Ανεβαίνουν οι τόνοι και δίνονται εξηγήσεις ενόψει ΔΕΘ
Κάθε άλλο παρά τυχαία μπορεί κανείς να θεωρήσει τη στροφή της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς το ρεαλισμό, μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε χθες στο «Βήμα της Κυριακής», ο Γιάννης Δραγασάκης. Ο υπεύθυνος για την εκπόνηση του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και Αντιπρόεδρος της Βουλής, τάχθηκε κατά της «πολιτικής των ελλειμμάτων» και επιχείρησε να δώσει πειστικές απαντήσεις, θέλοντας κατά αυτόν τον τρόπο να τονώσει τα αστικά χαρακτηριστικά του οικονομικού και πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Δεν αναμένουμε δραματικές αλλαγές στη γερμανική στρατηγική. Παρ” όλο που η ύφεση επεκτείνεται και στον πυρήνα της Ευρώπης, από μόνο του το γεγονός αυτό δεν είναι ικανό να επιβάλει αλλαγή πολιτικής διότι η ύφεση είναι μέρος του σχεδίου που υλοποιείται. Μια ισχυρότερη πίεση από τις ΗΠΑ και τις αγορές δεν θα μπορέσει να αγνοηθεί αλλά δεν αποτελεί πηγή ελπίδας για εμάς διότι οι εν λόγω εξωγενείς πιέσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μια ακόμη πιο «γερμανική» και αυταρχική Ευρώπη. Πρώτη επιλογή, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να είναι η συντονισμένη πάλη για αλλαγή των συσχετισμών στο εσωτερικό της Ευρώπης, η από τα αριστερά ανατροπή της σημερινής πολιτικής και των κυβερνήσεων που την ασκούν σε μια σειρά χώρες» απάντησε ο κ. Δραγασάκης αναφορικά με τις εξελίξεις που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν οι γερμανικές εκλογές, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως οι κάλπες στη Γερμανία δεν αποτελούν ορόσημο για την αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι αναταράξεις στο εσωτερικό των κοινοβουλευτικών ομάδων της συμπολίτευσης μετά το κρεσέντο των τροπολογιών αλλά και τις προειδοποιήσεις για την άρση αναστολής των πλειστηριασμών ενισχύουν την πεποίθηση στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι πρόκειται για κυβέρνηση ταχείας καύσης, παρά το χρονοδιάγραμμα του πρωθυπουργού, βάσει του οποίου ο επόμενος σταθμός είναι ο Ιούνιος του 2014. Ακόμη πιο εκρηκτικό καθιστά το εσωτερικό, κοινωνικό πεδίο η ύπαρξη επιστολής του Αντώνη Σαμαρά προς τους δανειστές, στην οποία δεσμεύεται για τη λήψη νέων μέτρων, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις αντοχές των κοινοβουλευτικών στελεχών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.