Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Γράφει η… @PKarava

Περί έρωτος… αναμασήματα

 

«Ποία φαντάζεσαι Σωκράτη είν΄ η αιτία του έρωτος τούτου και του πόθου;» Ρωτά η Διοτίμα, μεταξύ άλλων, τον Σωκράτη,

«Δεν γνωρίζω Διοτίμα, γι αυτό ήρθα σε σένα, να με διδάξεις», απαντά ο Σωκράτης.

«Ο Ερως, λοιπόν, δεν είναι ωραίος όπως τους θεούς , ούτε άσχημος. Είναι κάτι ενδιάμεσο όπως ακριβώς το μέσον μεταξύ της γνώσης και της άγνοιας. Είναι ο μεσάζων δαίμονας . με τον οποίο οι άνθρωποι έρχονται σεεπικοινωνία με τους θεούς μέσω της μαντικής τέχνης. Έτσι, είναι πάντα φτωχός και στερημένος. Κυνηγάει τα ωραία και τα αγαθά με ορμή, εξυπνάδα και ανδρεία. Πάντα φιλοσοφεί,, αγαπάει την γνώση και το αντικείμενό του είναι η παντοτινή κατοχή του αγαθού και η αθανασία, η οποία επιτυγχάνεται μέσα από την αναπαραγωγή των σωμάτων, την διαιώνιση δηλαδή του είδους…» Έτσι, η Διοτίμα διδάσκει τον Σωκράτη και τον μυεί στα «τέλεια και εποπτικά μυστήρια του έρωτα». 

Τι ΄ναι λοιπόν ο έρωτας;

Είναι φυσική ανάγκη; εσωτερική παρόρμηση, επιθυμία, άσβεστο πάθος, έλλειψη, στέρηση και ανασφάλεια;  

Η όπως έλεγε ο Αριστοφάνης, ο έρωτας επιθυμεί κάτι που ο ίδιος δεν κατέχει; 

Είναι ο έρωτας των ναρκίσσων ή των αντιθέσεων;

Είναι εγωτικός, εγωϊστής και ζηλόφθων; 

Ή μήπως ο Έρωτας είναι δίκαιος, είναι ελεύθερος είναι ο πιο γενναίος, είναι σοφός, τόσο σοφός που να μπορεί να κάνει και άλλον ποιητή, γιατί ο καθένας γίνεται ποιητής ακόμα και αν πριν ήταν άμουσος άμα τον αγγίξει ο Έρωτας, όπως λέει ο Αγάθων στο Συμπόσιο;.

Είναι όλα αυτά μαζί, είν΄ η αρχή και το τέλος, το πάθος και το λάθος. 

Είναι εξαγνιστικός, λειτουργικός,  κεραυνοβόλος,  μεθυστικός,  ανιδιοτελής, ρομαντικός, δοτικός, απόλυτος, 

Είναι αυτός που απαιτεί δέσμευση για να μετατρέψει το τυχαίο σε πεπρωμένο.

Είναι υποταγή  ο έρωτας, είναι πληγή και συντριβή, είναι σταύρωση 

Και είναι, τέλος, θρίαμβος. [space size=»30″]

By