Γράφει ο Χριστόφορος Βασιλειάδης*
Τον τελευταίο καιρό έχει ενταθεί το φαινόμενο άσκησης «κριτικής» (ουχί «αυτοκριτικής») για την πορεία που έχει πάρει το ΠΑΣΟΚ.
Ως γνωστόν η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Όσο το ΠΑΣΟΚ ασκούσε εξουσία, η κρατική χρηματοδότηση αντιστοιχούσε σε ποσοστά άνω του 40% κτλ κτλ όλα ήταν «μέλι γάλα». Και τίποτε παραπονάκια θάβονταν κάτω απ΄το χαλί.
Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών που κάνουν κριτική είναι ότι άσκησαν εξουσία σε Υπουργεία, Οργανισμούς, Διοικήσεις και κομματικές θέσεις επί σειρά ετών και ορισμένοι επί σειρά…δεκαετιών.
Συμμετέχουν σε προσυναγωγές, τσιμπούσια, δημιουργούν κάποιο «think tank» ή ένα νέο πολιτικό φορέα. ΄Αξιον απορίας πού βρίσκουν τα χρήματα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, για να στήνουν, εκ του μηδενός, τέτοιους μηχανισμούς και να γυρνάνε όλη την Ελλάδα. Αλλά ας πάμε παρακάτω…
Όλοι αυτοί λοιπόν έχουν την εντύπωση ότι έχουν ΤΩΡΑ το μαγικό ραβδί για την σωτηρία της Χώρας και όχι τότε που ασκούσαν εξουσία. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να…”καθαρίσουν” με μερικά πομπώδη και στομφώδη κείμενα. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπαίνουν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ…
Όμως δεν μας εξηγούν με σαφήνεια και πειστικότητα τί είναι αυτό που πλέον δεν τους εκφράζει στο ΠΑΣΟΚ. Διότι στην πραγματικότητα τίποτε δεν άλλαξε. Η Χώρα εξακολουθεί να εφαρμόζει τις δεσμεύσεις της που έχει αναλάβει από το 2010 με δυο διαφορές:
1. Το ΠΑΣΟΚ δεν παίρνει το σύνολο του πολιτικού βάρους
2. Η διαπραγμάτευση είναι πιο αποτελεσματική αφού οι δανειστές έχουν να κάνουν με μια “οικουμενική” κυβέρνηση και όχι μια μονοκομματική.
Ίσως, τελικά, το πραγματικό πρόβλημα όλων αυτών είναι ότι η φθορά που έχει υποστεί η Παράταξη είναι πολύ μεγάλη και το “καράβι” χρειάζεται βαριά επισκευή. Ίσως, τελικά, να μην ήταν ποτέ συνηθισμένοι στην εργασία αλλά μόνο στις ίντριγκες, τους διαγκωνισμούς και τις δημόσιες σχέσεις για την νομή της εξουσίας. Ίσως, τελικά, να μην αγάπησαν ποτέ την Παράταξη.
Η ουσία είναι ότι πρόκειται για στελέχη που στην συντριπτική πλειοψηφία κούρασαν και κουράστηκαν. Παρείσφρησαν στον χώρο, στήσανε προσωπικούς μηχανισμούς ανέλιξης στην εξουσία και πρόγκιξαν τον λαό με τα έργα και τις ημέρες τους…
Δυστυχώς, ο κλήρος πέφτει σ΄αυτούς που έχουν μείνει πίσω. Όσο γρηγορότερο συνειδητοποιηθεί ότι τα αναχωρούντα στελέχη δεν έχουν διάθεση εργασίας και μόνο ζημιά μπορούν να κάνουν τόσο το καλύτερο.
Ένα λυτρωτικό ξεκαθάρισμα, μια εκκίνηση εκ του μηδενός, μια φυγή προς τα μπρος από τα νέα παιδιά είναι η μόνη διέξοδος.
Ο πολιτικός χώρος μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναστηθεί μόνο από πολιτικοποιημένα πρόσωπα που έχουν πραγματική διάθεση προσφοράς, καθαρή καρδιά και γερά “μπράτσα”.
*Ο Βασιλειάδης Χριστόφορος είναι Επόπτης Δημόσιας Υγείας και ειδικός σε θέματα Υγείας & Ασφάλειας στην Εργασία