Παρασκευή, 26 Απριλίου, 2024

Παπαδημούλης: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε τεθεί πότε υπέρ της επιστροφής στην δραχμή

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  θα είναι δημοκρατικός αλλά ενιαίος, όχι  πολλά κόμματα στη συσκευασία του ενός – Συνέντευξη στην Εύα Αντωνοπούλου

ΣΥΡΙΖΑ ΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΓΕΡΟΥΣΙΑ ΒΟΥΛΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ
fosphotos.com | Panayiotis Tzamaros

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης μίλησε στο thepaper.gr και στην Εύα Αντωνοπούλου για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, τις εσωκομματικές διαφωνίες, την προοπτική συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, την μη συγχώνευση Εθνικής-Eurobank και την κριτική που γίνεται για έλλειψη συγκροτημένου προγράμματος αναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα.

Από τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα «Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ» (13-11-2012) και «το ευρώ είναι το εθνικό μας νόμισμα» (25-1-2013) ως τη θέση του Παναγιώτη  Λαφαζάνη «να επανεξετάσουμε τη θέση μας στο ευρώ» (24-3-2013) υπάρχει τεράστια απόσταση. Υποστηρίζει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη;

Μένουμε συνεπείς σε όσα είπαμε στον ελληνικό λαό στις εκλογές και επαναβεβαιώσαμε, με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, τον Δεκέμβριο, στην Πανελλαδική μας Συνδιάσκεψη. Ουδέποτε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είχε θέση για επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή και την έξοδο από την Ευρωζώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντοτε σταθερά προσηλωμένος εναντίον των νεοφιλελεύθερων επιλογών, υπέρ της επαναθεμελίωσης της Ευρώπης, για μια μεγάλη πλειοψηφική συμμαχία με πυρήνα τον ευρωπαϊκό Nότο, μακριά από το καταστροφικό «δόγμα Μέρκελ».

Η δική μας άποψη για την Ευρώπη βρίσκεται σταθερά σε αντιδιαμετρική κατεύθυνση από αυτή που ακολουθείται σήμερα και που συμπιέζει ασφυκτικά τον κόσμο της εργασίας. Επιθυμούμε την επαναθεμελίωση μιας δημοκρατικής Ευρώπης, της αναδιανομής του πλούτου και των εισοδημάτων, της εξάλειψης της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας και διαχείρισης των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας. Επιθυμούμε μια Ευρώπη με όρους και σχέσεις εργασίας που θα εξασφαλίζουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η «Αριστερή Πλατφόρμα», που θεσμοθετήθηκε τον Δεκέμβριο στην συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε να δεσμευτείτε σε ένα σχέδιο Β, εναλλακτικό της συμμετοχής στην Ευρωζώνη. Υπάρχει ή ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τέτοιο σχέδιο;

Ο κίνδυνος διάλυσης της Ευρωζώνης είναι υπαρκτός, καθώς η εμμονή στο δόγμα Μέρκελ καταστρέφει τον ευρωπαϊκό Νότο και οξύνει τις δομικές στρεβλώσεις της Ευρωζώνης. Η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται αυτό τον κίνδυνο. Έχει προσδεθεί στο άρμα Μέρκελ και δεν μελετά κανένα εναλλακτικό πιθανό σενάριο.

Εκτίμησή μας, είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει γεγονότα που ενδεχομένως υπερβαίνουν τις δικές της επιλογές και επιθυμίες, όπως μία διαλυτική κρίση στην Eυρωζώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ προετοιμάζεται για να αντιμετωπίσει αυτό τον κίνδυνο, με σχέδιο και συμμαχίες, με σοβαρότητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Θα έπρεπε να το κάνει και η κυβέρνηση, επιστρατεύοντας τα καλύτερα μυαλά της χώρας, αντί να εξωραΐζει τα πάντα και να έχει κάνει δόγμα της το «ναι σε όλα».

Στην ονομαζόμενη «ρεαλιστική στροφή» που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιανουάριο υπήρξε ισχυρή αντίδραση της Αριστερής Πλατφόρμας και του Αριστερού Ρεύματος για μετακίνηση προς τα αριστερά. Που νομίζετε ότι θα ισορροπήσει η επερχόμενη Κεντρική Επιτροπή και το συνέδριο;

Θα συζητήσουμε τα πάντα και η συλλογική δημοκρατική μας απόφαση θα είναι δεσμευτική για όλους. Θα γίνει αυτό ακριβώς που φοβάται το δεξιόστροφο κατεστημένο που πολεμά με όλα τα μέσα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Το ζητούμενο είναι η ουσιαστική ενοποίηση και όχι η «μεταμφίεση» και διαιώνιση της σημερινής μεταβατικής κατάστασης. Πρέπει να αφήσουμε πίσω λάθη, ομαδοποιήσεις και  «στοιχίσεις» του παρελθόντος. Να διαμορφώσουμε μια ισχυρότερη συλλογικότητα, ενότητα και δημοκρατία,  προς όφελος των κοινωνικών δυνάμεων που υπηρετούμε. Ο νέος ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  θα είναι σύγχρονος, δημοκρατικός αλλά και ενιαίος, όχι  πολλά κόμματα στη συσκευασία του ενός. Η εκλεγμένη συλλογική ηγεσία του νέου ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, που θα προκύψει από το Συνέδριό μας, πρέπει να είναι – και θα είναι – ακόμη πιο ισχυρή.

