Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Όταν και ο Αλέξης Τσίπρας κούνησε το δάχτυλο στον Βένιζελο…

Πριν από μερικά χρόνια ο Ευ. Βενιζέλος βρέθηκε καλεσμένος στη εκπομπή «Με τα μάτια της Έλλης». Εκεί, σε μία από τις πολυθρόνες των «ανακριτών», των καλεσμένων δηλαδή που θα ρωτούσαν  τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κάθονταν ο φρέσκος τότε πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας.

Ο Αλέξης Τσίπρας που τότε άρχιζε να καταλαβαίνει τι συμβαίνει στην πολιτική ζωή του τόπου, έδειξε σε αυτή την εκπομπή τα πρώτα δείγματα του «κακού» του χαρακτήρα. Ο τρόπος που μιλούσε , η γλώσσα του σώματος, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούσε,  και γενικά η συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της συζήτησης δεν ήταν η πρέπουσα. Δεν ήταν αυτή που ταιριάζει σε αρχηγό ενός κόμματος και μάλιστα της αριστεράς.

Καθισμένος λοιπόν στην αναπαυτική κόκκινη πολυθρόνα του ανακριτή, ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να προκαλέσει πολλές φορές τον  τότε βουλευτή Θεσσαλονίκης Ευ. Βενιζέλο, που σημειωτέον συναντούσε για πρώτη φορά. Τα καινοφανή του επιχειρήματα όμως, φανέρωσαν αμέσως την πολιτική του ένδεια, κάτι που γίνονταν ιδιαίτερα αντιληπτό όποτε η κουβέντα περνούσε από το γενικό στο ειδικό. Τότε ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει αυτό το υπερόπλο γνώσεων που ακούει στο όνομα Ευάγγελος Βενιζέλος και κατέφευγε, αν και νέος, σε όλα τα δημαγωγικά τρικ που χρησιμοποιεί κάθε λαϊκιστής.

Κάποια στιγμή δε, που οι «σφαλιάρες» έπεφταν βροχή, ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να «αμφιθεατροποιήσει» κι άλλο την δημόσια αυτή συζήτηση, μπας και αποφύγει τον διασυρμό. Εκεί έκανε ακόμα ένα λάθος. Κούνησε με ύφος το δάχτυλο μπροστά στην κάμερα και σαν νοματάρχης του 50’ απευθύνθηκε στον κ. Βενιζέλο.

Ο Ευ. Βενιζέλος αμέσως γούρλωσε τα μάτια και με ένα βλοσυρό βλέμμα τον κοίταξε και του είπε «Μην μου κουνάς εμένα το δάχτυλο, πρέπει να σέβεσαι τον συνομιλητή σου» . Ο Αλέξης Τσίπρας τότε κατάλαβε πως έκανε ατόπημα. Κατάλαβε πως δεν θα κερδίσει σε αυτή την αντιπαράθεση και πως τα επιχειρήματα δεν τα κερδίζεις με γελάκια, ειρωνείες και ύφος χιλίων καρδιναλίων. Αυτά πιάνουν στους φοιτητές, όχι στους καθηγητές. Έτσι κούρνιαξε στην πολυθρόνα που του είχε δώσει η παραγωγή της εκπομπής και δεν ξαναέβγαλε μιλιά. Προτίμησε με αυτό τον τρόπο να παίξει άμυνα, προκείμενου να σώσει την παρτίδα και να μην φάει κάποιο γκολ ακόμα.

Η ήττα του Αλέξη Τσίπρα ήταν όμως αυτό που λέμε «πανωλεθρία». Κι αυτό γιατί υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του. Εκτέθηκε, γιατί έχοντας συνηθίσει να βγαίνει νικητής, ή να νομίζει πως βγαίνει νικητής,  σε συζητήσεις με συνομήλικους του για θέματα όπως οι καταλήψεις και το άσυλο, πήγε απότομα να αντιμετωπίσει έναν από τους καλύτερους Συνταγματολόγους της χώρας,  σε θέματα που δεν ήταν φυσιολογικό να ξέρει, ενώ αντίθετα ήταν το προνομιακό πεδίο δράσης του συνομιλητή του.

Η συνέχεια στην ιστορία γνωστή…

Ο Ευ. Βενιζέλος, όπως και πολλοί άλλοι που δεν συμφωνούσαν τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης με την αντιμνημονιακή συγκρότηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στοχοποιήθηκε, λοιδορήθηκε και δέχτηκε αήθεις επιθέσεις, όχι για αυτά που έλεγε, αλλά γιατί μίλαγε.

Του κόλλησαν ρετσέτες λάσπης οι οποίες αναπαραγόντουσαν στο διαδίκτυο με τη μορφή ανυπόγραφων κειμένων ή με δήθεν χιουμοριστικές εικόνες, με σκοπό να πληγεί ανεπανόρθωτα το ηθικό του πλεονέκτημα και να υπάρξει απώλεια κύρους που κατακτήθηκε με δουλειά, πτυχία, ένσημα και γνώση.

Έτσι, ότι και να έλεγε ο Βενιζέλος και ο κάθε Βενιζέλος, κανείς δεν θα το άκουγε όσο σωστό κι αν ήταν, γιατί πολύ απλά τα χρόνια του αντιμνημονίου, με αυτόν τον τρόπο που περιέγραψα ποιο πάνω και με όχημα την πλατεία,  καλλιεργήθηκε η άποψη στον κυρίαρχο λαό του «γιατί μιλάει αυτός;».

Σήμερα απέναντι από τον Ευ. Βενιζέλο κάθονταν ο απολογούμενος ομογάλακτος και σταυραδερφός του κ. Τσίπρα, ο Νίκος Παππάς. Σήμερα μου ξαναζωντάνεψε αυτή ακριβώς η σκηνή, με τον κ. Βενιζέλο να επιχειρηματολογεί για να χτίσει το ερώτημα του και τον κ. Παππά να κουνάει με ύφος «αρχής» το δάχτυλο.

Στον κ. Παππά όμως κανείς δεν κούνησε το δάχτυλο όλες αυτές τις ημέρες που άγεται και φέρεται σαν τον Αλέξη Τσίπρα…

*Γράφει ο Παναγιώτης Φωτεινός

(Visited 1 times, 1 visits today)