Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Γράφει ο… @I_Nikolopoulos

Ερω(τημα)τικόν.

 

@I_NikolopoulosΤο μπλε μπουφάν κατάπινε το γαλάζιο της θάλασσας και το φως. Διάβαζες κείμενα σκόρπια και ανακατεμένα με τον άνεμο, που σε έκανε να αναριγάς.

Έσβηνες το τσιγάρο, με ένα νευρικό τίναγμα του ποδιού, ξεφυσώντας τον καπνό, με ένα ελαφρύ σφύριγμα.

Βγήκες μέσα από την ομίχλη των δακρυγόνων, σα να διαχώριζες τη γη από τους καπνούς και το αλλόφρον πλήθος.

Ζαμπόν, καλαμπόκι, δύο στρώσεις κίτρινο τυρί, και ένα τηγάνι, στο αναμμένο μάτι.

Θυμάμαι το άρωμά σου; Ή ένα πικρό «Λυπάμαι»;

«Συγχαρητήρια, με τρόμαξες. Μακάρι τα πράγματα να ήταν αλλιώς… Τώρα το βλέπω».

Ξεφυλλίζω το άλμπουμ με τις φωτογραφίες, που στιγμές μας δεν απαθανατίστηκαν.

Η ζωή είναι ένας υπερμαραθώνιος. Και είσαι ακόμη στο 24ο χιλιόμετρο.

Το χέρι μου, μέσα στο δικό σου, μισοκοιμισμένη συνοδηγός, στην Εθνική, με τα μεγάλα.

Στο πάτωμα, πάνω στο κόκκινο χαλί, έχουν μείνει, ανέγγιχτα,  δύο μισογεμάτα ποτήρια με ουίσκι…[space size=»20″]

By