Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Είναι ώρα για τον Αμπράμοβιτς να πουλήσει την Τσέλσι

Είτε τα βρετανικά δημοσιεύματα ότι ο Roman Abramovich σκοπεύει να πουλήσει το μερίδιό του στην Τσέλσι είναι ακριβή, είτε όχι, ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος πρέπει σε κάθε περίπτωση να ξεφορτωθεί τον ποδοσφαιρικό σύλλογο.

Στο σημερινό πολιτικό κλίμα, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να κρατάς αυτό που πάντα αποτελούσε μια επένδυση στο πρεστίζ παρά στο ποδόσφαιρο.

Ο Abramovich αγόρασε την Τσέλσι το 2003, το έτος που ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin κάλεσε την επιχειρηματική ελίτ της χώρας να σταθεί στο πλευρό του. Εκείνη τη χρονιά, ο Mikhail Khodorkovsky, ο τότε ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης πετρελαϊκής εταιρείας της Ρωσίας Yukos, συνελήφθη αφού αψήφησε την επιθυμία του Putin να σταματήσει να χρηματοδοτεί φιλελεύθερους πολιτικούς.

Ο Abramovich δεν είχε καμιά διαμάχη με τον Putin. Ωστόσο, φαινόταν να αντιλαμβάνεται ότι η συγκέντρωση των περιουσιακών του στοιχείων στη Ρωσία τον έβαζε σε επισφαλή θέση. Η ταχεία «αποσυναρμολόγηση» της Yukos μετά τη σύλληψη του Khodorkovsky το απέδειξε. Έτσι, δημιούργησε μια βάση στη Δύση, όπου χρειαζόταν έναν τρόπο να κερδίσει το σεβασμό, που δεν ήταν δεδομένος για κάποιον που έχτισε την περιουσία του από τις ρωσικές ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του 1990.

Η Τσέλσι –ήταν τότε σε δεινή θέση, αλλά παρέμενε οργανισμός του Λονδίνου- φαινόταν κατάλληλη για το σκοπό αυτό. Αφού διοχέτευσε στο κλαμπ περισσότερα από 1,2 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με το Soccerex, ο Abramovich κέρδισε το status του celebrity και την αγάπη των οπαδών της Τσέλσι.

Η κίνηση ενέπνευσε και άλλους πλούσιους Ρώσους: Ο Alisher Usmanov, ένας δισεκατομμυριούχος που στηρίζει τον Πούτιν, αγόρασε μερίδιο στην Άρσεναλ, άλλη μία ομάδα-είδωλο του ποδοσφαίρου στο Λονδίνο, το 2007. Το 2010 ο Mikhail Prokhorov εξαγόρασε τους New Jersey Nets. Ο δισεκατομμυριούχος της αγοράς λιπασμάτων Dmitry Rybolovlev απέκτησε την Μονακό, που παίζει στο γαλλικό πρωτάθλημα. Άλλοι με μικρότερες περιουσίες πραγματοποίησαν λιγότερο φανταχτερές αγορές.

Από το 2014, η επιθετική εξωτερική πολιτική του Putin έχει καταστήσει άσκοπες τέτοιες κινήσεις, τουλάχιστον στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, όπου η Ρωσία θεωρείται πλέον ανοιχτά αντίπαλος. Στις ΗΠΑ, οι Ρώσοι ολιγάρχες περιγράφονται, σε πράξη του Κογκρέσου, ως περιουσιακά στοιχεία του καθεστώτος Putin. Οι σχέσεις της Βρετανίας με τη Μόσχα έχουν επιδεινωθεί δραματικά μετά την απόπειρα δηλητηρίασης πρώην Ρώσου κατασκόπου νωρίτερα φέτος.

Ο Usmanov και ο Prokhorov δίνουν το παράδειγμα στον Abramovich – ακόμη κι αν η χρονική στιγμή της απόφασης τους να μειώσουν τις επενδύσεις τους στα αθλήματα ήταν απλά μια σύμπτωση.

