Και με τους «Σταθάκηδες» και με τους «Λαφαζάνηδες» του ΣΥΡΙΖΑ και της κοινής γνώμης ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές
Για τους εραστές της συνωμοσιολογίας, η είδηση στη συνέντευξη που παραχώρησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στο «Βήμα της Κυριακής«, την ναυαρχίδα του ΔΟΛ, ήταν η ίδια η συνέντευξη. Η συνέντευξη όμως έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και για τους μη συνωμοσιολόγους.
Μία προσεκτική ανάγνωση και αποκωδικοποίηση της συνέντευξης δείχνει ότι στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές και μέσα στο κρίσιμο πολιτικά 2014, ο κ. Τσίπρας φροντίζει να κάνει ότι έκαναν πριν από εκείνον, σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί. Να γενικολογεί και να ισορροπεί μέσα στο κόμμα του, να λέει σε κάθε κοινωνική ομάδα αυτό που θέλει να ακούσει, με έναν πολιτικό λόγο στον οποίο χωρούν οι πάντες. Οι ριζοσπάστες και οι υποστηρικτές της συναίνεσης, οι προοδευτικοί και οι συντηρητικοί, οι αιθεροβάμονες και οι ρεαλιστές, το κεφάλαιο και οι εργαζόμενοι. Ο λογαριασμός άλλωστε – όπως έγινε και στις προηγούμενες περιπτώσεις – θα …πληρωθεί μετά από την κάλπη.
Μία απλή καταγραφή των απόψεων που εξέφρασε στο χαρτί του «Βήματος της Κυριακής» απαντώντας στις ερωτήσεις του Παύλου Παπαδόπουλου, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Πέραν του τι προβλήθηκε από την εφημερίδα, η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να προσεγγίσει όσο το δυνατόν περισσότερα ακροατήρια, μέσα αλλά και έξω από το κόμμα του, ήταν περισσότερο από προφανής. Με ατάκες για μείζονα και κρίσιμα ζητήματα, όχι αντικρουόμενες μεταξύ τους, αλλά σκοπίμως διαφορετικές, ώστε να μην εγκλωβίζεται ο πολιτικός λόγος του αρχηγού στις κομματικές αντιθέσεις ή στις ταξικές διαφορές. «Και είναι αυτό κακό; Είναι λάθος;» θα ρωτήσει εύλογα κανείς. Το βέβαιο είναι ότι δεν το λες ριζοσπαστισμό και αλλαγή σελίδας όπως ευαγγελίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Ας δούμε όμως τι θα κάνει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τα όσα είπε ο κ. Τσίπρας:
Για το χρέος:
Η πρώτη εκδοχή: «Εάν οι συνομιλίες οδηγήσουν στην απόρριψη κάθε συζήτησης για την περικοπή του χρέους , τότε θα διακόψουμε τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους, ακόμα και μονομερώς αν χρειαστεί, για να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Ωστόσο πιστεύω ότι αυτό δε θα συμβεί. Δε θα φτάσουμε ως εκεί. Δε συμφέρει άλλωστε κανέναν».
Η δεύτερη εκδοχή: «Η Σύνοδος Κορυφής για το χρέος (σ.σ. αναγγέλλει ότι θα ζητήσει με το που θα εκλεγεί πρωθυπουργός) δε θα είναι το τέλος της κρίσης. Θα είναι όμως η αφετηρία μίας καλά σχεδιασμένης, ψύχραιμης, αλλά ταυτόχρονα σκληρής και διεκδικητικής διαπραγμάτευσης. Η διαδικασία της περικοπής των ελληνικών ομολόγων κατά 40% ως 60%, όπως προτείνει το ΔΝΤ, μπορεί να οργανωθεί με ασφάλεια. Ενδεχομένως με τροποποιήσεις στο Μόνιμο Μηχανισμό και με πρωτοβουλίες της ΕΚΤ. Η Γερμανία τα γνωρίζει όλα αυτά και γι΄ αυτό έχει ήδη στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών το σχέδιο κουρέματος του ελληνικού χρέους, του plan b, για τη διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ».
