Επί πολλά χρόνια θεωρούνταν τα pick-up μία ειδική κατηγορία, κυρίως για επαγγελματική και αγροτική χρήση.
Η πλημμυρίδα από νέα SUV οδηγεί ωστόσο ένα μέρος των fan των αυθεντικών μοντέλων εκτός δρόμου σε πιο σκληροπυρηνικές επιλογές, όπως είναι τα ανοιχτά ημιφορτηγάκια. Μέχρι τώρα δεν είχε αποφασίσει να μπει σε αυτήν την κατηγορία καμία από τις premium μάρκες αυτοκινήτων, ωστόσο η Mercedes το τόλμησε με την X-class, βάζοντας στο στόχαστρό της κυρίως το VW Amarok και δευτερευόντως τα Toyota Hilux, Ford Ranger, κλπ.
Ο ρόλος του πρώτου pick-up στην ιστορία της μάρκας με σήμα το αστέρι είναι διπλός. Από τη μία πλευρά επιδιώκει να κερδίσει τις προτιμήσεις του παραδοσιακού κοινού της κατηγορίας, δηλαδή (μεγαλο)αγρότες και επιτυχημένους ελεύθερους επαγγελματίες. Από την άλλη απευθύνεται σε οπαδούς ενός ιδιαίτερου lifestyle με πυξίδα την περιπέτεια και την πολυτέλεια, σε οπαδούς των hardcore 4X4 και σε όσους ασχολούνται με θαλάσσια, χειμερινά σπορ και άλλες outdoor δραστηριότητες.
Η Mercedes έδωσε στην X-class την κατάλληλη προίκα, για να ανταποκριθεί σε αυτή τη διπλή αποστολή. Για τη σκληρή χρήση προσφέρει το μήκους 5,34 μ. pick-up άκαμπτο άξονα, μία επιφάνεια φόρτωσης όπου βολεύεται μία ευρωπαλέτα, 1,1 τόνο ωφέλιμο φορτίο, 3,5 τόνους βάρος ρυμούλκησης και βεβαίως τετρακίνηση με κοντές σχέσεις. Το αποτέλεσμα το διαπιστώσαμε, όταν οδηγήσαμε το ογκώδες μοντέλο στο χώμα, όπου οι ικανότητές του αποδείχθηκαν εξαιρετικές και θύμιζαν – όσο και αν ακούγεται υπερβολικό – σε μεγάλο βαθμό τη G-class.
Βεβαίως η X-class έχει και μία σοκολατένια πλευρά. Οι αναρτήσεις της μας αιφνιδίασαν ευχάριστα με το πολύ καλό φιλτράρισμα των κραδασμών και την απουσία ταλαντώσεων του αμαξώματος, η μόνωση του μοτέρ είναι υποδειγματική για τα δεδομένα της κατηγορίας και οι χώροι για τους επιβάτες μέσα στη διπλοκάμπινη, τετράπορτη καμπίνα αποδείχθηκαν υπερεπαρκείς στην πράξη.
Ωστόσο τη διαφορά την κάνει σε μεγάλο βαθμό το κόκπιτ. Τα όργανα, το τιμόνι, η οθόνη του συστήματος πλοήγησης, ακόμη και το χειριστήριο αφής του συστήματος Command παραπέμπουν κατευθείαν στη C-class και σε άλλα επιβατηγά μοντέλα της Mercedes.
Όλα τέλεια λοιπόν; Σίγουρα όχι, καθώς το τέλειο αυτοκίνητο δεν έχει κατασκευαστεί προς το παρόν. Ετσι, το καλοφτιαγμένο κόκπιτ διαθέτει σκληρά πλαστικά, οι αναρτήσεις είναι άνετες, αλλά τους λείπει το τελευταίο ραφινάρισμα που συναντούμε στη GLC και στη GLE, ο πετρελαιοκινητήρας των 2,3 λίτρων με τους 190 ίππους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα πολιτισμένος στη λειτουργία του και ο εξοπλισμός κρίνεται χωρίς αμφιβολία πλούσιος για ένα pick-up, αλλά φτωχός για μία Mercedes.
Συγκεκριμένα προβλέπονται προβολείς LED και κάμερα 360 μοιρών, που διευκολύνει αισθητά τους ελιγμούς με τον γίγαντα της Mercedes, μας έλειψε όμως για παράδειγμα ένα ραντάρ απόστασης με αυτόματη προσαρμογή ταχύτητας ή κάποιες άλλες πολυτέλειες, με τις οποίες μας έχουν κακομάθει οι Mercedes. Είναι προφανές, ότι μόνον με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να συγκρατηθεί το κόστος της νέας X-class, η οποία παραμένει ακόμη και έτσι το ακριβότερο pick-up της κατηγορίας, αν και όχι με εξωπραγματικές διαφορές με κάποιους από τους ανταγωνιστές της.
