Ο Μάνος Επιτροπάκης είναι ένα από πρόσωπα που απασχολούν το διαδίκτυο με τις σκέψεις και τις έναρθρες κραυγές του. Τα στάτους και οι αναρτήσεις έχουν μεγάλη απήχηση και αποσπούν πλήθος από κολακευτικά σχόλια.
*Συνέντευξη – επιμέλεια Παναγιώτης Φωτεινός
Σαν άτομο είναι αυτό που θα λέγαμε ενεργά σκεπτόμενος, Όποιος τον παρακολουθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καταλαβαίνει πως είναι από εκείνους που παράγουν πολιτική και δεν καταναλώνουν κομματικές γραμμές.
Ο Μάνος είναι επίσης άτομο με κλασική παιδεία. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στο βιολοντσέλο σε ηλικία 10 ετών. Στη συνέχεια πήρε το δίπλωμά του το 1998 από το Σύγχρονο Ωδείο Αθήνας με βαθμό Άριστα Παμψηφεί με καθηγήτρια την Μαρίνα Κισλίτσινα. Είναι επίσης απόφοιτος του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2010 πήρε το Master του στην μουσική ερμηνεία στο Βιολοντσέλο από το τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως τσελίστας στην Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου της Αθήνας από το 1999. Μιλάει πολύ καλά Αγγλικά.
Με την πολιτική ασχολείται από τα φοιτητικά του χρόνια όταν και διετέλεσε Γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ το 1993. Τα τελευταία χρόνια, τα πέτρινα χρόνια για την κεντροαριστερά και το ΠΑΣΟΚ ο Μάνος ήταν εκεί. Ήταν εκεί στις εκλογές του Μαϊού το 2014 σαν υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ελιά. Όπως ήταν εκεί σαν υποψήφιος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στην Α΄Αθήνας στις εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015. Ο Μάνος όμως δεν περιχαρακώνεται στα στενά κομματικά πλαίσια των μηχανισμών κι αυτό το απέδειξε και με την συμμετοχή του στους «ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ»
Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου στο ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ
Η συμμετοχή στην πρωτοβουλία Παραιτηθείτε προέκυψε κατόπιν προσκλήσεως των πρώτων διοργανωτών, αλλά και κατόπιν σκέψης, διότι υπήρχαν διάφορα ζητήματα τα οποία δεν με έβρισκαν εξ αρχής απόλυτα σύμφωνο. Ωστόσο από την στιγμή που είπα το οκ, αφοσιώθηκα με όλες μου τις δυνάμεις στην επιτυχία της συγκέντρωσης, και νομίζω πέτυχε τον σκοπό της.
Το Παραιτηθείτε εκφράζει την ανησυχία ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας που βλέπει πως η παρούσα κυβέρνηση δρα με καθεστωτικό τρόπο, με αυταρχισμό, με διχασμό, με προκλητικά ψεύδη και με πρωτοφανή ανικανότητα. Το αίσθημα αυτό, το οποίο αρνείται να το αντιληφθεί ή να προβληματίσει την κυβέρνηση, κινητοποιεί ανθρώπους πέρα από τις παραδοσιακές ιδεολογικές διαιρέσεις. Είναι η μερίδα εκείνη των πολιτών που αρνείται να υποπέσει η χώρα σε μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, είναι οι πολίτες που αντιστέκονται στην “απαλλοτρίωση” των κεκτημένων της Μεταπολίτευσης, και την ίδια ώρα επιζητούν την μετάβαση σε μια νέα εποχή με όρους υγιείς, θεσμικά, κοινωνικά, οικονομικά, αξιακά!
Γιατί ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ και όχι Φύγετε ή οτιδήποτε άλλο;
Το ίδιο το σύνθημα δεν μπορώ να πω πως έχει καμία ιδιαίτερη σημασία. Θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, όπως “φτάνει πια”, “ως εδώ” κτλ. Δεν το επέλεξα εγώ. Μάλιστα μερικοί μας είπαν πως το σύνθημα ήταν και πολύ ήπιο! Θέλαμε να εκφράσουμε τον βαθμό απόρριψης του ύφους και του ήθους εξουσίας αυτής της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα όμως, επειδή δεν αποτελεί καμία πολιτική κίνηση η πρωτοβουλία, και επειδή όλοι εξαρχής συμφωνήσαμε πως δεν έχει χαρακτήρα αντικοινοβουλευτικό, πολύ ορθά δεν ζητήσαμε τίποτα εξωθεσμκό από την κυβέρνηση ή από την Βουλή. Με αυτήν την έννοια το σύνθημα Παραιτηθείτε ήταν συμβατό και με αυτό το κριτήριο.
