Αντιδράσεις ενδέχεται γι’ άλλη μία φορά να προκαλέσει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αυτή τη φορά για το θέμα φιλοξενίας προσφύγων.
Ο Σόιμπλε – με την ιδιότητα πλέον του προέδρου της γερμανικής Βουλής – τάχθηκε “υπέρ των ρεαλιστικών λύσεων για τα κέντρα διάσωσης και ασύλου εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα οποία να εγγυόμαστε τις ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και τις οποίες πρέπει να προστατεύσουμε – για παράδειγμα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και μέσω της πολιτικής και στρατιωτικής συμμετοχής της ΕΕ.
Σε μια τέτοια αποστολή σίγουρα θα συμμετείχαν και εκείνα τα κράτη- μέλη της Ε.Ε. που μέχρι στιγμής αρνούνται την κατανομή μεταναστών / προσφύγων”.
Ο έμπειρος χριστιανοδημοκράτης πολιτικός σε συνέντευξή του στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung» (FAZ), επισήμανε ότι “το μεταναστευτικό – προσφυγικό θέμα δεν έχει χάσει τη σημασία του εξαιτίας της κρίσης του κορονοϊού.
Λαμβάνοντας υπόψη την εσωτερική ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και την αξιοπιστία της ως κοινότητας αξιών, απαιτείται ένας κοινός ευρωπαϊκός νόμος για το άσυλο με ενιαία κριτήρια και εφικτές πρακτικές διαδικασίες αναγνώρισης του δικαιώματος αυτού.
Οι διαμάχες μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ σχετικά με την πολιτική μετανάστευσης δεν μπορούν να επιλυθούν με νομικά μέσα. Το αντίθετο: η προσπάθεια επιβολής υποχρεωτικών ποσοστώσεων υποδοχής με απόφαση της πλειοψηφίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν αποσόβησε τη σύγκρουση (μεταξύ των κρατών μελών), αλλά την επιδείνωσε”.
Ωστόσο, ο Βόλφγκανκ Σόιμπλε σημείωσε πως “οι ενωσιακές (της Ε.Ε) πρωτοβουλίες ήταν απαραίτητες για την προστασία των ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων και των ανθρώπων και στις δύο πλευρές αυτών των συνόρων και τόνισε ότι “ειδικά για το δίλημμα της θαλάσσιας διάσωσης στη Μεσόγειο, την οποία έχουμε ανθρωπιστική υποχρέωση να κάνουμε, το πράττουμε γνωρίζοντας ότι αυτό θα ενθαρρύνει τους κυνικούς λαθροδιακινητές”.