Ο Στέλιος Ζαχαριουδάκης αψηφώντας την οικονομική κρίση, τόλμησε ως οινοπαραγωγός, κέρδισε διεθνείς διακρίσεις, με επόμενο σταθμό του την κινέζικη αγορά.
Συνέντευξη στον Άγγελο Μόσχοβα
Από δημοσιογράφος οινοπαραγωγός; Πως το αποφασίσατε;
Καταρχήν ο δημοσιογράφος με τον οινοποιό έχουν ένα βασικό κοινό στοιχείο πού έχει να κάνει με την συνεχή αναζήτηση. Ο καλός δημοσιογράφος βρίσκεται σε μια συνεχή αναζήτηση της αποκλειστικής είδησης που, με τα ποιοτικά στοιχεία της προσωπικότητάς του, αντικειμενικά οφείλει να δώσει στον κόσμο. Σε μια συνεχή αναζήτηση κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται και ένας καλός οινοποιός, όταν σε ένα ποτήρι κρασί αντικειμενικά θέλει να δώσει με την προσωπική του σφραγίδα, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τόπου που καλλιεργεί το αμπέλι του.
Πότε ξεκινήσατε την ενασχόληση με το κρασί;
Η επαφή μου κυρίως με το αμπέλι ξεκινά από την πολύ μικρή μου ηλικία, αφού μου άρεσε να βοηθώ τον πατέρα μου στην καλλιέργεια των αμπελιών της οικογένειας .
Την ιδέα για την δημιουργία του κτήματος μου την έδωσε ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα, η σχέση του με το αμπέλι και το κρασί από αρχαιοτάτων χρόνων και η δημοσιογραφική αναζήτηση αυτής της σχέσης. Στο χωριό Πλουτή όπου γεννήθηκα μεγάλωσα και κατοικώ με την σύζυγο μου Βικτωρία και τους τέσσερεις γιούς μου, έχουν βρεθεί αρχαία πατητήρια. Εδώ οι αρχαίοι Γορτύνιοι, χιλιάδες χρόνια πριν έκαναν κρασί και όχι τυχαία . Το υψόμετρο άνω των τετρακοσίων μέτρων, τα ασβεστούχα πετρώδη και επικλινή εδάφη πρόσφεραν και προσφέρουν ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας του αμπελιού. Ακόμα ένα στοιχείο που κάνει μοναδικό αυτό τον τόπο, τόσο στην καλλιέργεια του αμπελιού όσο και την παραγωγή κρασιού στην αρχαιότητα, είναι η ύπαρξη θειαφιού μέσα στις πέτρες.
Στην σύγχρονη οινοποίηση το στοιχείο αυτό είναι απαραίτητο τόσο στην απολύμανση των χώρων παλαίωσης του κρασιού (ξύλινα βαρέλια) καίγοντας το, όσο και της συντήρησης του υπό μορφή θειώδους που προστίθεται ως συντηρητικό στα εμφιαλωμένα κρασιά, ενώ το στοιχείο αυτό είναι απαραίτητο σήμερα και στην αμπελουργία αφού καταπολεμά σοβαρές ασθένειες του αμπελιού.
Τα παραπάνω, φαίνεται πως γνώριζαν πολύ καλά πριν χιλιάδες χρόνια οι Μινωίτες και καλλιεργούσαν εδώ τα αμπέλια τους και έφτιαχναν το κρασί τους. Πριν τρία μόλις χρόνια στην περιοχή αυτή, δυστυχώς, δεν υπήρχε κανένα οινοποιείο και οι αγρότες εγκατέλειπαν τα οινάμπελά τους, αφού οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης τους οδηγούσαν προς άλλες, πιο ξεκούραστες, κατευθύνσεις.
Ως δημοσιογράφος και εκδότης της τοπικής εφημερίδας Αντίλαλος της Μεσαράς προσπάθησα από την δεκαετία του ‘90 να πίσω συνεταιριστές της περιοχής για τη δημιουργία συνεταιριστικού οινοποιείου, δυστυχώς όμως, δεν τα κατάφερα. Έτσι αρχές του 2000 πήρα την απόφαση.
Που βρίσκονται οι αμπελώνες σας;
Το κτήμα Ζαχαριουδάκη -ο αμπελώνας έκτασης 200 στρέμματα και το οινοποιείο- βρίσκεται στο λόφο Ορθή Πέτρα σε 500 μέτρα υψόμετρο και αποτελεί μέρος μιας από της σημαντικότερες πραγματικά μυθικές περιοχές του κόσμου. Στους πρόποδές του νότια και σε πολύ μικρή απόσταση, βρίσκεται η αρχαία Γόρτυνα ο τόπος που ο Δίας συνευρέθηκε με την Ευρώπη και έχουν ανακαλυφθεί οι αρχαιότεροι γραπτοί νόμοι στον κόσμο, οι γνωστοί Κώδικες της Γόρτυνας. Δυτικά στον διπλανό λόφο βρίσκεται ο αρχαίος λαβύρινθος με τα αρκετά χιλιόμετρα δεδαλωδών διαδρόμων, πιο δυτικά η Φαιστός και δυτικότερα το μεγάλο λιμάνι της αρχαιότητας ο Κομός. Από εδώ οι Μινωίτες φόρτωναν τα καράβια τους και με κρασί, όπως αποδεικνύεται από τις ανασκαφές στο χώρο.