Θα πρέπει να περιμένουμε ανοιχτή συγκέντρωση αντίστοιχη με αυτή του Ιουνίου;
Το Παραιτηθείτε για εμένα προσωπικά ήταν μια συμμετοχή σε μια συγκεκριμένη διοργάνωση. Ανήκω στο ΠΑΣΟΚ και πολιτικά δρω μέσα από το κόμμα μου κυρίως. Από κει και πέρα, συγκεντρώσεις γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται όσο αυτή η κυβέρνηση αυξάνει την πίεση στον λαό, στους θεσμούς, στην κοινωνία. Την σκυτάλη των συγκεντρώσεων την παίρνει κάθε φορά και άλλος, και αυτό είναι ωραίο, γιατί δείχνει αυθορμητισμό, πάθος, αντανακλαστικά, και κυρίως από νέα παιδιά, που πολιτικοποιούνται μέσα από ένα πλαίσιο αυξημένης δημοκρατικής ευθύνης αλλά και πολιτισμένου ακτιβισμού.
Τι είδους δράσεις πρέπει να αναμένει ο κόσμος το επόμενο διάστημα;
Δεν ξέρω, ότι σκεφτούν οι επόμενοι σκυταλοδρόμοι! Μετά την συγκέντρωση στο Σύνταγμα και έχοντας δηλώσει εξαρχής πως δεν αντιμετωπίζω το Παραιτηθείτε ως πολιτική κίνηση ή κόμμα, δεν ασχολήθηκα με άλλα οργανωτικά ζητήματα. Σας είπα, προχτές ήταν το Μένουμε Ευρώπη, χτες το Παραιτηθείτε, αύριο κάποια άλλη πρωτοβουλία. Πάντως θα είμαι πάντα εδώ να συνδράμω αν ζητήσουν την συμμετοχή μου οι επόμενοι δρομείς και εφόσον με καλύπτει το πλαίσιο. Διότι είναι σημαντικό κάθε φορά να βελτιώνεται η διοργάνωση, να μαθαίνουμε από τα λάθη που φυσικό είναι να γίνονται, μιας και στο Παραιτηθείτε δεν τα αποφύγαμε τελείως, και αναφέρομαι κυρίως στα οργανωτικά. Σημαντικό είναι επίσης να φροντίζουμε όλοι ώστε το πολιτικό κεφάλαιο που συσσωρεύεται μέσα από αυτήν την πολιτική παράδοση να μην αναλώνεται από αδεξιότητες, λάθη και ανωριμότητα. Είναι πολύτιμο και πρέπει όλοι να το διαφυλάττουμε.
Υιοθετείς την άποψη πως η δράση των ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ μπορεί να θεωρηθεί και ως ο πολιτικός ακτιβισμός της συντήρησης;
Όχι μόνο δεν το υιοθετώ, πιστεύω πως ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Σκεφτείτε για παράδειγμα, ήταν ακτιβισμός των συντηρητικών οι νέοι που βγήκαν στους δρόμους του Λονδίνου ενάντια στο Brexit; Κάθε άλλο! Ε, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Το Μένουμε Ευρώπη, και το Παραιτηθείτε, συσπειρώνουν ανθρώπους που βλέπουν την μεγάλη απειλή του λαϊκισμού, του τυχοδιωκτισμού και του αμοραλισμού στην πολιτική, που ζημιώνουν τρομερά τους λαούς τους. Με αυτήν την έννοια, είναι ο ακτιβισμός των σύγχρονων προοδευτικών, ακόμα και αν τυπικά ενσωματώνει και ψηφοφόρους παραδοσιακά συντηρητικών σχημάτων. Στην Αμερική παρατηρούμε μάλιστα το αντίστροφο. Πολλοί Ρεπουμπλικανοί στηρίζουν Χίλαρι, σε ένα αντιΤραμπ κίνημα σε όλες τις Η.Π.Α.
Το κύριο μέλημα αυτών των πρωτοβουλιών πρέπει να είναι κατά την γνώμη μου η αφύπνιση του λαού απέναντι στην πλάνη του κάθε λογής λαϊκισμού, η έκκληση για εθνική ομοψυχία, η εθνική συστράτευση για την ανάταση της χώρας, για θεσμικό εκσυγχρονισμό, για μεταρρυθμίσεις που θα ακυρώνουν τους μηχανισμούς της κρίσης που ακόμα υπάρχουν ως νάρκες στα έγκατα των δομών της χώρας.
