Σε πορεία διχασμού εισέρχεται η αξιωματική αντιπολίτευση μετά τη διήμερη κεντρική επιτροπή – Πρώτη, σκληρή και με πραγματικούς όρους δοκιμασία για τον Αλέξη Τσίπρα
Είναι απορίας άξιος ο τρόπος με τον οποίο μεγάλα και έγκυρα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κάλυψαν τη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως το ότι από όλα τα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις λείπει το αυτονόητο συμπέρασμα. Ό,τι δηλαδή, τίποτε δε θα είναι ίδιο στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά από αυτό το Σαββατοκύριακο.
Πρώτον, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας υπέρ της πρότασης του προέδρου για την πολιτική των συνεργασιών δεν είναι σε καμία περίπτωση «μεγάλη και άνετη πλειοψηφία» όπως χωρίς πολύ κόπο γράφεται και λέγεται από χθες. Είναι μεγάλη και άνετη πλειοψηφία για τον κ. Τσίπρα και τους προεδρικούς το 84 κατά και 59 υπέρ (4 λευκά και 7 αποχές) που ήταν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας;
Δεύτερον, είναι δυνατόν να γράφεται και μάλιστα σε τέτοια έκταση ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας, «κινήθηκε σε ήπιους τόνους» ή «έδειξε ότι δεν ήθελε να μπει σε τροχιά μετωπικής αντιπαράθεσης με την ηγεσία;
Δεν ήταν ο κ. Λαφαζάνης που είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν πρέπει να επιχειρήσει συνεργασίες συνολικά ή επιλεκτικά με κεντροαριστερές δυνάμεις αλλά αντίθετα να ανοίξει ισχυρό μέτωπο απέναντι τους με στόχο τη συρρίκνωσή τους και τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνικής βάσης τους;.
Δεν ήταν ο κ. Λαφαζάνης που είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποκλείσει ρητά κάθε μορφής συνεργασία με δυνάμεις και πρόσωπα που ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν στη Βουλή, από κυβερνητικές θέσεις ή από θέσεις ευθύνης, νεοφιλελεύθερες και κυρίως μνημονιακές πολιτικές που κατέστρεψαν τη χώρα;«.
Δεν ήταν ο κ. Λαφαζάνης που είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκτινάχθηκε από το 4% στο 27% επειδή υποκλίθηκε στην Κεντροαριστερά και τον εκσυγχρονισμό;».
Δεν ήταν ο κ. Λαφαζάνης που αμφισβήτησε ευθέως την πρόταση Τσίπρα υποστηρίζοντας ότι η κοινωνία δεν πρόκειται να στηρίξει «προωθητικούς συμβιβασμούς;«.
Δεν είναι αυτές οι απόψεις που ψηφίστηκαν από 59 μέλη της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνοντας σε αμηχανία την Κουμουνδούρου που επιχείρησε να βγει από τη δύσκολη θέση με διάφορες «αισιόδοξες» και «επιφανειακές» διαρροές του τύπου «και τίποτε δεν έγινε» κλπ.
Αυτό που γίνεται είναι ότι ξεκίνησε η διαδικασία της «βίαιης ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ όπως ήταν ο εύστοχος όρος που είχε χρησιμοποιήσει ο Γιάννης Δραγασάκης και τελείωσε η «σχολική εκδρομή». Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πρώτη δύναμη της Αριστεράς, αποφάσισε προχθές την αμφίπλευρη διεύρυνση προκειμένου να καλύψει το έδαφος ώστε στις επόμενες εθνικές εκλογές να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση εφόσον βγει πρώτο κόμμα. Να συνεργαστεί δηλαδή με τη ΔΗΜΑΡ, με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κλπ. αν αυτοί θελήσουν να ανταποκριθούν στο κάλεσμά του. Και ο αρχηγός του, Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου να επιβάλλει αυτή τη γραμμή, θα πρέπει να επιβληθεί σε μία ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση, έχοντας στήριξη από μία όχι και τόσο ενιαία και συμπαγή πλειοψηφία. Σε αυτό το δρόμο θα δούμε πολλά επεισόδια, χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί τίποτε.
Το επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς δεν είναι αρχηγικό μαγαζί, είναι επιχείρημα για να κερδηθεί χρόνος, δεν μπορεί να σταθεί για ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία και αξιώνει υπερασπίζεται μία άλλη διακυβέρνηση. Το να γράφεται και να λέγεται όμως μετά από αυτήν την κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι «όλα πήγαν καλά, ε αυτό πια….»
Γιάννης Καμπουράκης