Η τρίτη εκδοχή: «Όλοι γνωρίζουν ότι μία πιθανή επίδειξη αδιαλλαξίας απέναντι στην Ελλάδα μπορεί να «ξυπνήσει πολλά εν υπνώσει «ηφαίστεια χρέους» στην Ευρώπη. Δεν το θέλουμε. Δεν απειλούμε ότι θα το προκαλέσουμε. Απαιτούμε όμως έμπρακτη αναγνώριση ισοτιμίας. Δε θα προβούμε σε μονομερείς κινήσεις, ούτε όμως θα διστάσουμε να τις κάνουμε αν τις επιβάλλει το εθνικό συμφέρον».
Η τέταρτη εκδοχή: «Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο να υλοποιηθεί ένα θετικό σενάριο για την Ελλάδα με ένα σχέδιο που θα αφορά μόνο την Ελλάδα ως μία ιδιαίτερη εξαίρεση. Η ελληνική λύση θα ενταχθεί σε μία ευρωπαϊκή λύση. Η Ελλάδα πρέπει να συμβάλλει σε αυτήν την ευρωπαϊκή λύση, αν εάν θέλει να συνδιαμορφώσει και να εξασφαλίσει την ελληνική λύση που χρειάζεται».
Για το τραπεζικό σύστημα:
Η πρώτη εκδοχή: «Το κράτος έχει δανειστεί 50 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Οι τράπεζες λοιπόν δε μπορούν να εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς τον ουσιαστικό έλεγχο και την ευθύνη της ελληνικής πολιτείας. Θα αλλάξουμε άμεσα τον ισχύοντα νόμο για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εξασφαλίζοντας τον έλεγχο της διοίκησής του αλλά και τον ουσιαστικό , εποπτικό ρόλο της κυβέρνησης στα ΔΣ των τραπεζών».
Η δεύτερη εκδοχή: «Δε θα πράξουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που έπραξαν και σε άλλες χώρες όπου τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν , με δημόσια χρήμα. Το ίδιο έγινε και στις ΗΠΑ και στη Μ. Βρετανία».
Για τη φορολογία:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβάλλει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα ρίξει τα βάρη σε αυτούς που φοροδιαφεύγουν και στους έχοντες, ενώ θα ελαφρύνει αισθητά τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα».
Για τους πολίτες:
«Θα εφαρμόσει άμεσα ένα σχέδιο για την προστασία των μη προνομιούχων. Δε θα υπάρξει συμπολίτης μας που δε θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας. Δε θα υπάρξει συμπολίτης μας που θα βρίσκεται σε καθεστώς πείνας και εξαθλίωσης. Δε θα υπάρχει συμπολίτης μας χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στο ηλεκτρικό ρεύμα. Θα διασώσουμε το ΕΣΥ και τα νοσοκομεία. Θα στηρίξουμε τους λειτουργούς της Υγείας, της Εκπαίδευσης, της Δικαιοσύνης, τους επαγγελματίες των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων. Η Ελλάδα έχει 350.000 πτυχιούχους στο εξωτερικό, 1,5 εκ. ανέργους και 3 εκ. εκτός ασφαλιστικού συστήματος, χωρίς περίθαλψη».
Για την παραγωγική ανασυγκρότηση:
«Η εκτόνωση μίας κρίσης χρέους, σηματοδοτεί μία ελπιδοφόρο αναγέννηση. Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι θα συνοδευτεί από ένα σοβαρό, ευρωπαϊκό, επενδυτικό πακέτο. Χρειάζεται όμως και σχέδιο. Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε φιλόδοξοι, να επενδύσουμε στη βιοτεχνολογία και στη βαριά βιομηχανία».
Για το Κυπριακό:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί λύση του Κυπριακού στην κατεύθυνση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, με μία κυριαρχία, χωρίς στρατούς κατοχής αι τρίτες εγγυήτριες δυνάμεις. Η Χρονική συγκυρία δεν είναι η ενδεδειγμένη ούτε για την Κύπρο, ούτε για την Ελλάδα. Οι δύο χώρες βρίσκονται υπό την ασφυκτική πίεση ενός πολύ σκληρού προγράμματος προσαρμογής. Ελπίζω να μη φαντάζονται κάποιοι ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει εργαλείο πίεσης για άδικες επιλογές, διότι δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές».
Γιάννης Καμπουράκης