Το Βερολίνο στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής οικονομίας, τονίζει ο Σόιμπλε
Την ανάγκη δημιουργίας μιας θέσης Επιτρόπου που θα είναι υπεύθυνος για την πορεία τέλεσης των προϋπολογισμών όλων των κρατών μελών της Ευρωζώνης υπερτόνισε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την Παρασκευή.
Όπως αναφέρει την Παρασκευή τουAgence Europe, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, σε ομιλία του στο Κολέγιο της Ευρώπης στην πόλη Μπριζ του Βελγίου, αναφέρθηκε στη δυνατότητα που διαθέτει ο Επίτροπος Ανταγωνισμού, Χοακίν Αλμούνια, να εγείρει αντιρρήσεις εφόσον θεωρεί ότι ένα μέτρο που λαμβάνεται από κάποια κυβέρνηση κράτους μέλους παραβιάζει τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων της Ε.Ε, χωρίς αυτό να θεωρείται παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας μιας χώρας.
Η ιδέα για έναν Επίτροπο, ο οποίος θα μπορεί να απορρίψει τα σχέδια του προϋπολογισμού μιας χώρας δεν είναι τόσο διαφορετική, σύμφωνα με τον Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε: «Πρέπει να τηρούμε τους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει, (. . .) είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να επιμένουμε (να εφαρμόζονται) τα συμφωνηθέντα».
«Το γερμανικό μοντέλο βοηθά όλη την Ευρώπη»
Το Agence Europe επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει ήδη εργαλειοθήκη ενισχυμένων μέσων επιτήρησης των εθνικών προϋπολογισμών.
Στην πρόσφατη έκθεσή της για τις μακροοικονομικές ανισορροπίες, επέκρινε τη Γερμανία για το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών, καθώς και άλλα πλεονάσματα, ζητώντας από τη χώρα να λάβει μέτρα τόνωσης της εγχώριας ζήτησης και των δημόσιων επενδύσεων.
Ο Σόιμπλε απάντησε ότι οι γερμανικές εξαγωγές δημιουργούν θέσεις απασχόλησης στην Ευρώπη και ότι οι επικρίσεις περί χαμηλής γερμανικής ζήτησης δεν είναι πλέον έγκυρες, καθώς όπως είπε «είμαστε σε διαδικασία μείωσης του πλεονάσματος μας, αυτή είναι η συνεισφορά μας στο γεγονός ότι η ίδια η ευρωζώνη είναι ισορροπημένη, το εμπόριο είναι ισορροπημένο. Χωρίς το γερμανικό πλεόνασμα, θα είχαμε έλλειμμα».
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η Επιτροπή επέκρινε επίσης τις υψηλές δαπάνες για κοινωνική ασφάλιση, σχολιάζοντας ότι η Γερμανία επικρίνεται για ό,τι κάνει: «Και οι δύο μέθοδοι έχουν επικριθεί. Μερικές φορές αισθάνομαι σαν να ρωτώ τον Ρεν — τι να κάνω, να ξοδεύω περισσότερο ή λιγότερο;».