Ένας εργαζόμενος διηγείται την εμπειρία του.
Ήταν συνιδρυτής της Apple, μιας εταιρείες που κατάφερε να σπάσει πρώτη το φράγμα του 1 τρισ κεφαλαιοποίησης. Υπήρξε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Apple και σίγουρα μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της τεχνολογικής σκηνής. Ήταν φυσικά αυτός που εμπνεύστηκε τους υπολογιστές Μac (macintosh), το ipod, το ipad και το iphone… Επιπλέον ήταν αυτός που το 1997, όταν η Apple είχε ταμειακά διαθέσιμα για 90 μόνο ημέρες ζωής επέστρεψε στην εταιρεία και την απογείωσε.
Πολλοί έχουν μιλήσει για την ιδιοφυία, την εκκεντρικότητα και την εξυπνάδα του ιδρυτή του κολοσσού του Κουπερτίνο, Στηβ Τζομπς. Λίγοι όμως έχουν καταφέρει να αποδώσουν τόσο γλαφυρά το τι σήμαινε να δουλεύεις μαζί του. Ένας εξ αυτών ο συγραφέας και επιχειρηματίας Γκάι Καβασάκι ο οποίος εργάστηκε για την Apple δίπλα στον Στηβ Τζομπς και τις δύο περιόδους της θητείας του. Από αυτά που περιγράφει σε πρόσφατο άρθρο του το βασικό συστατικό που θα έπρεπε να έχει ένας εργαζόμενος για να ευημερίσει στην Apple επί Τζομπς ήταν η ειλικρίνεια.
«Εργάστηκα στην Apple από το 1983 έως το 1987 και μετά από το 1995 έως το 1997. Ήταν προνόμιο και τιμή να δουλεύω στην εταιρεία και τις δύο αυτές περιόδους και σίγουρα η εργασιακή μου εμπειρία εκεί καθόρισε το ποιος είμαι σήμερα» αφηγείται.
«Θυμάμαι μια μέρα, το μακρινό 1984, ο Τζομπς εμφανίστηκε στο γραφείο μου με έναν άντρα που δεν γνώριζα. Χωρίς να μου τον συτήσει – δεν ήταν άλλωστε ειδικός στους κοινωνικούς ευπρεπισμούς – με ρώτησε «Τι γνώμη έχεις για την εταιρεία Knoware;»
Οι περισσότεροι θα είχαν κάνει μια μεγάλη παύση πριν απαντήσουν σκεπτόμενοι αν θα έπρεπε να πουν αυτό που πραγματικά πίστευαν ή να δώσουν μια πιο ουδέτερη απάντηση για να είναι ασφαλείς. Εγώ αποφάσισα να ακολουθήσω τον πρώτο δρόμο. Έτσι είπα στον Jobs ότι τα προϊόντα της εταιρείας ήταν μέτρια, βαρετά και απλοϊκά και ότι η εταιρεία δεν είχε να προσφέρει κάτι σε εμάς. Συν τοις άλλοις δεν είχαν εκμεταλλευτεί τα γραφικά από το περιβάλλον χρήστη των Mac και άλλα προηγμένα χαρακτηριστικά που είχαμε δημιουργήσει.
Μετά την απάντησή μου ο Τζομπς αποφάσισε να μου συστήσει τον άνθρωπο που ήταν μαζί του λέγοντάς μου: «Να σου συστήσω τον CEO της Knoware, Άρτσι ΜακΤζιλ». Καθώς του έδινα το χέρι μου ο Τζομπς του είπε «είδες, αυτό που σου έλεγα κι εγώ!».
Αν είχα κάνει θετικά σχόλια για τα προϊόντα της Knoware, ο Τζομπς στην καλύτερη των περιπτώσεων θα είχε καταλήξει ότι ήμουν ανίδεος και αυτό θα είχε σίγουρα εμποδίσει την ανέλιξή μου στην Apple. Στη χειρότερη δε περίπτωση, θα είχε συμπεράνει ότι είμαι άχρηστος και θα με απέλυε την επόμενη ημέρα αν όχι επιτόπου» καταλήγει.
Όπως εξηγεί ο Καβασάκι, «στο Τμήμα Macintosh έπρεπε να αποδεικνύεις την αξία σου κάθε μέρα διαφορετικά ο Τζομπς θα σε ξεφορτωνόταν. Απαιτούσε την αριστεία αλλά και σε κρατούσε στην κορυφή. Σίγουρα το να δουλεύεις γι” αυτόν δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αρκετές φορές ήταν δυσάρεστη και πάντα ήταν αγχωτική, αλλά ο Τζομπς συνέβαλε ώστε πολλοί από εμάς να παράξουν το καλύτερο έργο της σταδιοδρομίας τους εκείνη την περίοδο».
«Αν μπορούσα να συνοψίσω τι έμαθα δουλεύοντας δίπλα στον Στηβ Τζομπς θα παρέθετα τα παρακάτω:
Να λες πάντα την αλήθεια: Η ειλικρίνεια είναι ένδειξη ικανότητας και σωστού χαρακτήρα. Χρειάζεται νοημοσύνη για να αναγνωρίζετε την αλήθεια και δύναμη για να την πείτε.
Όσο πιο σοφός είναι ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο λαχταρούν την αλήθεια. Λέγοντας στους ανθρώπους ότι το προϊόν τους είναι ωραίο απλά για να είστε ευγενικοί δεν τους βοηθάτε να το βελτιώσουν και σίγουρα είναι δύσκολο να τους εντυπωσιάσετε ή να τους ξεγελάσετε.
Η ειλικρίνεια δεν είναι μόνο καλύτερη, αλλά και ευκολότερη από το ψέμα. Υπάρχει μόνο μία αλήθεια, κατά συνέπεια λοιπόν το να την πεις είναι απλό. Εάν δεν είστε ειλικρινείς, πρέπει να δημιουργήσετε ένα ψέμα και στη συνέχεια να προσπαθείτε να θυμηθείτε τι είπατε σχετικά.