Πρόσφατα σε εκδήλωση σας κάποιος ανέφερε πως αυτό το κίνημα θα πρέπει να έχει πιο σαφή πολιτική στόχευση και όχι να ετεροκαθορίζεται με βάση το τι θα κάνει κάποιος άλλος. Να λέει τι είναι και όχι τι δεν είναι. Το σχόλιο σου γύρω από αυτό;
Περιέγραψα παραπάνω ποια πρέπει να είναι κατά την γνώμη μου η στόχευση τέτοιων πρωτοβουλιών. Πάντα μέσα στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με σεβασμό στους θεσμούς, αλλά χωρίς την απόρριψη του ακτιβισμού που παραδοσιακά ήταν όπλο σε “αριστερά” κινήματα, οι πολίτες πρέπει να παίρνουν πρωτοβουλίες, να οργανώνονται και να δίνουν αγώνες, να είναι πάντα σε επιφυλακή, ειδικά στις μέρες μας που ο λαϊκισμός δρα εξαιρετικά ύπουλα.
Για τα υπόλοιπα υπάρχουν τα θεσμικά κόμματα και ο καθένας δρα μέσα από εκείνο που τον εκφράζει ιδεολογικά, αξιακά, ιστορικά ,καλύτερα.
Εκτός από το «ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ» στο προφίλ σου στο facebook σε βλέπουμε να φωνάζεις, όσο αφορά την κεντροαριστερά και «ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙΤΕ». Τώρα σε ποια φάση βρίσκετε ο χώρος;
Ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι σε οριακό σημείο. Πρέπει να ξαναπιάσει το μομέντουμ, γιατί δυστυχώς με την κρίση στο διάλογο με το Ποτάμι προς στιγμήν το έχασε, να κάνει τολμηρές κινήσεις, να πάρει και ρίσκα αν χρειαστεί, ώστε να ξαναποκτήσει το κύρος του, το βάθος του, την ιστορική του μοίρα, να ξαναγίνει η ατμομηχανή της πολιτικής μας ζωής.
Δυστυχώς η βάση του κόμματος έχει κουραστεί από τις προσωπικές στρατηγικές των “ονομάτων” του χώρου και βλέπω μια έλλειψη σεβασμού από όλους αυτούς προς στην βάση που υπομονετικά στηρίζει στα δύσκολα τον χώρο μας. Μια βάση που είναι πολλές φορές “πιο μπροστά” και από τις ηγεσίες ή τους πρωταγωνιστές.
Η Ελλάδα χωρίς μια μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη δεν μπορεί να αναταχθεί. Και όποιοι διστάζουν να κάνουν υπερβάσεις για να ξαναποκτήσει ο κόσμος μια πολιτική στέγη προοδευτική, αξιόπιστη, σύγχρονη ώστε να ισορροπήσει το πολιτικό σύστημα, έχουν μεγάλες ιστορικές ευθύνες.
Στο ΠΑΣΟΚ κάναμε αυτήν την προσπάθεια ήδη από την Ελιά, με την οποία είχα την τιμή να είμαι υποψήφιος το 2014. Η επιτροπή διαλόγου με το Ποτάμι έβγαλε μια πραγματικά εξαιρετική δέσμη θέσεων. Ομολογώ πως το αποτέλεσμα του διαλόγου ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που περίμενα. Είναι κρίμα αυτές οι θέσεις που βάζουν τον πήχη ψηλά να μείνουν χωρίς έναν σύγχρονο φορέα που θα τις κάνει πρόταση εξουσίας. Πρέπει όλοι λοιπόν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να βάλουν πάνω απ΄όλα την χώρα, την Παράταξη, τις νέες γενιές που είναι πολιτική ορφανά αυτή τη στιγμή. Ο διάλογος δεν πρέπει να σταματήσει,αλλά πρέπει να ξεχυθούμε και στις πλατείες και τις γειτονιές και να ξαναμιλήσουμε απευθείας με τον κόσμο.
Όσοι έφυγαν και αυτομόλησαν στο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν θέση στο τραπέζι του διαλόγου για την κεντροαριστερά;
ΟΧΙ. Αποτελούν το όνειδος της Δημοκρατικής Παράταξης, και με την στάση τους ευτέλισαν την ίδια την πολιτική ως λειτούργημα. Και δεν θα επεκταθώ περισσότερο σε αυτό το ζήτημα.
