Η συμφωνία πρέπει να επιτευχθεί πριν την 3η Ιουνίου.
Διαιρεμένη παραμένει η Ευρωζώνη επί της διάσωσης της Κύπρου, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times, που αναφέρει ότι η συμφωνία πρέπει να επιτευχθεί πριν την 3η Ιουνίου, όταν και ωριμάζει ομόλογο 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει ότι οι ανησυχίες για τις επιλογές διάσωσης και η αυξανόμενη πολιτική έμφαση στους δεσμούς της Ρωσίας με την Κύπρο κάνουν επενδυτές και πολιτικούς να αισθάνονται άβολα. Σε αυτά προστίθεται το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί το αποτέλεσμα του «τεστ κόπωσης» των κυπριακών τραπεζών, καθώς και οι προτάσεις περί κουρέματος κατόχων κυπριακών ομολόγων και καταθετών.
Ο αναλυτής της τράπεζας Rabobank, Λιν Γκρέιαμ-Τέιλορ δηλώνει στην εφημερίδα ότι οποιαδήποτε κίνηση για την επιβολή ζημιών σε καταθέτες θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Ακόμα χειρότερα, προειδοποιεί, θα μπορούσε να ενισχύσει ένα τραπεζικό σύστημα δύο ταχυτήτων μεταξύ τραπεζών στον πυρήνα και την περιφέρεια της Ευρωζώνης με όλες τις συνέπειες ως προς τη φυγή καταθέσεων και τις ανισορροπίες στο ευρωσύστημα.
Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο Τζούλιαν Άνταμς της επενδυτικής εταιρείας Adelante Asset Management. «Δεν υπάρχει ο παραμικρός τρόπος να επιτραπεί σε οποιαδήποτε τράπεζα της ΕΕ να κουρέψει τους καταθέτες της. Δεν μπορείς να κάνεις επιλεκτικές διακρίσεις σε βάρος των μη-Ευρωπαίων καταθετών», λέει ο κ. Άνταμς.
Η Φιόνα Μάλεν από το συμβουλευτικό οίκο Sapienta Economics στη Λευκωσία σημειώνει ότι ενώ το θέμα της ζημιάς για τους καταθέτες παραμένει στο τραπέζι, το ερώτημα είναι γιατί οι πολιτικοί θα κατέβαλλαν τόσο μεγάλη προσπάθεια για να πλήξουν την ευκαιρία της Κύπρου να αποπληρώσει τα χρέη της «σκοτώνοντας» τον τραπεζικό της τομέα. Επισημαίνει ότι οι κυπριακές τράπεζες έχασαν 1,7 δισεκατομμύρια καταθέσεων τον Ιανουάριο λόγω των φημών.
Ο Γκάρι Τζένκινς από τη Swordfish Research σχολιάζει ότι η στόχευση των ομολογιούχων ίσως θα ήταν πιο αποδεκτή. Αναφέρεται ότι η διαγραφή χρέους προς μη προνομιακούς ομολογιούχους θα εξασφάλιζε 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Αναλύτρια της BNP Paribas πάντως εκτιμά ότι λόγω της υπόσχεσης των Ευρωπαίων εταίρων ότι η Ελλάδα ήταν μοναδική περίπτωση, είναι μάλλον απίθανη η επιδίωξη συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο κούρεμα του κυπριακού χρέους.
Η Γκιζέμ Καρά σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης θα έχαναν την αξιοπιστία τους, αλλά και ότι το όφελος θα ήταν μικρό αφού το 48% των κρατικών ομολόγων βρίσκονται στην κατοχή κυπριακών τραπεζών. Το κούρεμα αυτών θα αύξανε τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησής τους. Επιπλέον, προσθέτει το δημοσίευμα, υπάρχει και το ζήτημα των ομολόγων που υπάγονται στο διεθνές δίκαιο, καθιστώντας τη συμμετοχή των προνομιακών ομολογιούχων σε μια αναδιάρθρωση χρέους «χρονοβόρα και πιο δύσκολη».
Ως περισσότερο αποδεκτές επιλογές χαρακτηρίζονται η αύξηση του φόρου για τις επιχειρήσεις στο 12,5% με αντάλλαγμα την καθυστέρηση της ιδιωτικοποίησης ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ για βασικές βιομηχανίες ή ένας εφάπαξ φόρος 5% επί των τραπεζικών καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ, που θα μπορούσε να αποφέρει 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Σε αυτά προστίθεται και ο παράγοντας που ακούει στο όνομα αξιοποίηση φυσικού αερίου, «αν και ακόμα είναι νωρίς».
Η κα. Μάλεν σημειώνει ότι κάποια από τα υπό συζήτηση μέτρα, όπως το κούρεμα στις καταθέσεις, ίσως δεν είναι καν απαραίτητα. Λέει ότι παρά τη μείωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά περίπου 2,4% πέρυσι, η κυβέρνηση κατάφερε να περιορίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού στο 5% επί του ΑΕΠ από 6,3% το 2011.
Ακόμα μία επιλογή για την Κύπρο θα μπορούσε να ήταν η προσπάθεια παράτασης της ωρίμανσης δανείων και ομολόγων ή η μείωση των επιτοκίων. Ο Γκάμπριελ Στερν από την επενδυτική μπουτίκ Exotix προσθέτει ότι το ΔΝΤ θα μπορούσε να «επανερμηνεύσει» τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη, κάνοντας στην ουσία το χρέος να μοιάζει πιο βιώσιμο.
Το πρόβλημα, σχολιάζει η εφημερίδα, είναι ότι ζυμώνοντας τους αριθμούς δε θα εξαφανιστούν τα προβλήματα της χώρας.
offsite.com.cy