Η επανάσταση θα ξεκινήσει από το Google+
Έχοντας τη συνήθεια να γράφω καταστάσεις και ανθρώπους εκεί που δεν πιάνει μελάνι, είπα να διαφοροποιηθώ και να γράψω κάτι εκεί που θα πιάσει (ίσως) τόπο.
Όλους μας απασχολεί η επικαιρότητα. Και έχουμε τη πολυτέλεια να γράφουμε άρθρα, να tweetάρουμε, να … “επαναστατούμε” βγαίνοντας από τα ρούχα μας από το ζεστό σαλόνι μας.
Δεν έχει την ίδια πολυτέλεια η κυρία που είδα έξω από το super market, με το μωράκι της στο καρότσι, να ζητάει (όχι ζητιανεύει) τη βοήθεια των περαστικών, για να αγοράσει φαγητό για την ίδια και το μωρό της.
Δεν έχει την ίδια πολυτέλεια ο ηλικιωμένος κύριος μπροστά από το fast-food, ο οποίος μέχρι χθες έτρωγε το μαγειρευτό φαγητό της γυναίκας του και σήμερα παρακαλάει να φάει ένα cheese-burger.
Δεν έχουν την ίδια πολυτέλεια τα μωρά από την ηλικία των πρώτων ημερών της ζωής τους, που είχαν την ατυχία να γεννηθούν από όχι χρυσά γεννητικά όργανα, σε μία χώρα διαλυμένη.
Ας σταματήσουμε την επανάσταση από το tweeter και να την ξεκινήσουμε στο facebook. Μετά να επεκτείνουμε αυτό το κύμα λαϊκής εξέγερσης στο pinterest και να προχωρήσουμε στο Linkedin. Η μεγάλη ανατροπή θα γίνει όταν όλοι επαναστατήσουμε μέσω του Google+.
Ας πάψουμε να επαναστατούμε στην Ελλάδα. Είναι πιο παραγωγικό να κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε καλύτερα από όλα. Να “ωχ-αδερφίσουμε” όλοι μαζί. Και τότε κάτι μπορεί να γίνει.
Να πούμε: “ωχ αδερφέ… ποιος τρέχει να ψηφίζει, όλοι τα ίδια είναι”. Να πούμε: “ωχ αδερφέ… δε βλέπω ειδήσεις, όλοι τα ίδια λένε.” Να πούμε: “Ωχ αδερφέ… δε με ενδιαφέρει το χαράτσι, γιατί ούτως ή άλλως δεν έχω να το πληρώσω”. Να πούμε: “ωχ αδερφέ… δε πληρώνω την εφορία, αφού αργά ή γρήγορα δε θα μου αφήσουν μία”. Ας πούμε ένα μεγάλο “Ωχ αδερφέ” για 15 ημέρες και να μη πάει κανείς στη δουλειά του.
Μη πάει ο νου σας στο κακό. Δεν “κομμουνίζω” μιλώντας για απεργία. Για «ωχ-αδερφισμό” μιλάω, που τον έχουμε και στο αίμα μας. Μακριά από εμένα οι κομματικές αποχρώσεις. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Τσάαακ… στο κέντρο! Όλοι τους στο κέντρο!
Λέω απλά, ότι αφού δεν είμαστε άξιοι να πράξουμε κάτι, ας μη πράξουμε τίποτα. Ίσως έτσι τελικά να καταφέρουμε περισσότερα.
Μέχρι όμως να μην πράξουμε τίποτα για να κάνουμε την ανατροπή, ας βοηθήσουμε την κυρία έξω από το super market, τον ηλικιωμένο κύριο έξω από το fast-food, την ηλικιωμένη που περιμένει σιωπηλά, κοιτώντας σε στα μάτια, βγαίνοντας από κάποιο μαγαζί φορτωμένος με σακούλες.
Όσο για εμένα; Γιατί σας ξέρω, Έλληνες είστε και θα ρωτήσετε μέσα σας: “ναι ρε εξυπνάκια, εσύ τι κάνεις;” ΤΙΠΟΤΑ. Περιμένω να ξεκινήσει η «Ανατροπή» να “κράξω” τον Πρετεντέρη. Να κάνει την εκπομπή ο Μπογδάνος και να του τη στήσω στα Εξάρχεια να τις μαζέψει. Να κάνει διάγγελμα ο Σαμαράς να σχολιάσω το μάτι του. Περιμένω να tweetάρει ο “μπουμπούκος” να του την πω, για να του αποδείξω ότι είναι καιροσκόπος. Και κυρίως…. ΚΥΡΙΩΣ… περιμένω την επανάσταση στο Google+
Μέχρι τότε όμως, η κυρία έξω από το super market με το μωρό στο καρότσι να πεινάει, θα έχει αποκτήσει παρέα. Εμένα κι εσάς.[space size=»30″]