Τι προσφέρει το κτήμα Ζαχαριουδάκη;
Το Κτήμα Ζαχαριουδάκη είναι επισκέψιμο. Ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει στην κορυφή του λόφου που βρίσκεται ο αμπελώνας και φυσικά στους χώρους παραγωγής του οινοποιείου ενώ στο τέλος καταλήγει στην αίθουσα γευσιγνωσίας, για να απολαύσει τα κρασιά του κτήματος και την μοναδική θέα που απλώνεται μπροστά του. Στόχος μας ήταν η σύνδεση του πρωτογενή τομέα με τον τουρισμό και να δείξουμε στους επισκέπτες της Κρήτης πως το κρασί, το προϊόν που οι πρόγονοι μας έδωσαν τόση αξία πριν χιλιάδες χρόνια και διέδωσαν όπως το ξέρουμε σήμερα σε όλο τον κόσμο, δημιουργείται και σήμερα σε ένα υπερσύγχρονο οινοποιείο, εφάμιλλο σπουδαίων οινοποιείων που βρίσκονται σε χώρες που πρωταγωνιστούν στο σύγχρονο οινικό πολιτισμό.
Πως το αποφασίσατε το τόλμημα μέσα στην κρίση; Τελικά η κρίση είναι ευκαιρία; Το κινέζικο ιδεόγραμμα για τις δύο αυτές λέξεις, είναι κοινό…
Η απόφαση δημιουργίας του Κτήματος Ζαχαριουδάκη πάρθηκε πριν την κρίση. Η φύτευση του αμπελώνα άρχισε το 2003 η κατασκευή του οινοποιείου ξεκίνησε το 2006 και η λειτουργία του όταν η κρίση είχε μπει για τα καλά στη ζωή μας. Πιστεύω ότι η ποιοτική δουλειά που έχουμε κάνει τόσο στον αμπελώνα όσο και στο οινοποιείο και η δυνατότητα επίσκεψης των οινόφιλων στους χώρους αυτούς, είναι το δυνατό σημείο μας που μέσα στην κρίση μπορεί να μας δώσει ευκαιρίες.
Πως καταφέρατε να μπείτε στην αχανή αγορά της Κίνας;
Στην αγορά της Κίνας δεν έχουμε τοποθετήσει τα κρασιά μας ακόμη. Είχαμε όμως την πρώτη επαφή μας με τους κινέζους εμπόρους και καταναλωτές στα πλαίσια της συμμετοχής μας στην έκθεση ViniSud στην Σαγκάη, τέλος του Φλεβάρη. Ήμασταν η μοναδική ελληνική παρουσία στην έκθεση αυτή και μπορώ να πω ότι η ανταπόκριση των κινέζων ήταν πέρα των αναμενόμενων. Τους άρεσαν πολύ τα κρασιά μας και ήδη βρισκόμαστε σε συζητήσεις με εμπόρους.
Τι πιστεύετε ότι εκτίμησαν οι κινέζοι στο κρασί σας;
Αυτό που εκτίμησαν οι κινέζοι στα κρασιά μας ήταν το χρώμα και τα αρώματα τους φυσικά αλλά και το γεγονός ότι έρχονται από τη γη της αρχαίας Ελλάδας. Δεδομένου ότι είναι ένας λαός με μεγάλη ιστορία οι Κινέζοι, είναι σε θέση να εκτιμούν και να υπολογίζουν κα ι τη δική μας ιστορία . Όταν ενημερώνονται για τη σχέση των αρχαίων Ελλήνων με το κρασί, δίνουν σημασία.
Πόσα και ποιά βραβεία έχετε πάρει;
Όλα μας τα κρασιά έχουν τουλάχιστον και από μία σημαντική διάκριση στους σημαντικότερους διεθνείς διαγωνισμούς στον κόσμο.
Τι λείπει από τα ελληνικά προϊόντα για να διαπρέψουν στις εξαγωγές; Η ποιότητα; Η πιστοποίηση; Η τυποποίηση; Το καλό managment; Η διαφήμιση;
Νομίζω ότι ποιοτικά, τα ελληνικά κρασιά βρίσκονται πολύ ψηλά και θα φτάσουν ακόμα ψιλότερα. Δεν τους λείπουν ούτε οι πιστοποιήσεις ούτε στερούνται τυποποίησης. Αυτό που λείπει είναι το μάνατζμεντ και η διαφήμιση. Εδώ έχουμε χάσει πολύ έδαφος στο εξωτερικό και την μεγάλη ευθύνη την έχει η πολιτεία. Όταν οι τεχνοκράτες των αρμόδιων υπουργείων έβλεπαν ότι ποιοτικά δεν υστερούσαμε από άλλες χώρες που διαπρέπουν στο χώρο, έπρεπε να βάλουν εθνικούς στόχους και να δώσουν κίνητρα στου οινοποιούς για εξωστρέφεια. Τώρα το κατάλαβαν και κάτι πάει να γίνει… χάσαμε όμως και εδώ πολύ χρόνο!
Ποιό είναι το μήνυμα που θα στέλνατε στους έλληνες παραγωγούς προϊόντων που θέλουν να εξάγουν;
Η ποιότητα των ελληνικών προϊόντων είναι σαφώς υψηλή. Πρέπει όμως να είναι και σταθερή! Αν αυτό εξασφαλιστεί, με την επιμονή που διακρίνει τους Έλληνες, η επιτυχία στην εξωστρέφεια δεν θα αργήσει πιστεύω, για όποιον στοχεύει εκεί.
[custom_gallery id=»16587″][space size=»30″]