Για ποιο λόγο πιστεύεις πως η κυβέρνηση επιχείρησε «να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο»
Ο Σύριζα ως ένα κόμμα που ήρθε στην εξουσία με ένα τρομερό σπρίντ λαϊκισμού και δημαγωγίας, ήξερε πως ο μόνος τρόπος για να την διατηρήσει σε βάθος χρόνου ήταν ο έλεγχος των θεσμών, του τηλεοπτικού τοπίου, οι διορισμοί των πραιτοριανών, των έμμισθων τρόλς, και η αναζήτηση συμμαχιών σε διάφορους κύκλους. Βλέπουμε τι γίνεται άλλωστε στην δικαιοσύνη, βλέπουμε τι γίνεται με τους “αφανείς εταίρους”, είδαμε και τι έκανε με τις τηλεοπτικές άδειες, όπου κλείνοντας κανάλια και ελέγχοντας την ΕΡΤ και το SYRIZA CHANNEL, ήθελε να ελέγξει την επικοινωνία και την πληροφόρηση, αφού οι δεσμοί του με τον λαό έχουν σπάσει. Πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη και έγινε ο πολιτικός της τάφος η όλη υπόθεση. Η οποία να είστε σίγουρος πως τώρα αρχίζει.
Θεωρείς πως έτσι όπως εξελίχθηκε η διαδικασία της αδειοδότησης των καναλιών προκύπτουν ποινικές ευθύνες;
Θεωρώ πως κάποιοι είναι και ποινικά εκτεθιμένοι, ναι. Κυρίως όσους πήρε στον λαιμό του ο κ.Παππάς και τους έβαλε να εγκρίνουν πόθεν έσχες που αποδείχτηκε πως ήταν σάπια. Αλλά η υπόθεση έχει τεράστια σημασία για την ίδια την συνταγματική τάξη, επιχειρείται αλλοίωση του ίδιου του Πολιτεύματος. Γύρω από την μάχη για τον έλεγχο της εξουσίας απουσία λαϊκής στήριξης, ο κ.Τσίπρας έχει καταστρώσει ένα ολόκληρο σχέδιο που αγγίζει την Δικαιοσύνη, τις μυστικές υπηρεσίες, την Συνταγματική αναθεώρηση, τον εκλογικό νόμο, και σύντομα θα εμπλέξει και την ίδια την διαπραγμάτευση και την θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ως ύστατο μέσο εκβιασμού της χώρας.
Πρόσφατα είδαμε τον Κυριάκο Μητσοτακη στην συνέντευξη του στη ΔΕΘ, πιστεύεις πως όσα υποσχέθηκε είναι υλοποιήσιμα;
Είναι δύσκολο να σχολιάσω σε λίγες γραμμές την συνέντευξη του κ.Μητσοτάκη, αλλά θα πω το εξής. Αν η ΝΔ θεωρεί πως το πρόβλημα της χώρας είναι να μειώσουμε 1% τις δαπάνες και 1% τους φόρους, μάλλον δεν έχει καταλάβει τίποτα ούτε σχετικά με τα αίτια της κρίσης, ούτε σε σχέση με την σημερινή κατάσταση της οικονομίας και των δομών της. Ο κ.Μητσοτάκης έκανε μια ομιλία λες και είμαστε σε εποχές προ κρίσης, σε μια κανονικότητα πολιτική, κοινωνική, οικονομική, θεσμική, και απλά προτείνει να αλλάξει λίγο το μείγμα. Αυτό είναι μια πλάνη, μια άλλη αυταπάτη. Εντυπωσιακή δε ήταν η απουσία ενός ευρύτερου, Ευρωπαϊκού πλαισίου στην ομιλία του. Το διεθνές οικονομικό περιβάλλον, η κρίση στην Ευρωζώνη, δεν υπήρχαν στην ομιλία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ήταν μια ρηχή ομιλία από αυτήν την άποψη, θεωρώ ωστόσο θετικό το ότι προσπάθησε να συγκρατήσει τις υποσχέσεις και τις προσδοκίες, θεωρώ θετική την αναφορά του σε έννοιες όπως η αριστεία, και θεωρώ θετική επίσης την δήλωση του περι καταδίκδης κάθε ξενοφοβικής κραυγής.
Από κει και πέρα όμως, όλοι ξέρουμε τι είναι η ΝΔ,τι αντιλήψεις και ποιά προσωπά κυριαρχούν στα σπλάχνα της, και πόσο δύσκολο θα είναι να τα υπερβεί αυτά ο κ.Μητσοτάκης.
Πες μου 3 λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό για να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου
Πάθος, πείσμα, χιούμορ!
Αγαπημένο βιβλίο, ταινία και ποιο τραγούδι ακούς στο αμάξι;
Αγαπημένα βιβλία πολλά, αλλα ας διαλεξω τον Μύθο του Σίσυφου του Αλμπέρ Καμύ.
Ταινίες επίσης πολλές, αλλα διαλέγω το 3 -IRON του Κιμ Κι Ντουκ,
Αμάξι δεν έχω, όπως δεν έχω και αγαπημένο τραγούδι! Από μουσική ακούω σχεδόν αποκλειστικά κλασική, τι να πρωτοδιαλέξω;