Οι εποχές των μεγάλων-λαοπλάνων ηγετών και εμβληματικών προσωπικοτήτων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Και ενώ καταρρίπτονται η μία μετά την άλλη οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, και ενώ το σύνθημα της ‘’εθνικής υπερηφάνειας’’ έχει αντικατασταθεί από την αστάθεια και την αβεβαιότητα για το μέλλον, το ΠΑΣΟΚ εισέρχεται στο πιο κρίσιμο-ίσως- Συνέδριό του, καθοριστικό για την ύπαρξή του.
Στο συνέδριο αυτό η νέα γενιά πρέπει να θέσει τις δικές της κόκκινες γραμμές:
- Τέρμα στις νοοτροπίες που κουβαλούν μαζί τους όσοι άσκησαν εξουσία τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Είμαστε κόμμα του 4,7% και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους!
- Τέρμα στην κομματική στράτευση που στόχο έχει την πολιτική επιβίωση κάποιων. Η στράτευση αυτή τραυμάτισε βαθιά την Παράταξη και συνεχίζει να την τραυματίζει.
- Το όραμα για το μέλλον της Παράταξης δε θα πρέπει να ξεκινά και να τελειώνει σε ευχολόγια επαναπατρισμού δυσαρεστημένων στελεχών και ψηφοφόρων.
- Το όραμα για την Παράταξη δε θα πρέπει να ξεκινά και να τελειώνει στην επίκληση της συναισθηματικής ψήφου, διότι συναίσθημα συνδεδεμένο με το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ έχουν πλέον μόνο οι μεσήλικες και οι συνταξιούχοι ψηφοφόροι μας, όχι οι νέοι.
- Το όραμα για την Παράταξη θα πρέπει να περιλαμβάνει τη σύνθεση και τη διεύρυνση.
Σύνθεση απόψεων, τάσεων με γνώμονα πάντα τις αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη, επικαιροποιημένες, όμως και προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα.
Διεύρυνση όχι απλά και μόνο της εκλογικής μας βάσης, αλλά κυρίως διεύρυνση του ακροατηρίου μας, των δεκτικών πολιτών να μας ακούσουν στην κοινωνία ευρύτερα, στους χώρους δουλειάς, στις Ενώσεις, στα Επιμελητήρια, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στον ιδιωτικό τομέα που πλήττεται ανεπανόρθωτα, στους νέους, στους άνεργους.
Το όραμα για την Παράταξη επιτάσσει να πάψουμε να είμαστε φοβικοί σε ο,τιδήποτε νέο δεν προέρχεται από εμάς, αλλά είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί με εμάς σε μια κοινή βάση για την προκοπή του τόπου μας.
Το όραμα για την Παράταξη επιτάσσει την ανανέωση προσώπων, πολιτικών , ιδεών, προτάσεων. Ανανέωση ουσιαστική, πραγματική, συθέμελη !!! Όχι άλλο ένα τσιτάτο για επικοινωνιακή χρήση.
Το ΠΑΣΟΚ κατέληξε να είναι ένα γερασμένο κόμμα, χωρίς ζωντάνια, χωρίς οξυγόνο, χωρίς νιάτα.
Και ναι, είναι εξωφρενικό να γίνεται λόγος για αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ, είναι, όμως, το ίδιο εξωφρενικό το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα της ΑΛΛΑΓΗΣ, να αρνείται να αλλάξει πρώτα το ίδιο και να μένει προσηλωμένο σε ιδέες και νοοτροπίες που πλέον είναι τοξικές και για το ΠΑΣΟΚ και για τον τόπο.
Και το κυριότερο, είναι εξωφρενικό σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα, να έχει μείνει η χώρα μας χωρίς στιβαρή και συμπαγή Κεντροαριστερή έκφραση. Είναι απορίας άξιον πώς έκαστος των ‘’ηγετίσκων’’ που αναπήδησε από το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ, έχει την πεποίθηση ότι μπορεί να ηγηθεί μιας Κίνησης, η οποία θα συμβάλει στη δημιουργία μιας μεγάλης Κεντροαριστερής Παράταξης, όταν δεν συνέβαλαν οι ίδιοι στην ενότητα του ίδιου του κόμματος που τους ανέδειξε!
Τέρμα τα ψέματα λοιπόν.
Το συνέδριο αυτό θα πρέπει να σηματοδοτήσει την πραγματική, την ουσιαστική αναγέννηση της Παράταξης μέσα από μια μάχη γενεών και νοοτροπιών.
Ο επόμενος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να εγγυηθεί την αναγέννηση αυτή μέσα από νέες πολιτικές, φρέσκιες ιδέες, νέα πρόσωπα. Να εγγυηθεί την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στις ρίζες του, στην κοινωνική του βάση.
Να ενώσει, να συνθέσει, να διευρύνει μέσα από ένα ‘’συμβόλαιο’’ με τη νέα γενιά που θα δώσει ξανά ζωντάνια και πνοή στο ΠΑΣΟΚ.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ πρέπει και μπορεί να ξαναγίνει το κόμμα της ΕΛΠΙΔΑΣ , αρκεί να αποτινάξει ό,τι παλαιό σε πρόσωπα και νοοτροπίες το κρατά καθηλωμένο.
Με το βλέμμα στην ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ του ΠΑΣΟΚ, λοιπόν…ραντεβού στο Συνέδριο.
*Γράφει η Νανά Βρυώνη
Δικηγόρος-Μέλος Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