Με τους πρώτους καφέδες προσπαθούν να χωνέψουν τα Μυκονιάτικα κατορθώματα
Της Λητώς Μησιακούλη
H αγορά στο Κολωνάκι μαζεύεται σιγά-σιγά από τις καλοκαιρινές διακοπές και οι γκαλερίστες πίνουν τους πρώτους καφέδες στα γνωστά στέκια της Ηροδότου και της Τσακάλωφ.
Όχι μόνο είναι ανήσυχοι για τη νέα σεζόν, αλλά δείχνουν και φανερά εκνευρισμένοι, καθώς δυσκολεύονται να αποδεχτούν το γεγονός ότι κάποιοι συνάδελφοί τους στη Μύκονο, σε ένα τρίμηνο μόνο, βγάζουν τον τζίρο που εκείνοι συγκεντρώνουν σε ολόκληρο το έτος!
«Ελα μωρέ, αυτοί είναι βολεμένοι εκεί!», λένε τραβώντας κουτσομπολίστικες ρουφηξιές καπουτσίνο.
Ζήλια και απραξία….
Ακούγεται άδικο. Όμως η αγορά της Μυκόνου συντηρείται από το ξένο τουρισμό. Και δεν εννοούμε τον καθιερωμένο ξένο τουρισμό, αλλά την αφρόκρεμα. Τον αγοραστή, δηλαδή, που θα φτάσει στο νησί με το τζετ, θα απολαύσει ένα δείπνο στο Nobu με 200 ευρώ το κεφάλι, θα ανοίξει σαμπάνια των 1.000 ευρώ στην παραλία και θα αράξει τη θαλαμηγό του σε κάποια μαρίνα.
Με άλλα λόγια, οι αγοραστές έργων τέχνης που αφήνουν χρήματα στη Μύκονο είναι ΄Αραβες, Λιβανέζοι και Τούρκοι. Πως να συγκριθεί λοιπόν η αγορά του Κολωνακίου;
Και εδώ έρχεται το μεγάλο ερώτημα: γιατί οι γκαλερί του Κολωνακίου δεν έχουν μάθει να κάνουν το σωστό μάρκετινγκ, ώστε να προσελκύουν τον Λιβανέζο ή τον Τούρκο που θα διανυκτερεύσει στο «Grande Bretagne»;
΄Αλλωστε, οι art dealers της Μυκόνου το λένε ξεκάθαρα: ελάχιστοι από εκείνους που είναι ζάπλουτοι γνωρίζουν σε βάθος τι είναι αυτό που αγοράζουν. «Βλέπουν κάτι, το παίρνουν. Αρέσει στη γυναίκα που τους συνοδεύει; Θα το πάρουν. Τους προτείνει μια αγορά ο υπεύθυνος της γκαλερί; Θα το αγοράσουν χωρίς να ψάξουν παραπάνω», λέει στο thepaper.gr ιδιοκτήτης γκαλερί στη χώρα της Μυκόνου που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του.
Αυτά μαθαίνουν οι γκαλερίστες στο Κολωνάκι και «βγάζουν αφρούς», γιατί εκείνοι αναγκάζονται να δουλεύουν όλο το χρόνο για να αγγίξουν το 1/3 του τζίρου στη μυκονιάτικη αγορά, ενώ οι συνάδελφοί τους, τον χειμώνα ταξιδεύουν με άνεση χρόνου, και παρακολουθούν τις τάσεις σε όλες τις μεγάλες φουαρ: Art Basel, Miami, Frieze, Fiac, Art Dubai, κλπ.
Ετσι από την άνοιξη θα καταφτάσουν στο νησί, ενημερωμένοι, γεμάτοι φαντασία και έτοιμοι για χρυσό τζίρο.
Τελικά είναι αδικία η διαφορά των δύο αγορών ή… μήπως πρόκειται για τεμπελιά και ανοησία συγκριτικά με ένα πιο ευνοημένο επίπεδο;
Aντί να πίνουν καπουτσίνο και να σχολιάζουν τη Μύκονο, μήπως θα έπρεπε να ανασκουμπωθούν εκεί στο Κολωνάκι ώστε να «πάρουν» την αγορά με το μέρος τους;