Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Το πορτογαλικό πείραμα

Η Πορτογαλία, όπως και η Ιρλανδία λίγο καιρό νωρίτερα, κατάφερε να βγεί από το μνημόνιο, πετυχαίνοντας όλους τους στόχους που είχε θέσει μαζί με την τρόικα

troika

Την ώρα που οι Έλληνες την Κυριακή θα προσέρχονται ξανά στις κάλπες των αυτοδιοικητικών και των εκλογών για την ευρωβουλή οι Πορτογάλοι θα ψηφίζουν και αυτοί για τις ευρωεκλογές με μια όμως σημαντική διαφορά. Θα κλείνουν μια εβδομάδα “εκτός” μνημονίου.

Η Πορτογαλία, όπως και η Ιρλανδία λίγο καιρό νωρίτερα, κατάφερε να βγεί από το μνημόνιο, πετυχαίνοντας όλους τους στόχους που είχε θέσει μαζί με την τρόικα. Μάλιστα στο Eurogroup της 5ης Μαϊου που επικυρώθηκε και επίσημα η απόφαση από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, η έξοδος χαρακτηριστικέ “καθαρή”, καθώς η χώρα δεν ζήτησε να ενταχθεί σε προληπτική πιστωτική γραμμή.

Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να κάνει τώρα η Πορτογαλία είναι να εξασφαλίσει από τις αγορές τη χρηματοδότηση της με βιώσιμα επιτόκια και να συνεχίσει να τηρεί πιστά τις πολιτικές λιτότητας που συναποφάσισε με την τρόικα, ώστε να μην ξεφύγει από τους δημοσιονομικούς στόχους που της έχουν τεθεί.

Με μια πρώτη ανάγνωση των γεγονότων, θα έλεγε κανείς: «όλα καλά άντε να πάρει σειρά και η Ελλάδα».

Τα πράματα όμως δεν είναι πάντα όπως ακριβώς φαίνονται. Πριν από λίγες ημέρες κοινοτικός αξιωματούχος τόνισε ότι ακόμα και αν η Πορτογαλία συνεχίσει να εφαρμόζει το “άτυπο μνημόνιο” που της έχει επιβάλει η τρόικα και συνεχίσει να επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, θα πρέπει παράλληλα να συνεχίσει να καταφέρνει να βγαίνει στις αγορές με χαμηλά-βιώσιμα επιτόκια.

Αν όμως οι δημοσιονομικοί στόχοι πάψουν να επιτυγχάνονται και για αυτό φταίνε οι πολιτικές που εφαρμόζονται ,τότε η Κομισιόν θα της ξαναράψει ένα “μνηνομιακό κοστούμι”, βάζοντας την και πάλι σε πρόγραμμα προσαρμογής.

Αυτό σημαίνει ότι η Πορτογαλία θα πρέπει να ακολουθήσει για πολλά χρόνια ακόμα σκληρές πολιτικές λιτότητας, ώστε να καταφέρνει να πιάνει τους στόχους που της θέτουν από την Ε.Ε, τηρώντας απόλυτα του κοινοτικούς κανονισμούς.

Ακολουθώντας όμως τόσο σκληρές πολιτικές για να επιτυγχάνει χαμηλά ελλείμματα και υψηλά έσοδα σε συνδυασμό με περιορισμένες κρατικές δαπάνες, θα πρέπει να «κόψει» τα χρήματα που θα μπορούσε να ρίξει σε αναπτυξιακές πολιτικές.
Με λίγα λόγια, η Πορτογαλία θα πρέπει να βρει μια μαγική συνταγή που δεν θα τη βάλει και πάλι σε κίνδυνο να επιστρέψει στο μνημόνιο και παράλληλα θα φέρει ανάπτυξη στη χώρα.

Βέβαια τέτοιες συνταγές δεν βρίσκονται εύκολα και μάλιστα σε περιόδους ύφεσης της παγκόσμιας Οικονομίας. Η Πορτογαλία λοιπόν θα πρέπει να περιμένει να επιστρέψει η παγκόσμια οικονομία στην ανάπτυξη και να συμπαρασυρθεί και η ίδια.

Μέχρι τότε όμως θα ακροβατεί σε ένα τεντωμένο σχοινί με μόνο δίχτυ ασφαλείας ένα ακόμα δάνειο και ένα ακόμα μνημόνιο. Πόσο όμως μπορεί να αντέξει μια χώρα υπό τέτοια πίεση; Το μέλλον θα δείξει.

Αλέξανδρος Κλώσσας

(Visited 1 times, 1 visits today)
By