Είναι η αδήριτη ανάγκη που έχει ο χώρος για ενότητα και πραγματική αλλαγή, χωρίς σκιές, χωρίς αστερίσκους
Δεν είναι μόνο η ανθρωπογεωγραφία της νέας Κεντρικής Επιτροπής, που την ανανέωσε σε ποσοστό 65% και έκανε το 10ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ να έχει κάποιο ιστορικό ενδιαφέρον.
Γράφει ο Παναγιώτης Φωτεινός
Δεν είναι ούτε οι ομιλίες του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, του Θανάση Χειμωνά ή του Νίκου Ανδρουλάκη, που απέσπασαν το αυθόρμητο χειροκρότημα όλων των συνέδρων, όταν αναφέρθηκαν σε όλους εκείνους, που τα προηγούμενα χρόνια διαχειρίστηκαν την εξουσία και το ταμείο του κόμματος, και μετά προσπάθησαν να ρίξουν τις ευθύνες και τα χρέη στους νεότερους. Σε αυτούς δηλαδή που έμειναν πίσω και σήκωσαν στις πλάτες τους το βάρος μίας ιστορικής παράταξης.
Αυτό που έκανε το συγκεκριμένο συνέδριο να έχει κάποιο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, είναι κυρίως η απαίτηση που είχε ο κόσμος σε αυτό, για ριζική αλλαγή και διαζύγιο με το άρρωστο παρελθόν της διχόνοιας και της οικογενειοκρατίας. Είναι η αδήριτη ανάγκη που έχει ο χώρος για ενότητα και πραγματική αλλαγή, χωρίς σκιές, χωρίς αστερίσκους.
Αυτή η ανάγκη για ενότητα εκφράστηκε αρκετές φορές αυτό το τριήμερο στο κλειστό του Πανελληνίου, ενώ τα αντανακλαστικά της επιβίωσης και της αλλαγής, εκφράστηκαν μέσα από τη διαδικασία της εκλογής για την ανάδειξη των οργάνων.
Αν συμβεί το ίδιο και την ημέρα των εκλογών. Αν την Κυριακή η νέα γενιά είναι ενωμένη, όπως ήταν το Σάββατο βράδυ, απέναντι στον Χρήστο Πρωτόπαπα και την Τόνια Αντωνίου, τότε το ΠΑΣΟΚ θα έχει αλλάξει σελίδα.
Θα έχει αλλάξει σελίδα όμως, μόνο αν η βάση του κόμματος, με οποιαδήποτε ηλικιακή διαστρωμάτωση ή γεωγραφική κατανομή, ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κοινωνίας και τις επιταγές των καιρών. Μόνο τότε το ΠΑΣΟΚ έχει δικαίωμα στην ελπίδα για διεύρυνση και επιβίωση.
Έχω την εντύπωση πως στο τέλος αυτό θα γίνει, όπως έγινε όταν ένας από τους υποψηφίους κατέβηκε από το βήμα και κάποιο από τα ηγετικά στελέχη, τον φώναξε τον αγκάλιασε και τον ασπάστηκε. Αυτή για μένα ήταν η πιο όμορφη στιγμή του 10ου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ κι αυτό, γιατί εμείς οι νεότεροι αυτών των διαδικασιών, δεν είδαμε ποτέ στο ΠΑΣΟΚ κάτι παρόμοιο, κάτι τόσο συμβολικό.
Αυτή ήταν μία υπέρβαση και ο συγκεκριμένος χώρος έχει ανάγκη και την Κυριακή από ακόμα μία.