Kαι μια και μιλάμε για κόστος, αυτός ήταν και ο λόγος που η Mercedes δεν εξέλιξε μόνη της την X-class, αλλά χρησιμοποίησε την τεχνογνωσία της Nissan έχοντας ως βάση το Navara. Aυτό ίσχυε και για τον κινητήρα του αυτοκινήτου της δοκιμής μας, μίας X250d με τον γνωστό turbodiesel του Navara σε εκδοχή 190 ίππων και σε συνδυασμό με αυτόματο κιβώτιο επτά ταχυτήτων. Οι 2,3 τόνοι βάρους του αστεράτου pick-up θέτουν σαφώς τα δικά τους όρια τους και δεν επιτρέπουν θαύματα, ούτε και τα ζητά το κοινό τέτοιων μοντέλων. Τα 11,8 δευτερόλεπτα επιτάχυνσης από στάση έως 100 χλμ./ώρα και τα 175 χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας κρίνονται σε κάθε περίπτωση ικανοποιητικά για ένα ογκώδες ημιφορτηγό με μεταξόνιο 3,25 μ., ωστόσο δεν προσφέρονται για μόνιμη εγκατάσταση στην αριστερή λωρίδα. Πολύ καλές εντυπώσεις αποκομίσαμε από την εξαιρετική συνεργασία του μοτέρ με το αυτόματο κιβώτιο επτά σχέσεων, στο οποίο άλλαζαν οι ταχύτητες ομαλά και χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις.
Σχετικά τσιμπημένη ήταν η μέση κατανάλωση στη διάρκεια της δοκιμής μας, που κυμάνθηκε μεταξύ 9 και 10 λίτρων πετρελαίου κίνησης, ενώ οι εργοστασιακές μετρήσεις αναφέρουν 7,9 λίτρα καυσίμου για την ίδια απόσταση.
Συνολικά θα λέγαμε, ότι η νέα Mercedes X-class αποτελεί αναμφίβολα ό,τι πιο άνετο, πολυτελές και πολιτισμένο κυκλοφορεί στην κατηγορία των pick-up επί ευρωπαϊκού εδάφους. Επίσης έχει καταφέρει να συνδυάσει επιδέξια τον διπλό ρόλο της ως εργαλείο δουλειάς και ως μοντέλο lifestyle και αυτό δεν το θεωρούμε διόλου αυτονόητο. Θα θέλαμε πάντως έναν δυνατότερο κινητήρα για πιο σβέλτη συμπεριφορά, ποιοτικότερα υλικά στο κόκπιτ και περισσότερη τεχνολογία α λα Mercedes.
Όλα αυτά, αν γίνεται, χωρίς να πετάξουν οι τιμές στα ύψη, γιατί βρίσκονται ήδη σε χαμηλή πτήση. Η έκδοση Progressiveκοστίζει 52.050,39 ευρώ και παρά τον καλό εξοπλισμό της δεν την λες και φθηνή. Αν κρίνουμε πάντως από τις αντιδράσεις του κόσμου, όταν το οδηγήσαμε, τότε έχει η νέα X-class όλες τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί σε ένα μεγάλο success story της Mercedes. Τόσο μεγάλο μάλιστα, που θα υποχρεώσει και τις υπόλοιπες premium μάρκες, να μπουν στην κατηγορία των pick-up.
Tεχνικά χαρακτηριστικά
Τετρακύλινδρος turbodiesel κινητήρας, 2.298 κ.εκ., μέγιστη ισχύς 190 ίπποι στις 3.750 σ.α.λ., μεγίστη ροπή στρέψης 450 Nm μεταξύ 1.500 και 2.500 σ.α.λ., τετρακίνηση, αυτόματο κιβώτιο επτά σχέσεων, βάρος κενό 2.259 κιλά, μήκος/πλάτος/ύψος 5.340/1.920/1.819 χιλιοστά, μήκος μεταξόνιου 3,25 μ.
Επιδόσεις
Επιτάχυνση 0 – 100 χλμ./ώρα σε 11,8’’, τελική ταχύτητα 175 χλμ./ώρα, μέση κατανάλωση πετρελαίου κίνησης 7,9 lt/100 χλμ., εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα 207 γρ/χλμ.
