Μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά ο φόβος του Σαμαρά;
Είναι απόλυτα προβλέψιμη και προδιαγεγραμμένη η πορεία της τρικομματικής κυβέρνησης και του ίδιου του Σαμαρά.Αρκεί να θυμηθούμε τις συνθήκες με τις οποίες απέσπασαν την ψήφο του λαού καθώς και την αποστολή που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας.
Μια χώρα που υπέστη ένα τεράστιο σοκ με την απώλεια της ευημερίας , μοιάζει με τοξικομανή που προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρει την δόση του.
Νοικοκυραίοι που πρέπει να συντηρήσουν τις οικογένειες και κυρίως τις ανάγκες που δημιούργησαν και γιγάντωσαν , επιχειρηματίες που πρέπει να συνεχίσουν την λειτουργία των επιχειρήσεών τους , δημόσιοι υπάλληλοι που ζητούν να μη χαθεί η σιγουριά του έστω και κουτσουρεμένου μηνιαίου μισθού , συνταξιούχοι που αγωνιούν μη μείνουν χωρίς καθόλου πόρους μέσα στην ανημποριά της τρίτης ηλικίας , ελεύθεροι επαγγελματίες που ελπίζουν σε κάποια αναστροφή της έλλειψης ρευστού , ιδιωτικοί υπάλληλοι που φοβούνται μην κλείσει η επιχείρηση και μείνουν χωρίς δουλειά.
Αυτοί υπήρξαν οι ψηφοφόροι που χάρισαν στα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης την δυνατότητα να παίξουν με τις ανασφάλειές τους.
ΦΟΒΟΣ οδήγησε τους ψηφοφόρους στην κάλπη
ΦΟΒΟΣ είναι και η κυβερνητική πολιτική.
Φόβος μήπως μας φύγουν οι δεξιοί προς την χρυσή αυγή
Φόβος μήπως μας φύγουν οι κεντρώοι προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Να , τα δύο άκρα λοιπόν , που πρέπει να καταδειχθούν και να στοχοποιηθούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε εύκολος στόχος γιατί τσίμπησε το δόλωμα ότι είναι κόμμα εξουσίας και άρχισε να κατεβάζει τα στελέχη του στα ΜΜΕ για να παρουσιάσουν τις υπό διαμόρφωση θέσεις του.
Τα ΜΜΕ όμωςείναι το κύριο στήριγμα της κυβέρνησης και οι Συριζαίοι βρέθηκαν στο λάκκο των λεόντων.
Άλλες θέσεις παρουσίαζε το ένα στέλεχος , άλλες το άλλο , άλλες ο αρχηγός , με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει κολλήσει δημοσκοπικά στο 20% και να μην μπορεί να ωφεληθεί από την κυβερνητική φθορά.
Από την άλλη η χρυσή αυγή ξεμπέρδεψε (άθελά της; ) με τα ΜΜΕ , χάρη στο χαστούκι του \’\’Άντρα\’\” , βουλευτή της στην Κανέλλη.
Εξαφανίστηκε από την ενημερωτική ζώνη της τηλεόρασης και την προβολή της ανέλαβαν τα μεσημεριανά και οι εφημερίδες.
Γλύτωσε έτσι το πολιτικό ξεβράκωμα που θα είχε υποστεί σε ενημερωτικά-δημοσιογραφικά πάνελς , εξαιτίας της απουσίας πολιτικού προγράμματος.
Αποκόμισε όμως την life style προβολή μέσα από θέματα και άρθρα που δημιουργούν ανώδυνες εικόνες σε αναγνώστες και θεατές.
Αποτέλεσμα να είναι πλέον δημοσκοπικά η τρίτη δύναμη.
Αφού κατάφερε λοιπόν , ο Σαμαράς , να ελέγξει τον ΣΥΡΙΖΑ και την χα , από τον Γενάρη και μετά έθεσε σε εφαρμογή το άλλο σκέλος του σχεδίου του : να κρατήσει ζωντανούς τους άλλους δύο \’\’συμμάχους\’\” του τόσο όμως , όσο να μπορεί να τους ελέγχει πλήρως και ταυτόχρονα να τους χρησιμοποιεί ως άλλοθι για την ακροδεξιά στροφή του και να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Χρησιμοποίησε τον αντιεξουσιαστικό χώρο και τις καταλήψεις για να πετύχει απ\’τη μια την αποκοπή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ από τις όποιες εναπομείνασες αριστερές σκέψεις και ιδέες , από την άλλη να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκδήλωση υπεράσπισης ή έστω συμπάθειας προς τους αναρχικούς και έτσι να συσπειρώσει τους νοικοκυραίους γύρω του και τέλος να δείξει ότι η χα είναι άχρηστη γιατί έχει τη βούληση να εξαφανίσει ο ίδιος τις \’\’εστίες ανομίας\’\”.
Σε γενικές γραμμές το πέτυχε αλλά του παρουσιάστηκε το πρόβλημα της Χαλκιδικής. Στις #Skouries αντιμετώπισε το πρόβλημα της μαζικής αντίστασης των κατοίκων στην καταστροφή του μέλλοντός τους.
