Η αύξηση των κερδών που ανακοίνωσε την Πέμπτη η Royal Dutch Shell ανέδειξε ένα ισχυρό τρίμηνο για τον μεγαλύτερο πετρελαϊκό όμιλο του κόσμου καθώς οι υψηλότερες τιμές πετρελαίου και τα χαμηλότερα κόστη οδηγούν τελικά σε ανάκαμψη ύστερα από τρία χρόνια «οικονομικού πόνου».
Οι προβλέψεις της Shell οι οποίες έκαναν λόγο για 47% αύξηση στα κέρδη στα 4,1 δις. δολάρια ακολούθησαν την ίδια πορεία στις επιδόσεις με άλλους πετρελαϊκούς κολοσσούς όπως είναι οι BP, Total, ExxonMobil και Chevron. Την ίδια στιγμή, η τιμή του αργού μπρεντ, το οποίο χρησιμοποιείται ως διεθνής δείκτης αναφοράς, σημείωσε άνοδο πάνω από τα 60 δολάρια το βαρέλι για πρώτη φορά από το 2015 καθώς η αυξανόμενη ζήτηση αρχίζει να ξεπερνά τα διαθέσιμα αποθέματα ύστερα από την πιο βαθειά ύφεση η οποία διήρκησε για μια ολόκληρη γενιά.
Ωστόσο, εξίσου σημαντικές ήταν και οι μειώσεις του κόστους οι οποίες κατέστησαν τη βιομηχανία ικανή να παράξει μεγαλύτερη ρευστότητα με τις τρέχουσες τιμές σε σχέση με ό,τι έκαναν οι επιχειρήσεις παλαιότερα όταν οι τιμές ξεπερνούσαν τα 100 δολάρια το βαρέλι το 2014.
«Όλοι οι κολοσσοί αποδεικνύουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν με τιμή πετρελαίου στα 50 δολάρια το βαρέλι, κάτι για το οποίο η αγορά αμφέβαλε ότι θα συμβεί άμεσα», ανέφερε ο Rohan Murphy, ενεργειακός αναλυτής στην Allianz Global Investors. Ο τζίρος της Shell ήταν μεγαλύτερος λαμβάνοντας ενίσχυση από τη νέα παραγωγή και τις συνέργειες για το κόστος. Με μια μέση τιμή στα 52 δολάρια το βαρέλι, η Shell είχε ταμειακές ροές ύψους 10,01 δις δολάρια κατά το τρίμηνο που έληγε το Σεπτέμβριο και αυτό ήταν αρκετό για να καλύψει τις κεφαλαιουχικές δαπάνες και το μέρισμα για πέμπτο συνεχόμενο τρίμηνο.
Η βελτιωμένη εικόνα που παρουσιάζεται στα χρηματοοικονομικά των εταιρειών του κλάδου χρωστάει πολλά στις καθυστερήσεις και την ακύρωση κάποιων νέων έργων ανάπτυξης για το πετρέλαιο και το αέριο, κάτι που βοήθησε να προστατευτεί η μετοχή από τη μείωση του κόστους αλλά δημιουργεί ζητήματα για την μελλοντική ανάπτυξη.
Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες αναμένεται ότι θα φθάσουν τα 25 δις. ευρώ φέτος σε σύγκριση με τα 40 δις το 2013 πριν από την συμφωνία της Royal Dutch Shell με την BG. Παρόμοιες περικοπές έχουν γίνει σε όλη τη βιομηχανία ωθώντας τις επενδύσεις σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Ο μέσος αριθμός των νέων επενδύσεων για τον κλάδο του πετρελαίου και του αερίου σημείωσε πτώση από τις 35 ανά έτος για το διάστημα 2010-2014 στις 12 το 2015, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Total, Patrick Pouyanné. Αυτός ο αριθμός θα πρέπει να αυξηθεί, όπως επεσήμανε, αν αποφευχθεί το 2020 η μείωση της προσφοράς. Όπως και άλλα στελέχη της βιομηχανίας, θεωρεί ότι οι μειωμένες δαπάνες ομοίως αντικατοπτρίζουν βελτίωση της αποτελεσματικότητας στον κλάδο, επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να κάνουν περισσότερα με λιγότερα.
Ο επικεφαλής της νορβηγικής Statoil, Eldar Saetre, έστησε τη νέα πλατφόρμα παραγωγής στη Βόρεια Θάλασσα και το κόστος της επένδυσης έπεσε κατά 25% σε σχέση με τον αρχικό προϋπολογισμό ο οποίος έκανε λόγο για 123 δις δολάρια αντί για τα 92 δις που κόστισε τελικά. «Ποτέ δεν είχα δει μια τέτοια μείωση ύστερα από μια επενδυτική απόφαση», δήλωσε σχετικά. Μεγάλο μέρος της εξοικονόμησης στη δαπάνη προέρχεται από την μείωση του κόστους προμήθειας. Ωστόσο, ο Bernard Looney, επικεφαλής έρευνας και παραγωγής της BP επέμεινε ότι η μείωση κατά τα δύο τρίτα είναι δομική και όχι κυκλική σημειώνοντας ότι αυτό θα μπορούσε να είναι βιώσιμο.
«Αποτελεί περισσότερο ένα παράδειγμα για το πόσο κακή ήταν η ιστορία στο παρελθόν και πόσο καλά καταλήξαμε να είμαστε», ανέφερε και πρόσθεσε ότι «μειώσαμε το κόστος του έργου Mad Dog 2 (στον Κόλπο του Μεξικού) από τα 20 δις δολάρια στα 8 δις δολάρια».
Τα κόστη των επενδύσεων και το μέλλον των project
Τα παραδείγματα εξοικονόμησης κόστους αφορούν κυρίως στην τυποποίηση του σχεδιασμού από το ένα project στο άλλο.
«Την εποχή όπου το πετρέλαιο κόστιζε 100 δολάρια το βαρέλι, η βιομηχανία καμάρωνε ότι είχε τον καλύτερο σχεδιασμό στις παραγγελίες. Αυτό άλλαξε και τώρα βλέπουμε να υπάρχουν πιο πολλά ετοιμοπαράδοτα μέσα. «Η ψηφιακή τεχνολογία όπως είναι η υιοθέτηση αυτοματισμών για τη βελτίωση της ακρίβειας στις γεωτρήσεις και η ανάλυση των στοιχείων για τη βελτιστοποίηση της παραγωγής επίσης βοηθούν, αναφέρει ο κ. Looney.
Πολλοί αμφιβάλλουν για το αν μια τόσο κυκλική βιομηχανία θα είναι σε θέση να αποφύγει τις υπερβολές του παρελθόντος. Τα κόστη ήδη βαίνουν αυξανόμενα στα πεδία σχιστόλιθου και τα στελέχη της πετρελαϊκής βιομηχανίας αναφέρουν ότι οι χαμηλές τιμές στις οποίες πληρώνονται οι εταιρείες τους σε άλλα μέρη του κόσμου δεν είναι βιώσιμες.
Η Jessica Uhl, επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της Shell, είπε την Πέμπτη ότι δεν υπήρχαν σημάδια για πληθωρισμό κόστους έξω από τη Βόρεια Αμερική και προέβλεψε συνέχεια στο δρόμο προς την αποδοτικότητα.
«Προσπαθούμε να χτίσουμε μια εταιρεία ανθεκτική στις χαμηλές τιμές», σημείωσε προσθέτοντας ότι τα νέα project είναι σχεδιασμένα για να φέρουν χρήματα με όρους όπου οι τιμές κυμαίνονται κάτω από τα 50 δολάρια το βαρέλι.
Η Total προχωράει ακόμη περισσότερο. Η τιμή στην οποία απαιτείται να βρίσκεται η τιμή του πετρελαίου για να καλύπτει τα έξοδά της ορίζεται κάτω από τα 30 δολάρια το χρόνο με στόχο να πέσει ακόμη περισσότερο το 2019 στα 20 δολάρια. Ο Alasdair McKinnon από την Investment Trust, ο οποίος κατέχει μετοχές στην ExxonMobil, τη Chevron, τη Shell και την Total ανέφερε ότι οι πετρελαϊκοί κολοσσοί είχαν «το πάνω χέρι» στα κόστη όσο η αγορά των υπηρεσιών του κλάδου εξακολουθούσε να «κολλάει» από τις πλεονασματικές ποσότητες. Αλλά θεωρεί ότι οι βελτιώσεις της αποδοτικότητα θα μπορούσαν να ελεγχθούν αν η βιομηχανία γινόταν λιγότερο επιφυλακτική στις επενδύσεις την ώρα που βλέπει τις τιμές να αυξάνονται.