θα πρέπει να υιοθετηθούν κατεπειγόντως μέτρα όπως η διασφάλιση της απασχόλησης των νέων, μια εκπαιδευτική πολιτική για να αποφευχθεί η σχολική αποτυχία, μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση στη μείωση των ελλειμμάτων, δράσεις κατά της φοροδιαφυγής, μείωση των υπέρογκων δαπανών ή ακόμη και η δημιουργία νέων δημοσιονομικών πόρων που δεν θα επιβαρύνουν την απασχόληση και τις επενδύσεις.

By