Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Ο Βασίλης Καρράς μιλάει για τον χαμό ​του Παντελή Παντελίδη

O Βασίλης Καρράς κλείνει 40 χρόνια στο χώρο της μουσικής και μιλά αποκλειστικά στο People.

Τα περασμένα Χριστούγεννα βίωσες το χαμό της μητέρας σου. Ξεπερνιέται ποτέ τέτοια απώλεια;

Όταν φεύγει η μητέρα, χάνονται οι ρίζες. Είναι εκείνη που κρατάει μια οικογένεια δεμένη. Εμείς μεγαλώσαμε ορφανοί, με τη μαμά μόνο, οπότε ήταν πολύ σημαντική για εμάς.

Σε αυτή τη σαραντάχρονη πορεία, υπάρχουν άνθρωποι που φρόντιζες να είναι δίπλα σου συνεχώς;

Ο μαέστρος μου είναι τριάντα έξι χρόνια μαζί μου. Δεν έχουμε αλλάξει ποτέ μια άσχημη κουβέντα ακόμη. Δεν άνοιξε μύτη, που λένε και στο χωριό μου. Γενικά, στις σχέσεις μου υπάρχουν φορές που είμαι απόλυτος. Αλλά αν δω πως έχω άδικο, μετά από λίγο ζητάω συγνώμη.

Είσαι άνθρωπος της συζήτησης ή πρέπει πρώτα να προηγηθεί το σκηνικό;

Μετά το σκηνικό, ναι, είμαι της συζήτησης.

Έχουν περάσει δεκαέξι μήνες από την απώλεια ενός ταλέντου που είχες υπό την προστασία σου, του Παντελή Παντελίδη. Ξεπερνιέται εύκολα μια απώλεια φίλου;

Ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές, αλλά δεν παύει στη θύμησή μας να βρίσκεται σε μια μεγάλη κορνίζα, ένας πίνακας στην ψυχή μας μέσα. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ τον «πιτσιρίκο», έτσι τον έλεγα.

Γιατί έπρεπε να περιμένεις είκοσι χρόνια για να κατέβεις στην Αθήνα;

Γιατί ήθελα να είμαι ώριμος, ολοκληρωμένος καλλιτέχνης. Το 1982 ο Στράτος μού έλεγε να κατέβω μαζί του και του απάντησα «δεν είμαι έτοιμος». Όσοι ανέβαιναν Θεσσαλονίκη μού έκαναν πρόταση να κατέβω κι εγώ απαντούσα αρνητικά. Τελικά, όλο αυτό μου βγήκε σε καλό. Νομίζω πως η Αθήνα με γνώρισε πολύ καλά το 1989.

Είναι πολλοί νέοι που λόγω της κρίσης μεταναστεύουν…

Θέλω να κάνω μια έκκληση. Αυτή τη στιγμή η χώρα χρειάζεται τους νέους της. Θεωρώ πως είναι καλύτερα να μείνουν εδώ και να παίρνουν 25 ευρώ, παρά να πάνε στη Γερμανία για να πάρουν 30. Αν εγκαταλείψουμε τη χώρα, έχει τελειώσει το αύριο των παιδιών και των εγγονών μας. Δεν θα πρέπει να τα ρίχνουμε όλα στους πολιτικούς, έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας ως πολίτες.

Ο Κώστας Καζάκος τοποθετήθηκε πιο σκληρά

Εγώ κάνω έκκληση. Δεν λέω να τους βάλουμε το πιστόλι στον κρόταφο για να μείνουν με το ζόρι. Λέω απλά πως, αν μπορείς, μείνε να παλέψεις. Όσο μπορεί ο καθένας να το κάνει, δεν λέω να βάλουμε τα παιδιά μας σε ένα ζυγό και να πληρώνουν τα δικά μας λάθη. Τη μεγαλύτερη ευθύνη για αυτή την κρίση την έχει η δική μας γενιά.

Είσαι αισιόδοξος για το μέλλον;

Ναι. Πάντα ήμουν και πάντα θα είμαι. Δεν το βάζω κάτω εύκολα.

By