Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Λαφαζάνης: Θετικά βήματα στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης

Παρέμβαση του υπουργού στο Άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ που διεξάγεται στη Ρίγα της Λετονίας

fosphotos.com | Menelaos Myrillas
fosphotos.com | Menelaos Myrillas

«Η Ελλάδα, παρά τις δυσκολίες, έχει κάνει θετικά βήματα στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης, αν και βεβαίως, αυτά τα οποία πρέπει να γίνουν είναι πάρα πολλά. Το κυριότερο, όμως, πρόβλημα για την οικονομία μας στον ενεργειακό τομέα, εξακολουθεί να παραμένει το υψηλότατο ενεργειακό κόστος, το οποίο για να αντιμετωπιστεί απαιτεί να ακολουθήσει η χώρα μας μια νέα προοδευτική, ανεξάρτητη και πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική, μέρος της οποίας είναι να καταστεί πλουραλιστικός ενεργειακός κόμβος μεταξύ Ανατολής και Ευρώπης».

Αυτά είπε μεταξύ άλλων στην τοποθέτηση του στο Άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ που διεξάγεται στη Ρίγα της Λετονίας για το θέμα της Ενεργειακής Αποδοτικότητας, ο έλληνας υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Οι δηλώσεις έγιναν σε παρέμβαση του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στη συζήτηση του πρώτου θέματος της συνόδου «Ενεργειακή Αποδοτικότητα: Θέρμανση και Ψύξη». Οι εργασίες του συμβουλίου συνεχίζονται και αύριο 16 Απριλίου 2015, με θέμα «Περιφερειακή Συνεργασία στον Τομέα της Ενέργειας».

Ολόκληρο το κείμενο της σημερινής τοποθέτησης του υπουργού ΠΑΠΕΝ Π. Λαφαζάνη έχει ως εξής:

«Σήμερα το βασικότερο κοινωνικό θέμα στον τομέα της ενέργειας αποτελεί η καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και της ενεργειακής στέρησης για σημαντικά τμήματα των πληθυσμών των χωρών της ΕΕ, πράγμα που, πέραν των πολλών άλλων, απαιτεί δραστικές πολιτικές μείωσης του ενεργειακού κόστους γενικά και ειδικότερα ενεργειακές πολιτικές με εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια.

Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, που είναι το σημερινό μας θέμα, δεν λέει απολύτως τίποτα για πολίτες και νοικοκυριά που στερούνται πλήρως ενεργειακών πόρων αλλά ίσως και για αδύναμες οικονομίες που πιέζονται από την στασιμότητα και την ύφεση και διακατέχονται από χρόνια επενδυτική άπνοια, η οποία δύσκολα υποκαθίσταται από επενδύσεις ενεργειακής απόδοσης.

Γι” αυτό θα έλεγα ότι τα αιτήματα για βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να ειδωθούν και από αυτή τη σκοπιά. Ως πολιτικές που θα είναι ενταγμένες στην συνολική προσπάθεια για την ανάπτυξη των ασθενέστερων οικονομιών και στην εξοικονόμηση πόρων που θα κατευθυνθούν στην αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος της ενεργειακής ανέχειας.

Θα πρόσθετα επίσης ότι η χρηματοδότηση αυτών των πολιτικών για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης συνιστά το μέγα θέμα, ιδιαίτερα για τις πιο αδύναμες οικονομικά χώρες και χώρες με σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, ενώ ερώτημα παραμένει για τις ίδιες αυτές χώρες οι αναπτυξιακές προτεραιότητες που θα πρέπει να ακολουθήσουν.

Θα ήθελα με την ευκαιρία να επισημάνω επίσης ότι οι πολιτικές ενεργειακής απόδοσης μπορεί να καταγράφονται με ευκολία σε επίπεδο οδηγιών και κανόνων της ΕΕ, αλλά είναι δύσκολο να εφαρμοσθούν αποτελεσματικά στην πράξη γιατί έχουν μεγάλο σχετικά κόστος και απαιτούν σημαντικές επενδύσεις. Πολύ περισσότερο που πολλές από τις ιδιαίτερα αποτελεσματικές τεχνολογίες ενεργειακής απόδοσης έχουν βαρύ οικονομικό κόστος και χρειάζονται κίνητρα, τα οποία πρέπει να δοθούν, προκειμένου να ωριμάσει η εφαρμογή τους.

Γι” αυτό επιπλέον θα επισήμαινα ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές για την ενεργειακή απόδοση δεν πρέπει να είναι δογματικά ισοπεδωτικές αλλά να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες εθνικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε κράτους-μέλους, όπως θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη ζητήματα όπως το ενεργειακό μίγμα, η ενεργειακή ζήτηση, οι κλιματολογικές συνθήκες κλπ.

Η Ελλάδα, παρά τις δυσκολίες, έχει κάνει θετικά βήματα στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης, αν και βεβαίως, αυτά τα οποία πρέπει να γίνουν είναι πάρα πολλά. Το κυριότερο, όμως, πρόβλημα για την οικονομία μας στον ενεργειακό τομέα, εξακολουθεί να παραμένει το υψηλότατο ενεργειακό κόστος, το οποίο για να αντιμετωπιστεί απαιτεί να ακολουθήσει η χώρα μας μια νέα προοδευτική, ανεξάρτητη και πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική, μέρος της οποίας είναι να καταστεί πλουραλιστικός ενεργειακός κόμβος μεταξύ Ανατολής και Ευρώπης».

By