Τριανταεννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας.
Τριανταεννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας. Τα γενέθλια της γαλάζιας παράταξης εορτάζονται χωρίς μεγάλες εκδηλώσεις, καθώς σήμερα η Ν.Δ έχει δει τα ποσοστά της να έχουν μειωθεί σημαντικά και έχει βρεθεί στη θέση να συγκυβερνά με τον άλλοτε αιώνιο αντίπαλο της, το ΠΑΣΟΚ στην πιο δύσκολη οικονομική κρίση.
H Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ως συνέχεια την προδικτατορικής Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως (ΕΡΕ). Όσον αφορά στο ιδεολογικό στίγμα του κόμματος, σύμφωνα, με το συνέδριο της Χαλκιδικής το 1979 η Νέα Δημοκρατία ασπάζεται τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό δηλαδή αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς, με τη ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους χάρη της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εγκαταλείπει την πρωθυπουργία και μεταπηδά στην Προεδρία της Δημοκρατίας το 1980. Στις 8 Μαΐου 1980 η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος εκλέγει τον υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Ράλλη ως τον νέο ηγέτη του κόμματος, ο οποίος αναλαμβάνει και πρωθυπουργός στη θέση του Καραμανλή. Ο Γεώργιος Ράλλης λαμβάνει 88 ψήφους έναντι 84 του ανθυποψηφίου του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Αβέρωφ.
Η ήττα της Νέας Δημοκρατίας το 1981 και η άνοδος του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία, προκαλεί κρίση στο κόμμα. Ο Γεώργιος Ράλλης θέτει ζήτημα εμπιστοσύνης στην κοινοβουλευτική ομάδα και χάνει. Νέος πρόεδρος του κόμματος αναδεικνύεται στις 21 Οκτωβρίου 1981, ο Ευάγγελος Αβέρωφ με 67 ψήφους, έναντι 32 του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου και 12 του Ιωάννη Μπούτου.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ παραμένει στην ηγεσία μέχρι το 1984 ενώ η πολιτική αντιπαράθεση με τον Ανδρέα Παπανδρέου είναι ιδιαίτερα έντονη. Παραιτήθηκε για λόγους υγείας μετά τις ευρωεκλογές του 1984, όπου η Ν.Δ αύξησε τα ποσοστά της. Την 1η Σεπτεμβρίου 1984 εκλέγεται πρόεδρος του κόμματος από την κοινοβουλευτική ομάδα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, κερδίζοντας τον Κωστή Στεφανόπουλο με ψήφους 70 έναντι 40.
Η Νέα Δημοκρατία χάνει τις εκλογές του Ιουνίου του 1985, παρά την άνοδο των ποσοστών της. Ο Κώστας Μητσοτάκης ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας τον Αύγουστο και επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Ο Κωστής Στεφανόπουλος διαφωνεί με τη διαδικασία και αποχωρεί από το κόμμα, ιδρύοντας τη ΔΗΑΝΑ.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα γίνει πρωθυπουργός το 1990 και θα παραμείνει στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έως τον Οκτώβριο του 1993, όταν χάνει τις εκλογές από το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου και αφού έχει προηγηθεί η αποχώρηση του Αντώνη Σαμαρά, η πτώση της κυβέρνησης και η ίδρυση της ΠΟΛΑΝ. Στις 14 Οκτωβρίου του 1993 παραιτείται από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και στις 3 Νοεμβρίου η κοινοβουλευτική ομάδα εκλέγει νέο πρόεδρο το Μιλτιάδη Έβερτ με 141 ψήφους, έναντι 37 ψήφων του Ιωάννη Βαρβιτσιώτη.
Το κόμμα χάνει ξανά τις εκλογέςτου 1996 από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Ο Μιλτιάδης Έβερτ παραιτείται και αρχικά δηλώνει πως δεν θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, αλλάζει όμως γνώμη. Στην ψηφοφορία της 4ης Οκτωβρίου 1997 επικρατεί αρχικά του Γιώργου Σουφλιά με ψήφους 103 έναντι 84. Έχει όμως ξεσπάσει μεγάλη εσωκομματική κρίση και ο Έβερτ αναγκάζεται να συγκαλέσει έκτακτο συνέδριο το Μάρτιο του 1997. Για πρώτη φορά ο αποφασίζεται να εκλεγεί πρόεδρος από το συνέδριο και οι σύνεδροι εκλέγουν το νεαρό βουλευτή Α” Θεσσαλονίκης και ανιψιό του ιδρυτή της Ν.Δ, Κώστα Καραμανλή, που επικρατεί έναντι των Μιλτιάδη Έβερτ και Γιώργου Σουφλιά.
Υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή θα κερδίσει τις εκλογές στις 7 Μαρτίου 2004 και στις 16 Σεπτεμβρίου Σεπτεμβρίου 2007. Υπό το βάρος των σκανδάλων, της οικονομικής κρίσης και της απειλής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες λόγω της προεδρικής εκλογής, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προκηρύσσει εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009, τις οποίες χάνει από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Το ίδιο βράδυ παραιτείται και ακολουθεί σκληρή εσωκομματική διαμάχη. Στις 6 Νοεμβρίου και με την εσωκομματική κρίση και διαίρεση να εχει λάβει διαστάσεις, το έκτακτο συνέδριο του κόμματος αποφασίζει για πρώτη φορά ο έβδομος κατά σειρά αρχηγός του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να εκλεγεί απευθείας από τη βάση του κόμματος.
Στις ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές της 29ης Νοεμβρίου 2009 ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος έχει εν τω μεταξύ επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία, εκλέγεται πρόεδρος με το 50,06% των ψήφων, έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη. Η αποχώρηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου από την προεκλογική κούρσα, η απόφαση του να συμπαραταχθεί με το Σαμαρά και κυρίως η πρόταση του για απευθείας εκλογή προέδρου από τη βάση έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Η Νέα Δημοκρατία θα παραμείνει στην αντιπολίτευση έως τις 11 Νοεμβρίου 2011, οπότε αποφασίζει να συμμετάσχει στη μεταβατική κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ. Στα δύο χρόνια που μεσολαβησαν, ο Σαμαράς ακολουθούσε αντιμνημονιακή πολιτική και η Νέα Δημοκρατία πέρασε πολλές εσωκομματικές κρίσεις, με αποκορύφωμα τη διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη στις 6 Μαΐου 2010, επειδή κόντρα στην κομματική γραμμή υπερψήφισε τη δανειακή σύμβαση.
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 αναδείχθηκε πρώτο κόμμα, αλλά με το μικρότερο ποσοστό της ιστορίας της (18,85%). Στις νέες εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 αύξησε κατά πολύ το ποσοστό της (29,66%) αλλά χωρίς αυτοδυναμία και ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε την πρωθυπουργία στις 20 Ιουνίου 2012, επικεφαλής τρικομματικής κυβερνήσεως (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ). Στις 21 Ιουνίου 2013 η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία έμεινε με δύο εταίρους
Πηγή: sansimera.gr