Oι επικεφαλής των τραπεζών και οι πολιτικοί προσπαθούν να πείσουν ότι η Ελλάδα «αναρρώνει» – Τι αναφέρει η εφημερίδα για τα ελληνικά μέσα
Το greek success story του Αντώνη Σαμαρά καθώς και το πλήθος δηλώσεων και δημοσιευμάτων για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και των προσπαθειών της κυβέρνησης αποδομείται από σε ένα και μόνο άρθρο του Guardian.
Οι συζητήσεις για ανάκαμψη στην Ελλάδα είναι πρόωρες – και όλες για να δικαιολογήσουν την λιτότητα.
Ο αρθρογράφος Aditya Chakrabortty υποστηρίζει ότι οι επικεφαλής των τραπεζών και οι πολιτικοί προσπαθούν να πείσουν ότι η Ελλάδα «αναρρώνει», ότι επέστρεψαν οι «ευτυχισμένες μέρες», ωστόσο όλη αυτή η τακτική αισιοδοξίας αποσκοπεί στο να δικαιολογηθούν τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης.
Για την εξασφάλιση των δανείων, η Αθήνα έπρεπε να μειώσει τις δαπάνες, να προχωρήσει σε απολύσεις, μείωση μισθών και πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων. Το αποτέλεσμα ήταν η κοινωνική και πολιτική αναταραχή και η οικονομική κατάρρευση, με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να βγουν στους δρόμους. Η χώρα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη, αυτό που οι οικονομολόγοι έχουν βαφτίσει «Grexit».
Εάν η εικόνα που είχατε για την Ελλάδα είναι εκείνη μίας χώρας στο χείλος του γκρεμού, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά «ξοφλημένης», μάλλον θα πρέπει να «ενημερώσετε» το προφίλ της, καθώς κάτι τέτοιο ίσχυε την περίοδο άνοιξη/καλοκαίρι του 2012. Οι τάσεις όμως της μόδας αλλάζουν, οι κολεξιόν ανανεώνονται, το ίδιο και οι οικονομίες: ένα χρόνο μετά, η χαμένη περίπτωση «Ελλάδα» εμφανίζεται ως το απόλυτο «success story», μία εικόνα η οποία προωθείται συστηματικά από μεγαλοτραπεζίτες και πολιτικούς εγχώριους και μη, σχολιάζει αιχμηρά στο δημοσίευμά της η βρετανική Guardian.
Σχολιάζοντας έκθεση η οποία ανέφερε «Ξεχάστε το Grexit -θα μπορούσε να έρθει Greecovery στη θέση του» ο αρθρογράφος την χαρακτηρίζει ως «ανόητη». Όπως εξηγεί αυτό που διακυβεύεται εδώ είναι πολύ μεγαλύτερο από το αν μια οικονομία που αντιστοιχεί στο 2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ αρχίζει πράγματι να βελτιώνεται. Λειτουργεί ουσιαστικά ως μέσο δικαιολόγησης της θεραπείας-σοκ που επιβάλλεται σε δοκιμαζόμενα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.
Στους Financial Times η Maria Paola Toschi, στρατηγική αναλύτρια αγοράς της JP Morgan την περασμένη εβδομάδα δήλωσε πως «εάν η Ελλάδα μπορεί να παρουσιάσει τον εαυτό της ως μία ανακάμπτουσα οικονομία, έχοντας στο μεταξύ λάβει το “φάρμακο“ της δημοσιονομικής λιτότητας και της μεταρρύθμισης στην πλευρά της προσφοράς, τότε η μεταρρυθμιστική ατζέντα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θα αποκτήσει νέα αίγλη».
Αν η ελίτ της Ευρώπης και της Ουάσιγκτον μπορέσει να ισχυριστεί ότι οι ελληνικές πληγές «επουλώνονται» τότε θα μπορέσει και να απωθήσει τις επικρίσεις για τη λιτότητα που επιβάλλει. Θα μπορέσει επίσης να υπερασπιστεί ένα οικονομικό μοντέλο που μόλις πριν από τρία χρόνια φαινόταν να έχει περιέλθει σε αδιέξοδο, αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το γεγονός όμως, σύμφωνα με τον Guardian, ότι η Ελλάδα μόνο στον ίσιο δρόμο δεν έχει επανέλθει φαίνεται ξεκάθαρα και από τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία: η οικονομία της χώρας εξακολουθεί να νοσεί βαριά, το κράτος πρόνοιας καταρρέει, το ίδιο και οι δημόσιες υπηρεσίες, ενώ οι μισθοί έχουν πιάσει πάτο.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ προβλέπεται ότι το 2014 η Ελλάδα θα εισέλθει στην έβδομη κατά σειρά χρονιά ύφεσης: ένας στους τέσσερις Ελληνες είναι άνεργος, δύο στους τρεις νέους είναι επίσης άνεργοι, και 400.000 οικογένειες στερούνται οποιουδήποτε εισοδήματος.
Ποιο είναι όμως το τίμημα για όλα αυτά τα «θετικά» οφέλη, αναρωτιέται το άρθρο: η κατάρρευση των δημόσιων υπηρεσιών, η άνοδος της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η χειραγώγηση του Τύπου και ο διωγμός δημοσιογράφων, με παράδειγμα την περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη.
Η εγχείρηση πέτυχε, αλλά ο ασθενής πέθανε.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει το δημοσίευμα.