Τις βασικές προτεραιότητες της εθνικής πολιτικής για ενίσχυση της εξωστρέφειας, υποστηρίζοντας ότι οι ελληνικές εξαγωγές δεν μπορούν να βασίζονται μόνο στην υπερπροσπάθεια των επιχειρήσεων αλλά πρέπει να στηριχθούν και από την πολιτεία με τη λήψη σειράς μέτρων, επεσήμανε ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην εκδήλωση «ΕΒΕΑ Export Forum 2016».
Όπως τόνισε, η χώρα χρειάζεται ένα εξαγωγικό άλμα, αλλά για να γίνει αυτό απαιτείται ένα νέο μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής, επιστροφή στην κανονικότητα για τη χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα, μείωση της φορολογίας, του ενεργειακού κόστους, καθώς και η διαμόρφωση ενός ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος, ώστε να προσελκύσει η χώρα κεφάλαια και επιχειρήσεις από το εξωτερικό.
«Η εξωστρέφεια δεν θα αυξηθεί με ευχές, ούτε με αποσπασματικές δράσεις. Αυτό που μπορεί και οφείλει το κράτος, είναι να περιορίσει τα εμπόδια. Να διαμορφώσει ένα σταθερό και γόνιμο έδαφος, στο οποίο οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν να απελευθερώσουν τις δυνάμεις τους. Θα μπορέσουν να αναπτυχθούν, να καινοτομήσουν, να επεκταθούν και να διακριθούν στις διεθνείς αγορές», σημείωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ.
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Μίχαλου:
«Η σημερινή εκδήλωση είναι μια ακόμη δράση, με στόχο τη στήριξη της εξαγωγικής δραστηριότητας των ελληνικών επιχειρήσεων.
Ένα από τα ελάχιστα -το μόνο ίσως- θετικό μήνυμα στη διάρκεια της κρίσης, ήταν το γεγονός ότι όλο και περισσότερες επιχειρήσεις άρχισαν να στρέφονται εκτός συνόρων, για να αναζητήσουν ευκαιρίες ανάπτυξης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις άρχισαν να επιδιώκουν διεθνείς συνεργασίες και –ταυτόχρονα- να προσαρμόζουν σταδιακά την παραγωγή και τα μοντέλα λειτουργίας τους στις απαιτήσεις της διεθνούς αγοράς.
Η προσπάθεια δεν ήταν εύκολη, με δεδομένη την ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας, τη δυσκολία πρόσβασης σε τραπεζικό δανεισμό, τις παρατεταμένες περιόδους αβεβαιότητας και βεβαίως τα τεράστια εμπόδια που προκλήθηκαν λόγω της επιβολής των capital controls.
Τα στοιχεία, όμως, δείχνουν ότι υπάρχει μια εξαιρετική δυναμική. Οι Έλληνες εξαγωγείς απέδειξαν ότι έχουν τις ικανότητες να αναπτύξουν ή να ενισχύσουν την παρουσία τους στις διεθνείς αγορές. Παρά τις αντιξοότητες κατάφεραν να διατηρούν υψηλή την ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους. Κατάφεραν να διατηρούν την αξιοπιστία και τη συνέπειά τους απέναντι στους συνεργάτες τους.
Η υπερπροσπάθεια που έγινε τα προηγούμενα χρόνια, απέδωσε καρπούς. Ωστόσο, είναι πια εμφανές ότι κανείς δεν μπορεί να παλεύει επ” άπειρον, πατώντας σε κινούμενη άμμο. Κανείς δεν μπορεί να παλεύει επ” άπειρον, μέσα σε ένα εχθρικό οικονομικό περιβάλλον, που αντί να βελτιώνεται, γίνεται όλο και πιο δύσκολο.
Πόσο εύκολο είναι για τις ελληνικές επιχειρήσεις να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους, όταν οι παράγοντες κόστους αυξάνονται διαρκώς;
– Όταν η συνολική φορολογική επιβάρυνση για τις ελληνικές επιχειρήσεις φθάνει στο 52% των εσόδων τους, ποσοστό που υπερβαίνει κατά πολύ το μέσο όρο των γειτονικών ανταγωνιστικών χωρών.
– Όταν η μεταποίηση επιβαρύνεται με ένα δυσβάσταχτο κόστος ενέργειας, που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 50% του λειτουργικού κόστους, τη στιγμή μάλιστα που οι τιμές των καυσίμων διεθνώς μειώνονται.
Πόσο εύκολο είναι για τις επιχειρήσεις να αυξήσουν τις εξαγωγές τους, όταν λειτουργούν μέσα σε ένα περιβάλλον ασφυκτικής έλλειψης ρευστότητας;
– Όταν οι οφειλές του κράτους προς τις επιχειρήσεις από επιστροφές ΦΠΑ φθάνουν στο 1 δισ. ευρώ;
– Όταν οι πόρτες των τραπεζών για νέο δανεισμό παραμένουν κλειστές;
– Όταν τα επιτόκια για τις ελληνικές επιχειρήσεις -ακόμη κι αν καταφέρουν να βρουν γραμμές χρηματοδότησης- αγγίζουν το 8%, την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη τα επιτόκια κυμαίνονται στο 2%;
Πόσο εύκολο είναι να παραμείνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεπείς και αξιόπιστες απέναντι στους συνεργάτες τους, μέσα σε ένα περιβάλλον που γεννά συνεχώς εμπόδια;
– Με τα capital controls να συνεχίζουν, παρά τη μερική χαλάρωση, να δημιουργούν δυσκολίες στις συναλλαγές
– Με τη διαρκή παρεμπόδιση των μεταφορών, εξαιτίας των αποκλεισμών σε λιμάνια, οδικές αρτηρίες και σιδηροδρόμους.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν εμφανή αντίκτυπο στη φετινή πορεία των εξαγωγών. Στο πρώτο εξάμηνο του 2016 η συνολική αξία των εξαγωγών υποχώρησε κατά 8,1% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη επίδοση από το 2012.
