Άλλα έγραφε η «Αυγή» για την αποπομπή του Νίκου Φίλη, άλλα υποστήριξε ο υπουργός Επικρατείας Χρ. Βερναρδάκης.
Η σύγκρουση του πρώην υπουργού Παιδείας Nικου Φίλη με την Εκκλησία οδήγησε τελικά στην αποπομπή του από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στον πρόσφατο ανασχηματισμό. Αυτό τουλάχιστον γνωρίζαμε έως τώρα, αυτό είχε γράψει και η επίσημη κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή».
Χθες ο νέος υπουργός Επικρατείας και στενός συνεργάτης πλέον του πρωθυπουργού, Χριστόφορος Βερναρδάκης, προσπάθησε να πείσει το κομματικό ακροατήριο και όχι μόνο, για το ακριβώς αντίθετο, αποδίδοντας την άτακτη κυβερνητική υποχώρηση σε …σχεδιασμό.
Μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε η εφημερίδα «Εποχή» στη Θεσσαλονίκη με θέμα :«μετά το Συνέδριο τι;» και απαντώντας σε παρατήρηση του μέλους της πολιτικής γραμματείας Πάνου Λάμπρου, αλλά και σε τοποθετήσεις άλλων ομιλητών και παρευρισκομένων, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως του Ν. Φίλη, οι αλλαγές στην κυβέρνηση, ασχέτως εάν οι διάδοχοι τους ακολουθήσουν την ίδια πολιτική, είναι πιθανόν να στέλνουν την εντύπωση «στην κοινωνία, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πίσω» ο κ. Βερναρδάκης τόνισε:
«Ο Φίλης δεν έφυγε γιατί συγκρούστηκε, γιατί απαίτησε κάποιος από τον Τσίπρα και μάλιστα ο αρχιεπίσκοπος, να φύγει» και πρόσθεσε : «Σίγουρα δεν έφυγε, γιατί δεν έκανε καλή δουλειά στο υπουργείο, όπως και το ίδιο ισχύει για τον σύντροφο και συνάδελφο και αγαπητό φίλο Νίκο Παρασκευόπουλο (ο οποίος ήταν στην εκδήλωση)». «Ξέρετε, υπάρχουν ζητήματα σχεδιασμού, που μας ξεπερνάνε πολλές φορές και ξεπερνάνε και τις ατομικές μας απόψεις» είπε ο κ. Βερναρδάκης.
Τι έγραφε η «Αυγή» στις 8 Νοεμβρίου:
Για «εκβιασμό» του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα σχετικά με την αποπομπή του Νίκου Φίλη έκανε λόγο στις 8 Νοεμβρίου η «Αυγή» σε δύο επώνυμα άρθρα της, στην πρώτη και τελευταία σελίδα της εφημερίδας.
«Ο Ιερώνυμος εκβίασε τον Τσίπρα ανοιχτά και δημόσια. Την κεφαλή του Φίλη, γιατί αλλιώς θα έχετε πόλεμο με την Εκκλησία», έγραφε ο αρθρογράφος Θανάσης Καρτερός.
«Ο πλήρως μεταλλαγμένος αρχιεπίσκοπος μετατράπηκε οριστικά στο «γαλάζιο άνθος» της διασταύρωσης της κοινωνικής ακροδεξιάς (Βορίδης, Γεωργιάδης κ.ά.) με την οικονομική Ακροδεξιά του άκρατου νεοφιλελευθερισμού και την «πνευματική» του Σεραφείμ, του Άνθιμου και του Αμβρόσιου», αναφερόταν στο άλλο άρθρο.