Γράφει η Εύα Αντωνοπούλου
Ο κ. Στουρνάρας δέχθηκε στο γραφείο του εκπροσώπους του Σεν Τζεν, του τέταρτου σε μέγεθος αεροδρομίου της Κίνας, οι οποίοι εξεδήλωσαν επισήμως το ενδιαφέρον τους για το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Πιστεύει ότι το ενδιαφέρον των Κινέζων είναι πραγματικό και ελπιδοφόρο και όπως λέει: «Η Ελλάδα μπορεί να γίνει κόμβος εισόδου των κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη. Θέλουν να αναδείξουν το αεροδρόμιο και την ευρύτερη περιοχή των Σπάτων ως ισχυρή επιχειρηματική βάση διακίνησης προϊόντων σε ολόκληρη την Ευρώπη, με αποθηκευτικούς χώρους, σχήματα συναρμολόγησης τεχνολογικών αγαθών και να μετατρέψουν όλη την περιοχή σε κόμβο διεθνούς εμπορίου».
Τον κο Στουρνάρα επισκεύτηκε επίσης ο κ. Λιου Ζονγκτιάν, πρόεδρος της κινεζικής εταιρείας αλουμινίου China Zhongwang Holdings Limited, ο οποίος θεωρείται «βασιλιάς του αλουμινίου» της Κίνας, με τον οποίο συζήτησε επενδυτικές δυνατότητες στην Ελλάδα
Κατόπιν αυτών ο πρωθυπουργός προετοιμάζεται εντατικά να πάει στην Κίνα για να διαπραγματευτεί μεγάλες κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα.
H αλήθεια είναι ότι οι πρόσφατες «διαρροές» Στουρνάρα για επενδύσεις δόθηκαν πιο συγκρατημένα από τις μεγαλόστομες εξαγγελίες Γιώργου Παπανδρέου σε Αθήνα και Κατάρ. Οι αναμνήσεις έντονες από τα ταξίδια του Γιώργου Παπανδρέου και της κομπανίας του στο Κατάρ, οι νόμοι fast-track αλλά και οι εξαγγελίες για επενδύσεις του Κατάρ στο Ελληνικό, στο σταθμό υγροποίησης υγραερίου, στην μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο και άλλα παρόμοια ηχηρά, ακόμα χαραγμένα στο μυαλό μας και αποτέλεσμα μηδέν. Α λάθος η μόνη «επένδυση» που προέκυψε από όλες αυτές τις βόλτες ήταν η αγορά ενός νησιού από τον σεΐχη του Κατάρ Άραβα! Δεν παύουν όμως και οι τωρινές να είναι εξαγγελίες μεγάλων, πολύ μεγάλων, επενδύσεων πριν να έχουν γίνει σοβαρές προεργασίες και «κατ” αρχήν συμφωνίες». Πολλά, πάρα πολλά, φαίνεται να στηρίζονται σε ένα σωτήρα. Τώρα, όχι στο Σεΐχη του Κατάρ, αλλά στους Κινέζους βαρόνους. Αλήθεια ποια η χρονική κλίμακα υλοποίησης, απόδοσης τέτοιων επενδύσεων μετά τις «υπογραφές»;
Καλού κακού ας κρατήσουμε μικρό καλάθι!