Βγήκε λοιπόν και δήλωσε ότι θα υπερασπίσει τις ξένες επενδύσεις με όποιο κόστος και ονόμασε την αντίδραση των πολιτών πόλεμο εναντίον της ανάπτυξης άρα και εναντίον της χώρας!
Για τους περισσότερους νοικοκυραίους αυτό έπιασε και έτσι δεν χάθηκε ούτε η λαική ούτε η κοινοβουλευτική στήριξη της κυβέρνησής του.
Για να κετευνάσει όμως τους επενδυτές και να μην δώσει το κακό παράδειγμα στους υπόλοιπους ξένους που θέλουν να αγοράσουν Ελλάδα , έσπευσε να ανακοινώσει νέα μεταλλεία σε Μακεδονία και Θράκη .
Αυτό ίσως να είναι και ο απρόβλεπτος παράγοντας και το μεγάλο στοίχημα του Σαμαρά.
Οι τοπικές κοινωνίες , όσο το πρόβλημα ήταν μακριά απ\” αυτές , ήταν εφησυχασμένες. Τώρα που η αρρώστια έρχεται στον τόπο τους , το σκέφτονται σοβαρά να αντιδράσουν.
Ο φόβος που έσπειρε ο Σαμαράς είναι πολύ πιθανόν να γίνει φόβος για τον Σαμαρά.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ δεν θα μπορέσουν σε λίγο καιρό να αποτελούν το στήριγμα μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης , όχι γιατί δε θέλουν , αλλά γιατί θα βλέπουν τους ψηφοφόρους τους να μην τους ακολουθούν.
Γι” αυτό ο Σαμαράς φροντίζει για κατοπινές συμμαχίες , φέρνοντας στην βουλή νομοσχέδια που ξέρει πως δεν θα τα ψηφίσει ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΔΗΜΑΡ.
Η κατεύθυνση των νομοσχεδίων όμως στοχεύει στη χα και πιθανόν στους ΑΝΕΛ , ή κομμάτι αυτών.
Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια καθώς και αυτό του γένους των υποψηφίων σε στρατιωτικές σχολές , ακριβώς αυτή την σκοπιμότητα έχουν . Προετοιμάζουν νέες συμμαχίες.
Και ενώ όλα φαίνονται να είναι ελεγχόμενα από τον Σαμαρά και την ΝΔ , υπάρχει κάτι που είναι ικανό να τους καταστρέψει εντελώς!
Η προεκλογική σημαία , η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ! ! !
Η ανάπτυξη δεν θα ξεπροβάλλει ξαφνικά μια κάποια μέρα και θα αρχίσει να βρέχει ευρά!
Η ανάπτυξη χρειάζεται την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών!
Ξέρουν στο υπουργείο οικονομικών ότι η αγοραστική δύναμη των ελλήνων έχει εξατμιστεί και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανακάμψει το λιανικό άρα και το χονδρικό εμπόριο , η βιομηχανία , η μεταποίηση και οι μεταφορές.
Τους ξεγελά όλους τους επαγγελματίες μέχρι στιγμής , ψελλίζοντας για ΕΣΠΑ , κοινοτικά κονδύλια και δάνεια.
Άντε και δίνει δάνεια στους ελεύθερους επαγγελματίες και στις επιχειρήσεις ! αυτά τα δάνεια θα φέρουν καταναλωτές στα μαγαζιά τους ; πως θα τα ξεπληρώσουν ; οι τράπεζες δεν θα διεκδικήσουν τις παλαιότερες οφειλές τους ;
Εδώ είναι λοιπόν το πιο αδύνατο σημείο της πρότασης Σαμαρά.
Εκλέχθηκε με σύνθημα την ανάπτυξη ξέροντας ότι δεν μπορεί να την πετύχει σε καμιά περίπτωση.
Το παραπάνω , σε συνδιασμό με τις τοπικές αντιδράσεις και απρόβλεπτα γεγονότα (θάνατος από ασφυξία των φοιτητών στην Λάρισα π.χ.) θα καθορίσουν και το σκηνικό της κοινωνικής αναταραχής που όλοι (έλληνες και ξένοι ) θεωρούν δεδομένη. Πολλοί την τοποθετούν χρονικά στα τέλη του Μάρτη , άλλοι μέχρι τον Ιούνη.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τις εξελίξεις , ούτε ακόμα και το χάος που μπορεί να προκύψει , γιατί μόνο μέσα από συγκρουσιακές καταστάσεις μπορεί μια κοινωνία (που έπαθε μεγαλύτερη καταστροφή και από πόλεμο ) να επαναπροσδιορίσει τις αξίες και τη θέση της.
Σύντομα λοιπόν , θα οδηγηθούμε σε διάσπαση της τρικομματικής κυβέρνησης και οι εκλογές θα είναι επώδυνες για όλα τα κόμματα.
Οι δυνάμεις που θα παίξουν σπουδαίο ρόλο και θα κυριαρχήσουν θα είναι αυτές που θα παρουσιάσουν ενότητα στο λόγο τους και συνέπεια στις πράξεις τους.
Αυτές οι δυνάμεις δεν θα είναι κατ\” ανάγκη κάποιες από τις γνωστές αστικές ή εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις . . .