Αντιρρήσεις εκφράζουν οι εκπρόσωποι των θεσμών στην πρόθεση της κυβέρνησης να φέρει έκτακτη ρύθμιση για όσους έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη φορολογική διοίκηση.
Τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών θεωρούν ότι η θέσπιση μιας έκτακτης ρύθμισης επιστρέφει τη λειτουργία της φορολογικής πολιτικής αρκετά χρόνια πίσω, τότε που πολλοί οφειλέτες, φορολογούμενοι που πραγματικά δεν μπορούσαν να πληρώσουν αλλά και στρατηγικοί κακοπληρωτές, δεν πλήρωναν εμπρόθεσμα τις φορολογικές τους υποχρεώσεις περιμένοντας μια έκτακτη ρύθμιση με πολλές δόσεις. Η ρύθμιση αυτή ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια χρόνου και συχνότητα ανά περίπου ενάμιση χρόνο «δικαιώνοντας» όσους δεν πλήρωναν και την περίμεναν για να πληρώσουν τμηματικά.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι σε όλα τα κείμενα των αναθεωρημένων μνημονίων η εκπρόσωποι των δανειστών φρόντιζαν να προσθέσουν μια φράση: ότι οι αρχές δεσμεύονται πως δεν θα προσφέρουν νέα ρύθμιση αμνηστίας για τους φορολογούμενους. Με τη λέξη αμνηστία οι θεσμοί εννοούν όχι μόνο τη ρύθμιση περαίωσης φορολογικών υποθέσεων αλλά και οποιαδήποτε νέα ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών.
Με βάση όλα τα παραπάνω, οι θεσμοί θεωρούν ότι μια νέα ρύθμιση φορολογικού χαρακτήρα θα κατεδάφιζε την όποια κουλτούρα πληρωμών οικοδομήθηκε τα τελευταία χρόνια που δεν ήταν σε ισχύ κάποια έκτακτη ρύθμιση. Σημειώνεται ότι η τελευταία έκτακτη και γενικευμένη ρύθμιση οφειλών που θεσπίστηκε από το υπουργείο Οικονομικών είχε έρθει μονομερώς από την κυβέρνηση τον Φεβρουάριο του 2015, την προβληματική του πρώτου εξαμήνου του 2015 που έληξε τραγικά για την οικονομία με το δημοψήφισμα και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.
Από την πλευρά του το υπουργείο Οικονομικών έχει επιχειρήματα στη διαπραγμάτευση για τη θέσπιση νέας φορολογικής ρύθμισης, Υποστηρίζουν ότι η ρύθμιση θα περιοριστεί μόνο στις οφειλές που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες έως και το τέλος του 2017 και μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν εξοφληθεί ή ρυθμιστεί με την πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων οι φορολογικές οφειλές του 2018. Το επιχείρημα αυτό του οικονομικού επιτελείου δεν είναι τυχαίο. Έχει διαπιστωθεί ότι φορολογικές οφειλές που μένουν απλήρωτες για περισσότερους από δώδεκα μήνες συνήθως καταλήγουν στον ωκεανό των ληξιπρόθεσμων οφειλών και εμφανίζουν πολύ χαμηλή εισπραξιμότητα. Αν όμως, υποστηρίζουν στο ΥΠΟΙΚ, μπορέσουν οι φορολογούμενοι να ρυθμίσουν αυτές τις οφειλές τότε θα είναι ένα παιχνίδι με δυο κερδισμένους. Το δημόσιο ταμείο και τους οφειλέτες.
Το τι θα γίνει θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες όταν και θα καταλήξει η σχετική διαπραγμάτευση.