Η αισθητή άνοδος που καταγράφεται για το Σεπτέμβριο φαίνεται να περιορίζει τις απώλειες σε επίπεδο έτους. Ωστόσο, η ανησυχία και ο προβληματισμός παραμένουν.
Με βάση τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, μια οριακή αύξηση των εξαγωγών δεν είναι αρκετή. Δεν είναι αρκετή μια αύξηση, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά στην υπερπροσπάθεια των εξαγωγέων και εξαρτάται από συγκυριακούς παράγοντες.
Η χώρα χρειάζεται ένα εξαγωγικό άλμα. Χρειάζεται υγιείς και δυναμικές εξαγωγικές επιχειρήσεις. Οι οποίες με τη σειρά τους, χρειάζονται ένα βιώσιμο, τουλάχιστον, επιχειρηματικό περιβάλλον.
Πέρα από τα μέτρα για την αντιμετώπιση των άμεσων δυσκολιών, υπάρχει ανάγκη μιας συνολικής πολιτικής για τον εξωστρεφή μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας.
Μιας πολιτικής που θα στοχεύει στην αύξηση της συμμετοχής των εξαγωγών στη διαμόρφωση του ΑΕΠ, αλλά και στη βελτίωση των δομικών χαρακτηριστικών τους.
Βασικές προτεραιότητες οφείλουν να είναι:
– Η εφαρμογή ενός νέου μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής. Με μείωση των άμεσων και έμμεσων φόρων και παράλληλη εντατικοποίηση των προσπαθειών στο μέτωπο της φοροδιαφυγής.
– Η επιστροφή της χρηματοπιστωτικής κανονικότητας και η απελευθέρωση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν εφαρμοστεί άμεσα ένα αποτελεσματικό σχέδιο διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Κάθε καθυστέρηση στο θέμα αυτό, διογκώνει το πρόβλημα και εντείνει τις πιέσεις για το σύνολο των επιχειρήσεων.
Δεν αρκεί όμως μόνο η ομαλοποίηση των συνθηκών χρηματοδότησης. Για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, χρειάζεται χρηματοδότηση με ανταγωνιστικούς όρους. Στο πλαίσιο αυτό, απαιτούνται μέτρα όπως:
– Δυνατότητα κεφαλαιακών εγγυήσεων και αναχρηματοδότησης των εξυπηρετούμενων πιστώσεων
– Καλύτερη αξιοποίηση των προγραμμάτων των κοινοτικών ταμείων, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων, αλλά και εθνικών μηχανισμών όπως το ΕΤΕΑΝ
– Δυνατότητες τιτλοποίησης δανείων των ΜμΕ και χρήση τους ως ενέχυρο για δανεισμό από το Ευρωσύστημα
– Νέα, καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως η εξω-τραπεζική και η ανακυκλούμενη χρηματοδότηση
Χρειάζονται ουσιαστικές πρωτοβουλίες για να μειωθεί το ενεργειακό κόστος στη μεταποίηση.
Χρειάζεται αναβάθμιση των φορέων εξωστρέφειας, αλλά και του ρόλου των πρεσβειών, για την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών υποστήριξης.
Χρειάζονται απλούστερες και ταχύτερες τελωνειακές υπηρεσίες, απλούστερες διαδικασίες πιστοποίησης.
Χρειάζεται επιτάχυνση κρίσιμων έργων εθνικής υποδομής, μέσα από στρατηγικές συνεργασίες με ιδιώτες: ολοκλήρωση οδικών αξόνων και σιδηροδρομικού δικτύου, υποδομές logistics κτλ.
Χρειάζεται η διαμόρφωση ενός ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος, ώστε να προσελκύσει η χώρα κεφάλαια και επιχειρήσεις από το εξωτερικό.
Χρειάζεται, ένα πλαίσιο κινήτρων και επιβραβεύσεων για τις επιχειρήσεις που επενδύουν στην καινοτομία: με χαμηλή φορολόγηση, διευκόλυνση σε θέματα αδειοδοτήσεων, συναλλαγών με το δημόσιο κτλ.
Η εξωστρέφεια δεν θα αυξηθεί με ευχές, ούτε με αποσπασματικές δράσεις. Αυτό που μπορεί και οφείλει το κράτος, είναι να περιορίσει τα εμπόδια. Να διαμορφώσει ένα σταθερό και γόνιμο έδαφος, στο οποίο οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν να απελευθερώσουν τις δυνάμεις τους. Θα μπορέσουν να αναπτυχθούν, να καινοτομήσουν, να επεκταθούν και να διακριθούν στις διεθνείς αγορές.
Εμείς, ως Επιμελητηριακή Κοινότητα, θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα τους. Με τις υπηρεσίες και τις δράσεις μας, αλλά και με τις διεκδικήσεις και τις προτάσεις μας προς την Πολιτεία»