«Η γραφειοκρατία αγγίζει τα όρια της παραφροσύνης» αναφέρει ο Δημήτρης Μάρδας όσον αφορά στις νέες επενδύσεις
Ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Μάρδας μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 FM» τονίζει ότι η «γραφειοκρατία αγγίζει τα όρια της παραφροσύνης» αναφερόμενος στο θέμα των αδειοδοτήσεων για νέες επενδύσεις στην Ελλάδα.
Ο κ. Μάρδας, μιλώντας στην εκπομπή «Δεύτερη Ανάγνωση», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην περίπτωση της επιχειρούμενης μεγάλης τουριστικής επένδυσης, με την επωνυμία «Atalanti Hills», για την οποία –όπως είπε- ταλαιπωρούνται οι επενδυτές από το 2006 προκειμένου την ξεμπλοκάρουν και να λειτουργήσει η μονάδα που θα απασχολήσει 7.000 εργαζόμενους.
«Από το 2006 παιδεύονται οι επενδυτές. Όχι να κάνουν χημικό εργοστάσιο, ούτε διϋλιστήριο, ή κάτι που να μολύνει το περιβάλλον, αλλά μια μεγάλη τουριστική επένδυση» είπε ο κ. Μάρδας, ενώ επέκρινε τις προηγούμενες κυβερνήσεις και αναρωτήθηκε: «οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν νοιάστηκαν να κάνουν έναν πίνακα που κάναμε εμείς; Τι γινόταν σε όλη αυτή τη διαδικασία; Πού κολλούσε; Πώς μπορεί να διορθωθεί;».
Όπως είπε, μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί συνολικά 15 παρόμοιες περιπτώσεις αιτήσεων για επενδύσεις που «κόλλησαν» στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και υποσχέθηκε ότι η λίστα με τις 15 μπλοκαρισμένες επενδύσεις βρίσκεται ήδη στα χέρια των αρμόδιων υπουργών για να δοθεί άμεσα λύση.
Ο κ. Μάρδας χαρακτήρισε «νοσηρό» το καθεστώς αδειοδότησης των επενδύσεων στην Ελλάδα, υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορεί να αλλάξει με ορισμένες διορθώσεις, αλλά «πρέπει να ξεριζωθεί». Έκανε λόγο για «κουλτούρα διαφθοράς, διαπλοκής και γραφειοκρατίας 40 ετών» και σημείωσε για τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης ότι θα πρέπει κάποτε να κάνουν αυτοκριτική.
Χαρακτήρισε «πρόωρες» τις αγροτικές κινητοποιήσεις και αναρωτήθηκε για πιο λόγο στήνονται μπλόκα, αφού –όπως είπε– το αγροτικό θα εξεταστεί μετά την αξιολόγηση και ως εκ τούτου υπήρχε χρόνος.
Εξάλλου, σε ερώτηση αν η κυβέρνηση επιθυμούσε, ή όχι, τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη συνέχεια του προγράμματος, ο κ. Μάρδας σχολίασε λέγοντας ότι το ΔΝΤ έχει κάποιες αντιλήψεις που προσκρούουν ακόμα και στην κουλτούρα της ΕΕ και ότι το ελληνικό ζήτημα έπρεπε να λυθεί μέσα στους κόλπους της ΕΕ.