Αρκεί η αντιμνημονιακή στάση για να δικαιολογήσει τη συνεργασία σας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες;

Η αντιμνημονιακή στάση από μόνη της, ακόμη και η κοινοβουλευτική συνεργασία σε πολύ συγκεκριμένα θέματα, δεν αποτελούν στοιχείο ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας. Άλλο αυτό και άλλο μια γενικευμένη πολιτική συνεργασία ή πολύ περισσότερο «ταύτιση», που φυσικά δεν υπάρχει, παρά μόνο στην προπαγάνδα των αντιπάλων μας.

Πως βλέπετε την αναστολή της συγχώνευσης Εθνικής και Eurobank και ενδεχόμενο έλεγχο τους από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας;

Η αξιωματική αντιπολίτευση  δεν είχε καμία θεσμική ενημέρωση  για τη συγχώνευση της Εθνικής με την Eurobank, αλλά είναι φανερό ότι και εδώ έγινε αυτό που ήθελε η Tρόικα.

Από την αναστολή της συγχώνευσης των δύο τραπεζών, αναδεικνύεται η αναξιοπιστία της Tρόικας, που ανατρέπει αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των δύο τραπεζών αλλά και η έλλειψη στρατηγικής της κυβέρνησης και ειδικά του υπουργού Οικονομικών, αλλά και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, που έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τις εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα.

Διαπιστώνεται για άλλη μια φορά ότι οι εκτιμήσεις δεν γίνονται με στοιχεία που έχουν σχέση με τεχνοκρατικές αναλύσεις, όπως προσπαθεί να μας πείσει κάθε φορά η κυβέρνηση, αλλά με στόχο να στηρίξουν πολιτικές επιλογές που προωθεί και τελικά επιβάλλει η Τρόικα με την πειθήνια συνδρομή της τρικομματικής συγκυβέρνησης.

Ο  Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξη Τύπου, επιμένει στην εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Πως μπορεί να γίνει αυτό, αφού είναι ασύμβατο με το ευρωπαϊκό καθεστώς και τις συμφωνίες της ανακεφαλαιοποίησης και με τι κεφάλαια;

Η «διάσωση» των ελληνικών τραπεζών πραγματοποιείται με δάνειο το οποίο εγγράφεται στο ελληνικό χρέος και συνεπώς επιβαρύνει τον ελληνικό λαό.

Ο ρόλος των τραπεζών θα έπρεπε να είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών της ανάπτυξης, της πραγματικής οικονομίας και της κοινωνίας,  γι αυτό και πρέπει να διέπεται από υψηλό βαθμό κοινωνικής λογοδοσίας και διαφάνειας και πρέπει να υπάγονται σε δημόσιο έλεγχο. Με τις συνθήκες ύφεσης και ανασφάλειας που έχει δημιουργήσει η πολιτική των Μερκελιστών πανευρωπαϊκά, φαίνεται εντελώς εκτός τόπου η προσδοκία, οι τράπεζες να επιτελέσουν το ρόλο τους ακόμη και μετά την όποια ανακεφαλαιοποίηση υπό τις παρούσες διοικήσεις.

Για την εξυγίανση, του ελληνικού τραπεζικού συστήματος απαιτείται οι τράπεζες που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να περάσουν τώρα σε δημόσιο έλεγχο, να ανασυγκροτηθεί το σύστημα και να γίνει διάλογος, αργότερα, για τη μελλοντική αρχιτεκτονική του και να εξασφαλιστεί η ρευστότητα στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.

