Οι δυο γυναίκες κρίθηκαν από το Κακουργιοδικείο αναξιόπιστες – Τι καταγγέλλει το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου.
Απαράδεκτους κρίνει το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου τους λόγους και τα επιχειρήματα πάνω στα οποία βασίστηκε η απόφαση του Κακουργιοδικείου ώστε να αθωώσει τον αναισθησιολόγο για τις κατηγορίες βιασμού.
Σύμφωνα με το ΚΥΠΕ και οι δυο γυναίκες κρίθηκαν από το Κακουργιοδικείο αναξιόπιστες, αποτέλεσμα το οποίο παρατηρείται για χρόνια όταν εκδικάζονται περιπτώσεις γυναικών που έχουν υποστεί σεξουαλική βία.
‘Οπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση, η απόφαση του Κακουργιοδικείου είναι βασισμένη πάνω σε προκαταλήψεις και στερεότυπα για τις γυναίκες που υπόκεινται σε σεξουαλική βία.»Το γεγονός ότι όλοι οι μύθοι γύρω από τη σεξουαλική βία είναι πρόδηλοι στην συγκεκριμένη απόφαση επιβεβαιώνει την έλλειψη ευαισθησίας σε θέματα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών όπως η σεξουαλική βία. Δηλώσεις όπως, «αφύσικη κρίθηκε η αντίδραση της αμέσως μετά το βιασμό της να πηγαίνει σπίτι και να κοιμάται χωρίς να λέει οτιδήποτε σε κανένα», αντανακλούν τα συνεχιζόμενα «κενά δικαιοσύνης» που διαιωνίζονται από το πατριαρχικό σύστημα που επικρατεί στην Κύπρο, με κυριότερο φορέα έκφρασης του το δικαστικό σώμα. Με βάση Διεθνείς και Ευρωπαϊκές συμβάσεις και οδηγίες , το δικαστικό σώμα οφείλει να διασφαλίζει τα δικαιώματα των γυναικών που υπόκεινται σε εγκλήματα εναντίων της σωματικής και ψυχολογικής τους ακεραιότητας», τονίζει το Ινστιτούτο.
Τα συμπεράσματα του Κακουργιοδικείου, σύμφωνα με την ανακοίνωση, όπως για παράδειγμα «γιατί χρειαζόταν να την απειλεί ή να τη ναρκώνει για να τη βιάζει αφού μπορούσε να εξασφαλίζει τη συναίνεση της με το διεγερτικό», δείχνει την έλλειψη ευαισθησίας και εξειδικευμένης κατάρτισης του δικαστικού σώματος στην Κύπρο για θέματα που αφορούν τη σεξουαλική βία κατά των γυναικών. Τέτοιες δηλώσεις που εκφράζουν προσωπικές προκαταλήψεις, πλήρη άγνοια και απουσία ευαισθησίας ως προς τις ανισότητες των φύλων οδηγούν στην σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών.
Σύμφωνα με το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου, στην Κύπρο παρατηρείται πολύ υψηλό επίπεδο της «πρόωρης λήξης» των υποθέσεων που αφορούν περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών, των χαμηλών ποσοστών καταδικών, τον μη αποτρεπτικό χαρακτήρα των επιβαλλόμενων ποινών και το ύψος τους. Αυτά τα δεδομένα συνδέονται με σοβαρά ελλείμματα στους μηχανισμούς υποστήριξης των γυναικών ως μάρτυρες. Οι γυναίκες αποθαρρύνονται να προχωρήσουν σε ποινικές έρευνες για τα εγκλήματα στα οποία υπόκεινται σε συστηματική βάση. Εγείρονται επίσης τεράστια ερωτήματα σε σχέση με τη νομική και ψυχολογική στήριξη που θα έπρεπε να παρείχαν στις δύο γυναίκες, αμέσως μετά τις καταγγελίες, πριν και κατά την διάρκεια της δίκης. Το Ινστιτούτο διερωτάται εάν κατά τη δίκη υπήρξε υποστηρικτική μαρτύρια εμπειρογνωμόνων που να εξηγούν ακριβώς πως οι γυναίκες θύματα σεξουαλικής βίας αντιδρούν όταν έχουν υποστεί σεξουαλική βία.
Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία που αφορούν σεξουαλικά αδικήματα κατά των γυναικών, παρατηρείται αυξητική τάση καταγγελιών: κατά το 1990 καταγραφήκαν 8 γυναίκες ενώ κατά το 2006 καταγραφήκαν 77 γυναίκες θύματα σεξουαλικών αδικημάτων. Τα στοιχεία αυτά αφορούν μόνο όσα περιστατικά έχουν αναφερθεί στην αστυνομία καταδεικνύοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός κοινού συστήματος συλλογής στατιστικών δεδομένων για όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών.
Το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου καλεί το κράτος να:
-Βελτιώσει άμεσα τις διαδικασίες ποινικής διερεύνησης και καταδίκης αυτών των περιπτώσεων, ώστε να δοθεί το μήνυμα ότι η βία κατά των γυναικών δεν είναι πλέον αποδεκτή.
-Εφαρμόσει τη νομοθεσία και όλες τις πολιτικές για την αντιμετώπιση της βίας οι όποιες πρέπει να παρακολουθούνται και να αξιολογούνται σε συνεχή βάση.
-Δημιουργήσει ένα κεντρικό σύστημα συλλογής δεδομένων για όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών.
-Οργανώσει συστηματική και εξειδικευμένη εκπαίδευση, με την χρήση της οπτικής του φύλου σε όλους τους φορείς που εμπλέκονται στην εξέταση περιπτώσεων βίας κατά των γυναικών.
-Προβεί άμεσα στην ανάπτυξη ειδικού μηχανισμού στήριξης/προστασίας και συγκεκριμένων μέτρων, στέγασης και φροντίδας των γυναικών και κοριτσιών θυμάτων σεξουαλικής βίας, μέσα από την ανάπτυξη μίας λειτουργικής και αποτελεσματικής διατμηματικής συνεργασίας μεταξύ της αστυνομίας, των υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας και άλλων αρμόδιων φορέων.
-Υπογράψει άμεσα την Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Συμβουλίου της Ευρώπης), η οποία αποτελεί το πρώτο ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών (συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας), για την προστασία των θυμάτων και για τον τερματισμό της ατιμωρησίας των δραστών/θυτών.