Η πώληση από τον Usmanov του 30% της Άρσεναλ στον μέτοχο πλειοψηφίας, Αμερικανό δισεκατομμυριούχο, Stan Kroenke έχει την εξήγησή της: ο Kroenke δεν θα άφηνε τον Usmanov έχει λόγο στη λειτουργία του συλλόγου, ούτε σκόπευε να πουλήσει το μερίδιό του, οπότε ο Ρώσος μεγιστάνας είχε εύλογα απογοητευτεί. Έχει αφήσει να διαδοθεί ότι είναι ανοικτός στο να αγοράσει ένα μερίδιο σε άλλο βρετανικό ποδοσφαιρικό σύλλογο –στην Έβερτον, για παράδειγμα. Σε περίπτωση που επιτευχθεί κάποια συμφωνία, θα προσβλέπει σε οικονομικά κέρδη παρά στην ενίσχυση της φήμης του.

Ο Prokhorov, από την πλευρά του, διατήρησε τον έλεγχο των μετονομασμένων Brooklyn Nets μετά την πώληση του 49% της ομάδας στον συνιδρυτή της Alibaba Joe Tsai τον Απρίλιο. Η συμφωνία, ωστόσο, επιτρέπει στον Tsai να αποκτήσει τον έλεγχο το 2021. Ο Prokhorov δεν βιάζεται να αποχωρήσει, αλλά το παιχνίδι του για αναγνώριση στις ΗΠΑ αποκλιμακώνεται.

Ένα πράγμα που δεν είναι οι Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι, είναι κορόιδα. Ο Usmanov είναι πολύ πιθανό να έχει ανακτήσει και με το παραπάνω την επένδυσή του στην Άρσεναλ. Ο Prokhorov πλήρωσε 443 εκατ. δολάρια σε μετρητά και ανέλαβε χρέος για το πρώτο 80% των New Jersey Nets και το 45% του Barclays Arena και στη συνέχεια επιπλέον 285 εκατ. δολάρια για να αποκτήσει το εναπομείναν ποσοστό των δύο περιουσιακών στοιχείων το 2015. Η συμφωνία με τον Tsai κλειδώνει σε μια αποτίμηση 2,3 δισ. δολαρίων μόνο για την ομάδα. Ο Prokhorov θα κρατήσει το προσοδοφόρο ακόμη γήπεδο.

Η Τσέλσι μπορεί να έχει συναισθηματική αξία για τον Abramovich, αλλά η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πάγωσε το αίτημά του για βίζα το Μάιο (το απέσυρε λίγο μετά) και φαίνεται να τον αντιμετωπίζει ως δισεκατομμυριούχο δεύτερης κατηγορίας. Δεν έχει νόημα να κρέμεται σε μια ομάδα που ξεζουμίζει τους πόρους του και προσφέρει λίγα κοινωνικά πλεονεκτήματα. Τη σεζόν 2016/2017, η Τσέλσι αποκόμισε προ φόρων κέρδη 15,6 εκατ. λιρών (20 εκατομμύρια δολάρια) -χάρη σε μεγάλο βαθμό στις πωλήσεις παικτών καλύπτοντας μεγάλη λειτουργική ζημία.

Αυτό σημαίνει ότι, όπως και οι ομόλογοί του, ο Abramovich θα χρειαστεί να εξασφαλίσει ένα τίμημα για την Τσέλσι που θα του επιτρέψει να ανακτήσει την επένδυσή του, μεγάλο μέρος της οποίας είχε τη μορφή χρέους. Η Socorex τοποθετεί το καθαρό χρέος της Τσέλσι στα 800 εκατομμύρια ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου συνιστά οφειλή προς τον Abramovich. Αυτό κάνει το τίμημα των 140 εκατ. λιρών που είχε πληρώσει αρχικά για τους «Μπλε» να φαίνεται μικροσκοπικό.

Σύμφωνα με τους Times, ο Abramovich θέλει τώρα 2,5 δισ. στερλίνες για τους «Μπλε». Αυτή θα είναι κάτι παραπάνω από μια επαρκής αμοιβή για το έργο της οικοδόμησης της φήμης του που καταστράφηκε από τον παρ ολίγον πόλεμο του Putin στη Δύση.

By