 Από όλες τις δημοκοπήσεις προκύπτει ότι ακόμα και αν έλθετε πρώτο κόμμα, κατά πάσα πιθανότητα, με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ, δεν θα μπορέσετε να σχηματίσετε κυβέρνηση ακόμα και αν συμπράξει η ΔΗΜΑΡ. Με τι συμμαχίες νομίζετε ότι μπορείτε να κάνετε κυβέρνηση;

Οι συσχετισμοί αλλάζουν γρήγορα και στην κοινωνία και στην πολιτική. Ας μη προτρέχουμε. Προέχει το πρόγραμμα και η εντολή του λαού στις κάλπες, που δεν νομίζω ότι θα αργήσουν και πάρα πολύ. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει πετύχει, με τη συνεπή του στάση, μέσα και έξω από τη Βουλή, να μετουσιώνει την αντιμνημονιακή αγανάκτηση σε ισχυρό πολιτικό ρεύμα και κορμό της μόνης εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλείται πρωτίστως να κερδίσει την εμπιστοσύνη ακόμη περισσότερων  πολιτών. Να ενισχύει στην καθημερινή πράξη τη συσπείρωση πριν απ’ όλα των δυνάμεων της ευρύτερης Αριστεράς. Είναι πολύ πιθανόν να είμαστε οι νικητές των επόμενων εκλογών. Όμως, ακόμη κι αν έχουμε αυτοδυναμία, θα επιδιώξουμε, με βάση το πρόγραμμά μας και την αναζήτηση αξιόπιστων προσώπων, ευρύτερες συμμαχίες. Στόχος η δημιουργία μιας ισχυρής κυβέρνησης λαϊκής πλειοψηφίας, με κορμό την Αριστερά, αλλά με ευρύτερη σύνθεση  και  χαρακτηριστικά εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας. Όσο πιο ισχυροί βγούμε από τις κάλπες, τόσο περισσότερα θα μπορέσουμε να πετύχουμε.

Ακόμα και μέσα στο κόμμα σας συζητείται, ως σοβαρό έλλειμμα, ότι δεν έχετε συγκροτημένο κυβερνητικό πρόγραμμα. Το σχόλιο σας;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξασφαλίσει ένα επαρκές επίπεδο προετοιμασίας. Είμαστε πολύ πιο έτοιμοι από την Ν.Δ. και τους συνεταίρους της, που άλλα έλεγαν για να γίνουν κυβέρνηση και άλλα κάνουν. Δουλεύουμε καθημερινά για να βελτιώνουμε διαρκώς την ήδη επαρκή προετοιμασία μας. Βεβαίως, το μέγεθος των προβλημάτων της χώρας και η πολυπλοκότητα της κρίσης που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα συνολικά, απαιτούν διαρκή και έντονη προσπάθεια χωρίς ρητορικές εξάρσεις. Απαιτούν διαφορετικές επιλογές και πολιτική βούληση για την υλοποίησή τους.

Απαιτούν να επαναπροσδιορίσουμε το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, οριοθετώντας σύνορα και κανόνες για τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με πολιτικές φιλικές προς το περιβάλλον, με έμφαση στην κοινωνική συνοχή και την ποιοτική ανάπτυξη. Να διαπραγματευτούμε εκ νέου μέσα από συμμαχίες το κοινωνικό συμβόλαιο, δίνοντας προτεραιότητα στις νεότερες γενιές και τους οικονομικά αδύναμους. Αυτά τα θέματα βρίσκονται στην καρδιά της επεξεργασίας της πολιτικής μας. Όλα αυτά προϋποθέτουν διαφορετικές πολιτικές επιλογές σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Συζητείται επίσης ότι δεν έχετε συγκροτημένο πρόγραμμα αναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα, οπότε ένα ελληνικό «όχι» μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα στη θέση της Κύπρου. Τι απαντάτε σε αυτήν την κριτική;

Είναι αστείο το κυβερνητικό επιχείρημα ότι, δήθεν, στην Κύπρο δοκιμάστηκε και απέτυχε η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Αυτό που έγινε στην περίπτωση της Κύπρου είναι ότι το «όχι» του λαού της το διαχειρίστηκε μία κυβέρνηση του «ναι». Γι αυτό και οι εξελίξεις που ακολούθησαν, έχουν τόση σχέση με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

Η εμπειρία της Κύπρου έδειξε ωστόσο, με ωμό τρόπο, πού οδηγεί η πλήρης υποταγή στις μνημονιακές πολιτικές. Ο κ. Αναστασιάδης, ομοϊδεάτης του κ. Σαμαρά, βρέθηκε απροετοίμαστος στην επίθεση που δέχθηκε η χώρα του και δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει το “Όχι” της Κυπριακής Bουλής, γιατί δεν πίστευε σ” αυτό και δεν είχε εναλλακτικό σχέδιο διαπραγμάτευσης. Η ελληνική και η κυπριακή τραγωδία επιβάλλουν άμεσα την ανάγκη συνεννόησης και αλληλεγγύης των χωρών του Νότου απέναντι στη νεοφιλελεύθερη επίθεση του «δόγματος Μέρκελ», που προσπαθεί να τις εμφανίσει σαν «ξεχωριστές περιπτώσεις» την κάθε μία, ώστε να τις ελέγξει και να τις χρησιμοποιήσει τιμωρητικά ως «πειραματόζωα».

By