Το μεγάλο πρόβλημα της Φώφης Γεννηματά δεν είναι η ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου ή των εσωκομματικών εκλογών
Ο Οδυσσέας Κωσταντινόπουλος εντείνει τις προσπάθειες του για μετασχηματισμό της παράταξης και βρίσκει ευήκοα ώτα σε ανθρώπους της γενιάς του, οι οποίοι τον πλαισιώνουν στην προσπάθεια του αυτή.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος στοχοποιείται από την αντιπολίτευση σε καθημερινή βάση, καθώς σηκώνει το βάρος της εκπροσώπησης του ΠΑΣΟΚ μέσα στο κοινοβούλιο και μένει στον «αφρό» της επικαιρότητας.
Γράφει ο Φωτεινός Παναγιώτης
Η Φώφη Γεννηματά, αν και φέρει όνομα βαρύ σαν ιστορία, εκτέθηκε από νωρίς στην κούρσα αυτή της διαδοχής και όσο το συνέδριο πάει πίσω χρονικά, αρχίζει και φθίνει η υποψηφιότητα της.
Το μεγάλο πρόβλημα της όμως δεν είναι η ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου ή των εσωκομματικών εκλογών. Το πρόβλημα της κ. Γεννηματά είναι πως ακόμα δε έχει παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, από ότι έχουμε δει και στο παρελθόν. Δεν δείχνει μέχρι στιγμής ικανή να πείσει, ότι μπορεί να πετύχει την ανανέωση, να φέρει μία άλλη πρόταση, μία νέα συνταγή. Κινείται δηλαδή περισσότερο με παραδοσιακές κομματικές συνταγές, παρά με το βλέμμα στο μέλλον.
Αν και μπορεί να ενώσει κάποιο μέρος από το κομμάτι του πασοκικού παζλ που έφυγε, δεν μπορεί αν το κάνει αυτό, να κρατήσει το κομμάτι εκείνο που έμεινε και «κράτησε τις Θερμοπύλες» στα δύσκολα.
Μπορεί να κάνει δηλαδή μια παλαιοκομματικού τύπου διαχείριση, σε ένα κόμμα που χρειάζεται όμως κάτι φρέσκο, κάτι διαφορετικό, που θα του επιτρέψει να πέσει στην βάση, να τριφτεί με την κοινωνία και να του δώσει ώθηση, με απώτερο σκοπό και στόχο την αύξηση των εκλογικών του ποσοστών.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με κινήσεις προσεταιρισμού και κομματικού προσηλυτισμού, που γίνονται στο παρασκήνιο, σε ανθρώπους που άνηκαν στο παλιό ή μάλλον παλαιολιθικό ΠΑΣΟΚ, δεν της επιτρέπουν να έχει το πλεονέκτημα σε μια μάχη που μέχρι τότε, ενδεχομένως να έχει μετατραπεί σε γενεαλογική σύγκρουση προτάσεων και όχι προσώπων.